- O, oude vrouw! Po korobu poskrebi, po suseku pometi; avos muki en naberetsya.
Vzyala starukha krylyshko, pos korobu poskrebla, pos suseku pomela, en nabralos muki prigorshni s dve. Zamesila na smetane, izjarila en masle i pojila na okoshechch postudit.
Kolobok polejal — polejal, da vdrug i pokatilsya — s okna na lavku, s lavki na pol, po polu da k dveryam, pereprygnul cherez porog v seni, iz seney na kryltso, s kryltsa — na dvor, dus dvora za vorota, dalshe i dalshe
Katitsya kolobok po doroge, een navstrechu emu zayats:
-Kolombok, kolobok! Ya tebya s'em.
- Ne esh menya, kleine jongen! Ya tebe pesenku spoyu, — skazal kolobok i zapel:
Ya Kolobok, Kolobok!
Ya po korobu skreben,
Po suseku meten,
Geen zure room,
Da v masle pryajon,
Na okoshke stujon;
Ya ot dedushki ushel,
Ya ot babushki ushel,
I ot tebya, zaytsa, ne khitro yyti!
ik pokatilsya sebe dalshe; tolko zayats ego i videl!
Katitsya kolobok, een navstrechu emu volk:
-Kolombok, kolobok! Ya tebya s'em!
- Ne esh menya, sery volk! Ya tebe pesenku spoyu, — skazal kolobok i zapel:
Ya Kolobok, Kolobok!
Ya po korobu skreben,
Po suseku meten,
Geen zure room,
Da v masle pryajon,
Na okoshke stujon;
Ya ot dedushki ushel,
Ya ot babushki ushel,
Ya ot zaytsa ushel,
I ot tebya, volka, ne khitro uyti!
ik pokatilsya sebe dalshe; tolko volk ego i videl!
Katitsya kolobok, een navstrechu emu medved:
-Kolombok, kolobok! Ya tebya s'em.
- Ne esh menya, kosolapyy! Ya tebe pesenku spoyu, — skazal kolobok i zapel:
Ya Kolobok, Kolobok!
Ya po korobu skreben,
Po suseku meten,
Geen zure room,
Da v masle pryajon,
Na okoshke stujon;
Ya ot dedushki ushel,
Ya ot babushki ushel,
Ya ot zaytsa ushel,
Ya ot volka ushel,
I ot tebya, medved, ne khitro yyti!
I opyat ukatilsya, tolko medved ego i videl!
Katitsya, katitsya «kolobok, een navstrechu emu lisa:
— Zdravstvuy, Kolobok! Kakoy en Khoroshenki. Kolobok, Kolobok! Ya tebya s'em.
- Ne esh menya, Lisa! Ya tebe pesenku spoyu, — skazal kolobok i zapel:
- Ya Kolobok, Kolobok!
Ya po korobu skreben,
Po suseku meten,
Geen zure room,
Da v masle pryajon,
Na okoshke stujon;
Ya ot dedushki ushel,
Ya ot babushki ushel,
Ya ot zaytsa ushel,
Ya ot volka ushel,
I ot mevedya ushel,
A ot tebya, lisa, i podavno fudy!
— Kakaya slavnaya pesenka! — skazala lisa. — No ved ya, kolobok, stara stala, ploho slyshu; syad-ka na moyu mordochku da propoy eshche razok pogromche.
Kolobok vs.
- Bedankt, Kolobok! Slavnaya pesenka, eshche door poslushala! Syad-ka na moy yazychok da propoy v posledniy razok, — skazala lisa i vysunula svoy zyzyk; kolobok pryg ey na yazyk, a lisa - ben ego! I s'ela kolobka...
Teremok
Ctoit v pole teremok.
Bejit mimo myshka-norushka. Uvidela teremok, stopovilas en sprashivaet:
- Terem-teremok! Wie leeft er in mijn leven?
Nikto ne otzyvaetsya.
Voshla mishka v teremok i stala v nyom jit. Priskakala k teremu lyagushka-kvakushka en sprashivaet:
- Terem-teremok! Wie leeft er in mijn leven?
- Ja, myshka-norushka! Een ty kto?
- A ya lyagushka-kvakushka.
- Het was goed voor mij!
Lyagushka prygnula v teremok. Stali oni vdvoom jit.
Bejit mimo zaychik-pobegaychik. Ostanovilsya ik vraag:
- Terem-teremok! Wie leeft er in mijn leven?
- Ja, myshka-norushka!
- Ja, lyagushka-quakushka.
- Een ty kto?
- Ah, zaychik-pobegaychik
- Het was nat!
Zayats skok v teremok! Stali oni vtroyom jit.
Idioot vos-sestrichka. Postuchala en okoshko ik vraag:
- Terem-teremok! Wie leeft er in mijn leven?
- Ja, myshka-norushka!
- Ja, lyagushka-quakushka.
- Ja, zaychik-pobegaychik.
- Een ty kto?
- A ya Lisichka-sestrichka.
- Het was nat!
Zabralas lisichka v teremok. Stali oni vchetverom jit.
Pribejal volchok-seryy bochok, zaglyanul of dver, en sprashivaet:
- Terem-teremok! Wie leeft er in mijn leven?
- Ja, myshka-norushka!
- Ja, lyagushka-quakushka.
- Ja, zaychik-pobegaychik.
