Ertaklar

Bir kun quyonlar baland bir qarag’ay tagiga to’planib o’zlaricha masla- hat qilishibdi.  Ular kuyib-pishib, har qaysisi o’z taqdiridan nolibdi. Eng keksa quyon esa shunday debdi: — Qadrli og’aynilarim!  Quyonlarning ko’rgan kuni qursin. Buta shitirlab qolsa ham, quyonni vahima bosadi, daraxtning bargi uzilib tushsa ham, quyonning yuragi shig’illaydi. Bizni kim ko’rsa: «Ana quyon! Ushla uni!» — […]

Bir bor ekan, bir yo‘q ekan. Oddiygina bir qalam bo‘lgan ekan. Bir kuni uning egasi Valijon qalamini stol ustida unitib qoldiribdi. Paytdan foydalangan sichqoncha inidan chiqib qalamni tishlab olib qochmoqchi bo‘libdi. — Iltimos, meni qo‘yib yubor — deb yalinibdi Qalam. — Meni nima qilmoqchisan? Yog‘ochdan yasalgan bo‘lsam, meni yeb bo‘lmaydi. — Tishlarim qichishayapti, shuning uchun

Bor ekanda yo‘q ekan, bir cho‘pon yigitcha bor ekan. Uning har qanday savollarga bergan javoblari bilan butun mamlakatda dong‘i ketgan ekan. Bu haqda o‘sha mamlakatning podshosi ham eshitibdi va bu gaplarga ishonmay, yigitchani o‘zining huzuriga keltirishni buyuribdi va unga shunday debdi: -Agar sen mening uchta savolimga javob bera olsang, men seni o‘zimga o‘g‘il qilib olaman