Жүрек, сен менің сөзімсің,
Тілімді сыбызғыға салдың.
Сен менің көзіме айды жауып,
Жүрек, сен менің фанатымсың.
Бұл кеуде саған тым тар,
Қуаныш жағадан тасып,
Менің тілім шаршайды, біртүрлі, кейде
Сізді аударудан.
Сен, эй сен - ойнақы арба,
Жеңісті іздеңіз.
Қайнау, толып кету,
Мен тірімін, ән айт!
Мойынсұн!
Егер де сен
Отан келіспесе,
Жарық, найзағай,
Йорил! Жарайды, мен өлемін!
ТАҒЫДА ПОЭЗИЯМА
(Сонет)
Менің өлеңім! Қайтадан жақсысың
Бақшаға кірсең гүлдер ұят.
Біреуі мен емес, өмір жеке,
Сіз менің жаным сияқты өмір сүресіз.
Жүрегімдегі азап – үлгі,
Мен саған мұны мүлдем жасай алмаймын!
Махаббатсыз денеде от бола ма?
Кешіріңіз, менің өлеңім жақсы.
Көпір болдың бұл арада,
Мен Гейнамен дос болдым.
Мен Лермонтовтан көмек сұрадым.
Менің бүкіл өмірім сенің мойныңда.
Таңертең қан түкіруге болады ма?
Жындымын, өлеңім, Ләйласың!
BOGIM
О, ол қандай сүйкімді!
Нұрға толы тұтас.
Гүл шоғыры,
Мен оларды ішемін:
Жүрегімдегі көктем...
Нұрға толы тұтас.
Егер мен жапырақ сияқты үзілсем,
Мені ұмытпа:
Еңбегімді құрметтейді,
Ол гүлдерден мүсін тұрғызады.
Мың жылдан кейін де
Мені ұмытпа бақ!
Менің өлеңдерім шырқалады -
Мен өмір бойы өлмеймін!
Менің өмірімнің жалғасы -
Болашағымның демеушісі,
Оның орнына мен бағбан боламын -
Мен өмір бойы өлмеймін!
О, бұл қандай төзімді!
Нұрға толы тұтас.
Гүл шоғыры,
Мен оларды ішемін:
Жүрегімдегі көктем...
Нұрға толы тұтас.
АЙМЕН ЖҮРУ
Аймен бірге жүрдің бе?
Кешке көк орманда?
Шөп шөпке түскенде,
Бұл сондай тыныш болар еді.
Желмен сыбырлап,
Жапырақтардың әуені тәтті...
Ауа таза, таза -
Көңілсіздік - өмірдің сыры.
Мен бүгін түнде мас болдым,
Туберкулез өкпемді біраз жайып жіберді.
Ұйқыдан таң атқанша
Бұл маған өте ұнады.
Мен отырамын - жүрегім тыныш,
Жапырақтар менің басымда сыбдырлайды.
Көлеңкелер суда лиммо-лим
Ол тиын сияқты дірілдейді.
Кешке жалғыз қалған қандай жақсы
Жаяу жүрсең, көңілің толмаса,
Ай алаңсыз қыз,
Егер ол шашымен ойнаса...
ТЕҢІЗГЕ
Ақ теңіз, жақсы тұрыңыз! Қош бол, Солтүстік!
Мен сенің махаббатыңды жүрегіме қайтарамын.
Шашымда ойнаған суық жел,
Мен оған ауырғанымды қалай айтамын?
Кешке жағажайда жалғыз серуендеу
Сүйдім, ғашық болдым толқындарыңа.
Айға шомылған бейбіт түндер
Түсімде көрсем не істеймін, о?
Тағы да ойна, тербел, еркелет!
Менің кетуден басқа амалым жоқ.
Арқаңда балықтай қалықтаған ақ желкен
Өмір бойы саяхаттағаным есімде...
Жақсы тұру, тегін су! Қош бол, теңіз!
Толқындар, сен менің құшағыма қыздай келдің...
МОНОЛОГ
Махаббат! Тәтті тіліңнен
Кім сүймеген, кім тістеген жоқ?
Дардинг кеудесін иіп,
Жүрегіне қан төкпеген кім бар?
