Ularni otishdi tong pallasida…
Otasin qo’lini ushlagan go’dak
Miltiqlarga qarab sekin so’radi,
So’radi: «O’q tegsa og’rirmi, dada?»
Uning ovozini bosdi guldurak…
Bahorda jarlikni qoplar o’t-o’lan,
O’tlar uzra suzib o’tar oq bulut
Va shunda bir chechak achchiq dard bilan
Tinmasdan shivirlar: «Og’rirkan, dada!»
Bu nola hech qachon bo’lmaydi unut…
* * *
Ikkinchi jahon urushida halok bo’lgan Nuriddin tog’amga
…Sovuq shamol meni quvadi,
Sokin shahar ko’chalarida.
Qizlar esa meni sevadi
Olis bahor kechalarida.
Sizni sevgan u qiz tirikmi?
Qiynaydimi xotira rasmi?
Tunlar uning boshi egikmi,
Nuriddinmi o’g’lining ismi?
1977
* * *
Qo’shoq aka, uxlamaysiz,
Qishning uzun kechasi,
Yoki o’ylab qiynalarsiz
Qo’ldagi o’q parchasin.
Rajab aka, siz ham uyg’oq,
Yengolmassiz qiynoqni,
Sog’indimi yo o’ng oyoq
Kesilgan chap oyoqni.
Yarim tunda, qishloq aro
Uchar g’amgin xayollar,
Erlarini, o’g’illarin
Yod etadi ayollar…
1972
* * *
Beva hovlisiga tun oldin kirar,
Quyuqlashib borar dilda xotira.
Devorda, suratda: bir yigit kular,
Yonida jilmayar bir qiz bokira.
Beva eng chiroyli ko’ylagin kiyib,
Ochiq derazadan termular g’amgin.
Xona burchagida g’amdan entikib,
Eski plastinka g’ijillar tag’in.
Oqshomlari qiyin bo’lar bevaga:
Xotiralar dilga kirar quralash.
Og’ir bo’lsa hamki, tasvir bo’lsa ham
Suratga jilmayar ko’z yosh aralash.
1974
FRONTOVIK HAQIDA BALLADA
Urr-a-a!
Qichqirar, bo’g’ilar yarim tunda u,
Xotini dahshatdan turadi sapchib.
U esa emaklar, (emaklaydi tun),
Yelkada yarador do’stin opichib.
Tun uyqusiraydi.
Tun baqiradi:
“Batal`on, orqamdan!”
Ingraydi asta.
Kimnidir bo’g’ilib u chaqiradi.
Eski yaralarning kuyi ostida
Va yana oldinga, yana oldinga,
Musht bo’lib tugilar titroq qo’llari.
Xira qorachiqdan kinolentadek
O’ta boshlar olis urush yo’llari.
Xotini uyg’otar…
Biroq urushning
Vahmidan qutulib ketolmas qalbi.
Qo’lda papirosning rangin qutisi
G’ijimlanar so’nggi oboyma kabi.
1975
JIGARLARIM
Vatan chegaralarini himoya qilib qurbon bo’lgan o’zbek o’g’lonlari xotirasiga
Vatan uchun jonin bergan jigarlarim,
Hurlik uchun qonin bergan jigarlarim,
Xoinlarni itday qirgan jigarlarim,
Unutmaydi nomingizni ona Vatan.
Volidangiz:«Farzandimdan roziman» — der,
Rizoligin aytar sizga shu ona yer,
Ey,Boburjon, ey,Ulug’bek, ey Alisher,
Nomingizni unutmaydi ona Vatan.
Ortingizda o’zbek degan millat qoldi,
O’zbekiston degan ulug’ davlat qoldi,
Sizdan meros jasoratu shiddat qoldi,
Sizni aslo unutmaydi ona Vatan.
Siz tufayli uyim tinchdur,baxtim omon,
Siz tufayli kunlar kelar dorilomon,
Ey G’afurjon, ey Mahmudjon, ey Elomon,
Unutmaydi,unutmaydi sizni Vatan.
Sadoqatni jo aylab siz dilingizga,
Belbog’ boylab shijoatdan belingizga,
Ko’kragingiz qalqon bo’ldi elingizga,
Sizni abad unutmaydi ona Vatan.
Toki o’zbek, O’zbekiston dunyoda bor —
Sizlar ila qilar faxr va iftixor,
Ey Qahramon, ey Ma’rufjon, ey Sayyor,
Unutmaydi, unutmaydi sizni Vatan.
Haqqingizga duo aytar Temur bobo,
Duo aytar To’marisdek qutlug’ momo,
Duo aytar qoningizni ichgan giyoh,
Unutmaydi nomingizni ona Vatan.
Endi sizga Alpomishlar yo’ldoshu yor,
Endi sizga abadiyat aytar alyor,
Ey Yunusbek, Abduxalil, ey Doniyor,
Unutmaydi,unutmaydi sizni Vatan.
Vatan uchun shahid ketgan jigarlarim,
Or-nomusni baland tutgan jigarlarim,
Abadiyat sari ketgan jigarlarim,
Unutmaydi nomingizni ona Vatan.
