БО ДӮСТОН мубодила кунед:
Имрӯз, 17 декабр, зодрӯзи Огаҳӣ аст.
Огаҳӣ (номи тахаллус; номи пуррааш писари Муҳаммадризо Эрниёзбек) (1809.17.12, деҳаи Қиёт дар наздикии Хива — 1874.14.12) — шоир, муаррих, мутарҷим. Дар оилаи Мироб таваллуд шудааст. Дар мадрасаҳои Хива таҳсил кардааст. Забонҳои арабӣ, форсӣ ва туркиро аз худ кардааст. Дар сухбатхои шоирону олимони номдори Хоразм, хаводорони адабиёт иштирок дошт. У эчодиёти классикони Шарк, махсусан эчодиёти Навойро бо камоли гайрат меомухт. Баъди вафоти амаки худ ва устодаш Мунис дар соли 1829 хони Хева Оллокулихон (1825-1842) Огахй ба чои Мунис мироб таъин шуд. Аз ин давра Огахй ба хаёти чамъиятй ва корхои сарой машгул буд. Ҳангоми машғул шудан ба корҳои ҷамъиятиву сиёсӣ аз асп афтод ва пои ӯ «шакарланг» (фалаҷ) шуд. Дар соли 1845 вай аз вазифаи миро истеъфо дод. То охири умраш дар ҳолати ниёзманди моддӣ, ғамгин, бемор зиндагӣ мекард.