Мен сені жақсы білемін, сұлуым
Мен Петрарканы оқыдым,
Ұлы Рим симфониясы көне
Бұл менің қиялымды жабайы етеді.
Мен білемін, Тассо кедей
Ләззатсыз өткен өмір.
О, айлакер қыз, Леонора,
Аты қарамен жазылған!..
Мүмкін гүлден жасалған ертегі,
Тас ерікті Биатричи -
«Гадосан!» егер ол қашып кетпесе
Данте бақытты алаң болар ма еді?!
Мүмкін айлы түндерде
Ол Офелияны сипады,
Мүмкін оның ұзын шашын сипап жатқан шығар
Таң атқанша ертегі айтып жүретін.
Сатқындықты білмесе,
Ол жазбаса, трагедия!
Жоқ, жоқ, ақын! Егер солай болса
Шекспирге бұл керек емес!
Дездемона, бейкүнә сүйкімді,
Бауыр қаныңды кім ішті?
Мен білемін - Отелло, мен білемін ...
Отелло дұрыс па?.. Ақын үндемейді!..
Джим!.. Күн көкжиектен батып барады
Мен шартты түрде кесілген бас сияқты болдым.
Өртенген таңның үзінділері
Тамшылаған қанды еске түсіреді!
Қандай қорқынышты! Қандай қателік!
Еш қиындықсыз мүмкін емес!
Махаббат ақымақ па?
Мүмкін емес, қарсылықсыз!
Мүмкін емес, Мәртебелі,
Қаншама жүрек жаралы,
Корольдік тәжі бар махаббат,
Рұқсат жоқ! Қандай қателік,
Ол адам жалғыз емес,
Сезімдеріңізді құртатын кез келді!
Қиналып тұрмын!.. Жүрегімде -
Бұл қарсылық! Йон! Джина емес.
Бұл қарсылық! Тарихты қарау -
Қанаттар тек пропорция сезімін беретіні көрсетілген.
Бұл қарсылық! Тарихты қарау -
Өмірдің шыңында жұдырық...
Менің ар-ұжданым бар
Қарсылықсыз мүмкін емес
Мен үлкен жұмысты өз қолыма алдым;
Бәлкім, аяқтамай-ақ -
Мен өліп тұрмын. Бірақ ол болмайды
(Мен ешқашан көңілім қалмаймын!)
Саған қарсы басын көтермей,
Ғасырлар бойы сені жылататын махаббат!
БАҒЫТ
(«Нахшон» дастанынан)
Бақшаларға дұға ету
Керемет болды,
Гүлдер ылғалды жапырақтар
Ол ақырын бұрылды.
Күн де су ішеді
Таулардың астында,
Қызғалдақтай қызыл
Өрт таң ата сөндірілді.
Мен жалт қарадым
Менің көзім бақырайып кетті;
О, сүйкімді,
Симбарим, олардың беттері қызыл.
Кеудедегі кірпіктер
Көлеңке қыз,
қарадым,
Менің жүрегім қанға толы болды.
Шаббода боларындай
Гүлзарда жарқыраған ай сәулесі
Ұнады - бүгін кешке қыз, Яша!
Сен келдің,
Дарлинг, Накшон,
Су перісі - мен шөлдедім,
Кірпік оқ.
Сен келдің,
Жүрегіме судай аттың.
Сіз келдіңіз -
Жаным өмір сүре бастады,
Қуаныш көзім
Ол әлсіз қартайды.
Сен келдің,
Өлеңіме гүл сыйладың.
Сен келдің,
Адал періште,
Ақ қолым
Түртіп, сүю?
Менің қара шашым
Массаж жасай аламын ба?
Мен сөз беремін,
Сізге аспан?
Бұл тұрарлық болды
Фалакни етсам хадья,
Көңілсіздік…
Ғарыш маған әлі құл емес,
Мені жіберіңізші
Айлай сыйлық.
Дегенмен у
Керемет, түпнұсқа гүл емес,
Нахшан, ей, жасым,
Менің махаббатым, анашым!
Менің махаббатымның ең жоғарысы
Сыйлық – өлең.
Оқыңыз!
Ерінге риза,
Ол менің өлеңіме тығылды
Әдейі мейірімді.
