Roodkapje (in het Russisch) - Krasnaya-hoed

Jila-byla malenkaya devochka. Byla's moeder was bescheiden en vriendelijk, gehoorzaam en hardwerkend. Als je een slechterik bent, kun je een rastyot takaya pomoshchnitsa noemen: maar een pomogala of po hozyaystvu, een kogda vsya rabota byla sdelana, chitala materi chto-nibud vslux.
Vsem nravilas eta milaya devochka, geen bolshe vseh eyo lyubila babushka. De moeder gaf haar kleindochter een roodfluwelen hoed cadeau.
Novaya shapochka byla devochke achen k litsu, ik za to, chto s togo dnya nikakuyu vrienduyu moeder nosit ne hotela, lyudi prozvali eyo Krasnoy Shapochkoy.
Odnajdy mat reshila ispech-taart.
Zamesila moeder testo, een Krasnaya Hatochka narvala appel en sadu. Pie vyshel na slavu! Postmotrela na nego mat da i govorit:
- Krasnaya Shapochka, stupay-ka navesti babushku. Poloju of tebe v basket kusok piega i butylku moloka, otnesyosh eto ey.
Obradovalas Krasnaya Spochka, neem het, verzamel het en stuur het naar de grootmoeder, die aan de andere kant zal schitteren.
Als u een kryltso gebruikt, zorg dan voor een vaste waarde:
- S chujimi, dochka, ne razgovarivay, s dorogine svorachivay.
- Ne bespokoysya, - antwoordde Red Hat, poproshchalas s materyu i otpravilas cherez les k domu, gde jila babushka.
Shla Krasnaya Pochka po doroge, shla, da vdrug ostanovilas i podumala: "Kakie krasivye tsvety zdes rastut, a ya i ne smotryu vokrug, kak zvonko ptitsy poyut, a ya slovno in ne slyshu! Kak je horosho zdes, v lesu!'
Het is inderdaad zo dat het waarschijnlijk is dat de polyankakh blaghoukhali prekrasnye tsvety, en kotorymi khali babochki is.
I Roodkapje:
"Prinesu-ka ya babushke vmeste s pirogom eshchyo i buket tsvetov." Hé Naverno, wees aardig. Eshchyo ved rano, ya k ney vsegda uspeyu».
Ik moeder Svernula s dorogi pryamo v lesnuyu chashchu en stala sabirat tsvety. Sorvyot tsvetok en podumaet:
"A dalshe von rastyot eshchyo pokrasivei", - ik tomu pobejit; ik neem ukhodila moeder vsyo glubje i glubje v les.
Idiot devochka po lesu, sobiraet tsvety, poyot pesenku, vdrug navstrechu o zlyushchiy volk.
Een Roodkapje vovse ego en spugala's.
- Proost, Roodkapje! - skazal volk. - Kuda eto ty sobralas tak rano?
- K babushke.
- Een chto u tebya v korzinke?
- Butylka moloka en pirog, mijn grootste ego ispekli, chtoby paradovat babushku. De moeder is ziek en zwak, pust popravlyaetsya.
- Krasnaya Shapochka, waar is je leven, Baboesjka?
- Chut podalshe v lesu, pod tremya bolshimi dubami stoit eyo domik.
– Shastlivogo puti tebe, Krasnaya Shapochka, probormotal volk, a pro sebya podumal: «Slavnaya devochka, lakomyy byl door dlya menya kusochek; povkusney, pojaluy, chem starukha; nee, khtob skhvatit obeix, nado delo povesti pohitrey».
Ik ben op chto est duhu pomchalsya samoy korotkoy dorogoy k babushkinomu domu.
Idiot Krasnaya Shapochka kan niet anders dan toropitsya, een heel volk dat stuchitsya k babushke tegen dver heeft.
- Wie is het?
- Kom op, Roodkapje, breng me een taart en karnemelk, maak me open, - antwoordde ik mijn stem.
- Najmi na shchekoldu, - kriknula babushka, - ya achen slaba, podnyatsya ne v silakh.
Najal volk na shchekoldu, dver opende, ik, ni slova ne govorya, op podoshyol pryamo k babushkinoy posteli en proglotil starushku.
Zatem volk nadel eyo plate, chepets, ulyogsya v postel i zadyornul polog.
Een Krasnaya Shapochka vsyo tsvety sobirala, ik, kogda moeder uje ix nabrala tak mnogo, chto bolshe nesti ne mogla, vspomnila moeder o babushke en otpravilas k ney.
Podoshla Krasnaya Shapochka k domiku babushki, een dver otkryta. Udivila's moeder, zashla vnutr i kriknula:
- Goedemorgen! - Geen antwoord, geen probleem.
In de bergen is mijn moeder een vriendin van mij, ze is een razdvinula-polog, ze is een legitieme babushka.
- Hé, babushka, waarom is het zo heet? - vroeg Roodkapje.
- Chtob luchshe tebya slyshat!
- Hé, babushka, een kakie u tebya bolshie glaz!
- Eto chtob luchshe tebya videt!
- Hé, babushka, wat is er met je aan de hand?
- Chtob legche tebya obnyat.
- Oh, babushka, hoe gaat het met haar tebya, odnako, bolshoy rot!
- Eto chtob legche bylo tebya proglottit!
Skazal eto volk, vsskochil s posteli – ik proglotil bednuyu Krasnuyu Shapochku.
Naelsya volk en ulyogsya opyat v postel, zasnul i stal gromko-pregromko hrapet.
Shyol mimo Okhotnik.
Uslyshal op donosivshiesya iz domika kakie-to strannye zvuki en nastorojilsya: ne mojet byt, chtoby starushka tak gromko hrapela!
Podkralsya on k okoshku, zaglyanul vnutr - a tam v krovati volk lejit.
- Waar ben je, Sery Rasboynik! - skazal aan. - Ya uje davno tebya razyskivayu.
Hotel Okhotnik is een geweldige plek om te verblijven. Vdrug tot s'el babushku, een eyo mojno eshchyo spasti.
Vzyal okhotnik in de berg nojnitsy en vsporol bryukho spyashchemu volku. Vybralis ottuda Krasnaya Capochka en babushka - obe jivye en neuredimye.
Ik denk dat ik het goed zal doen. Okhotnik snyal met zijn volka shkuru en andere mensen. Baboesjka at de taart, dronk de melk, bracht hem naar jou, Roodkapje, en maakte zich klaar.
Krasnaya Shapochka is ponyala, chto vsegda is noodzakelijkerwijs slushatsya starshix en lesu nikogda ne svorachivat s dorogi.