Забонҳои фаромӯшшудаи таърих

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

Забонҳои фаромӯшшудаи таърих 📜

Санскрит: Забони қадимаи ҳиндуаврупоии Ҳиндустон, ки бо адабиёти бой ва матнҳои диниаш маъруф аст. Он решаи бисёр забонҳои муосири ҳиндӣ буда, грамматикаи хеле систематикӣ дорад.

Шумерӣ: Яке аз қадимтарин забонҳои хаттӣ, ки дар Байнаннаҳрайни қадим тақрибан дар соли 3500 пеш аз милод пайдо шудааст. Забони шумерӣ бо таъсири худ ба забонҳои мех ва баъдтар дар минтақа маълум аст.

Ҳиттӣ: Забони қадимии ҳиндуаврупоӣ, ки аз ҷониби Империяи Ҳиттҳо дар Анатолия (ҳоло Туркия) гуфтугӯ мекард. Навиштаҳои махфии Ҳиттӣ дар бораи таърих ва фарҳанги Анатолия маълумоти пурарзиш медиҳанд.

Юнонӣ (қадимӣ): Забоне, ки дар Юнони қадим гуфтугӯ мекунад, ки бо таъсири худ ба адабиёт, фалсафа ва илм маълум аст. Он дорои гӯишҳои мухталиф, аз ҷумла аттикӣ, ионӣ ва дорӣ буда, алифбои он барои бисёре аз хатҳои муосир асос шудааст.

Лотинӣ: Забони Рими Қадим ва Империяи Рум. Лотинӣ ба якчанд забонҳои романӣ табдил меёбад ва дар тӯли асрҳо забони муҳим барои илм, қонун ва дин дар Аврупо боқӣ мемонад.

Арамейӣ: Забони семитӣ, ки дар Шарқи Қадим ба таври васеъ ҳарф мезананд. Он забони маъмурӣ ва дипломатии империяҳои гуногун ҳисобида мешуд ва барои истифодаи он дар матнҳои динӣ ба монанди қисмҳои Аҳди Қадим намоён аст.

Забонҳои Майя: Оилаи забонҳое, ки тамаддуни Майя дар Амрикои Марказӣ ҳарф мезананд, бо системаи мураккаби хатти иероглифии худ, ки дар ёдгориҳо ва рамзҳо ва ғайраҳо мавҷуданд, маълум аст.

Мисри қадим: Ин забон марҳилаҳои гуногун дорад, ба мисли Мисри Қадим, Мисри Миёна ва Мисри охири. Иероглифҳо ва хатти иератикӣ барои навиштан истифода мешуданд ва дар тӯли ҳазорсолаҳо инкишоф ёфтаанд.

Назари худро бинависед