Een familie van twistzieke wolven (kort verhaal)
🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸
Wanneer er wel is, wanneer er geen is, wanneer hij honger heeft, wanneer hij vol is, in de tijden dat de wolf honger heeft en de vos boos is, woonden de Wolf en zijn gezin bij hem. De vaderwolf jaagt elke dag en roept soms de moederwolf om hulp. Ze jagen en brengen de groten naar huis en voeden hun kinderen. Hun ouders waren blij en keken naar hen en waren blij met hun geluk.
"Kijk eens naar onze kinderen, ze zijn heel blij", zei vaderwolf.
- Ja, - Moeder Wolf antwoordde hem liefkozend.
Er is nog een familie wolven in dit bos. Ze maken ruzie, ze vechten en huilen dag en nacht. Door hen is er geen vrede in het bos. De oorlog en de ruzies hebben de andere wolven in het bos, en ook de andere dieren die in het bos leven, aan het denken gezet.
- We moeten dit probleem samen oplossen. Het is onmogelijk om deze familie niet tot de orde te roepen, zei buurthoofd Kok Bori.
- Ja, hun meningsverschillen kunnen een slecht effect hebben op andere jonge gezinnen. Er zijn hier veel nieuwe gezinnen. In plaats van een voorbeeld voor hen te zijn, is hun situatie niet goed, zeiden ze.
- Aan de rand van het bos woont een familie oudere modelwolven. Laten we naar hen toe gaan en overleggen. "Misschien kunnen ze ons op deze manier helpen", zei een wolf.
- Nou, dat gaan we doen. De wolven overlegden en gingen naar het dak waar de modelwolffamilie aan de rand van het bos woont. Toen ze dicht bij hun huis waren, stuurden ze twee wolven naar de oudere wolf.
Toen ze de roedel wolven op hen af zagen komen, keek de familie van strijdlustige wolven hen aan en vroeg zich af wat er aan de hand was.
De blauwe wolf kon hen niet vertellen waarvoor ze gekomen waren. De strijdlustige wolven, die de dagelijkse gewoonte hadden om ruzie te maken, keken hen aan en vielen aan:
‘Waarom ben je naar ons fort gekomen?’ zei pater Bori glimlachend. Wie heeft je toestemming gegeven!
Zo wierp hij zich in de roedel wolven. Hij kon alles alleen aan. Maar hij werd moe. Moeder Wolf, die aan de ene kant stond, kwam snel helpen. En dan de kinderen!
Een roedel wolven, die hen kwam kalmeren, keerde terug en vluchtte.
“Heeft niemand van jullie gegeten?” vroeg Moeder Bori aan Vader Bori!
- Nee dank je...
"Vader, mijn vader, je bent geweldig, sterk, we zijn trots op je!" zeiden zijn kinderen, terwijl ze hun vader omhelsden.
- Ga door, rust een beetje uit. - Moeder Wolf zei...
Ze zaten samen thee te drinken, dat was het, en er was geen ruzie in hun huis.
🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸🕸
✍️Auteur: dochter van Robiya Chaman
