Bezovta yurak

Jazirama. Kun lovullab yonmoqda. Mening yuragim ham xuddi quyosh kabi butun tanamni kuydirmoqda. Uni ovutishga qancha urinmay, so’zimga quloq solmaydi. Tun. Shaharda goh-gohida mashinalarni ovozi eshitilmasa, jimjitlik. Yuragim yana ko’ksimni yorib chiqquday uradi. Yuragim, ayt, sen nimadan bezovtasan, nimadan bunchalar xijilsan? Atrof qop-qorong’i. Odamlar rohatbaxsh uyquda. Faqat men yuragimni tinchlantira olmayman. Uni tonggacha ovutdim, ammo […]

Bezovta yurak Читать дальше »