- Ja, vos-sestrichka.
- Een ty kto?
"Oh, je bent een grote jongen."
- Het was nat!
Volk i vlez v teremok. Stali vpyaterom jit.
Vot oni vse v teremke jivut, pesni poyut.
Vdrug idioot mimo medved kosolapyy. Ik zag een beer, een beer, een beer, een beer en een beer:
- Terem-teremok! Wie leeft er in mijn leven?
- Ja, myshka-norushka!
- Ja, lyagushka-quakushka.
- Ja, zaychik-pobegaychik.
- Ja, vos-sestrichka.
- Ja, volchok-seryy jongen.
- Een ty kto?
- A ya medved kosolapyy.
- Het was nat!
Medved en polez v teremok. Lez-lez, lez-lez - huwelijk is niet mogelijk en je zegt:
- Ya luchshe u vas na kryshe budu jit.
- Da ty nas razdavish!
- Netto, geen razdavlyu.
- Nu tak polezay!
Vlez medved na kryshu i tolko uselsya - trax! - razdavil teremok.
Zatreshchal teremok, upal na bok i ves razvalilsya.
Ele-ele usspeli iz nego vyskochit: mouse-norushka, lyagushka-quakushka, zaychik-pobegaychik, lichka-sestrichka, volchok-seryy bochok - versus tsely en nevredimy.
Prinyalis oni bryovna nosit, doski pilit - novyy teremok stroit.
Luchshe prejnego vystroili!
Masha en de beer
Jili-byli dedushka en baboesjka. Byla u nix vnuchka Mashenka.
Sobralis raz podrujki v les — po griby da po yagody. Prishli zvats soboy en Mashenku.
'Dedushka, babushka,' zei Mashenka, 'laat mij gaan en laat mijn vrienden gaan!'
Dedushka s babushkoy otvechayut:
- Idi, tolko smotri ot podrujek ne otstavay - ne to zlavodishsya.
Prishli devushki v les, stalen sobriat yagody in champignons. Vot Mashenka - derevtse za derevtse, kustik za kustik - en ushla daleko-daleko of podrujek.
Stala ona aukatsya, stala ix zvat. Een podrujki ne slyshat, ne otzyvayutsya.
Khadila, khadila Mashenka po lesu - sovsem zaladvilas.
Moeder Prishla en Samyu Glush, en Samyu Chashchu. Vidit-stoit izbushka. Postuchala Mashenka v dver — ne otvechayut. Tolknula moeder dver, dver en otkrylas.
Voshla Mashenka en izbushku, het is goed voor je.
Sela en dumaet:
"Wie leeft er nog?" Pochemu nikogo ne vidno?..» Een v tay izbushke jil bolshushchi medved. Tolko ego togda doma ne bylo: op po lesu khadil. Vernulsya vecherom medved, uvidel Mashenku, obradovalsya.
"Ah", zei je, "wat een knaller!" Budesh u menya jit. Budesh vindt een kachel, budesh kashu varit, menya kashey kormit.
Potujila Masha, pogorevala, da nichego ne podelaesh. Stala-moeder jit u medvedya v izbushke.
Met het oog op de yuyyot, een Mashenke-nakazyvaet nikuda zijn nego izzubushki ne vykhodit.
"Een echte huisgenoot", zei je, "ik ga regelrecht naar de berg!"
Stala Mashenka dumat, kak ey horse medvedya ubejat. Ik liep rond en ging naast Kakuyu staan - hij wist het niet, hij sprak met niemand...
Dumala moeder, dumala i pridumala.
Toen de beer kwam, sprak Mashenka:
"Medved, medved, laat me los na denyok v derevnyu: ya babushke da dedushke gostintsev snesu."
- Net, - govorit medved, - ty v lesu zlavodishsya. Davay gostintsy, ya ix sam otnesu!
Een Mashenke togo i nado!
Nadat ze een taart had gebakken, pakte ze een grote doos en zei tegen de beer:
- Wauw, kijk: je hebt een korob poloju-taart, een ty otnesi ix dedushke da babushke. Da pomni: korob po doroge ne otkryvay, pie ne vinimay. Ya na dubok vlezu, za toboy sledit budu!
"Vyydi na krylechko, posmotri, ne idiot li dojdik!" Tolko medved vyshel na krylechko, Mashenka seichas je zalezla in korob, en na golovu sebe bluedo's pirozhkami postavila.
Vernulsia medved, vidit — doos klaar. Vzvalil ego is spinu en poshyol in derevnyu.
Idiot medved mejdu yolkami, bredyot medved mejdu beryozkami, v ovrajki spuskaetsya, na prigorki podnimaetsya. Je zegt langzaam en meesterlijk:
Syadu na penyok,
S'em taart!
Een Mashenka-trailbox:
Viju, viju!
Noch sadis, noch penyok,
Wat een taart!
Nesi baboeske
Wat zeiden ze!
"Ish kakaya glazastaya," zei de beer, "wat heb je gezien!" Podnyal op korob i poshyol dalshe. Shyol-shyol, shyol-shyol, ostanovilsya, overstroming en zeg:
Syadu na penyok,
S'em taart!
Een Mashenka iz koroba opyat:
Viju, viju!
Noch sadis, noch penyok,
Wat een taart!
Nesi baboeske
Wat zeiden ze!
