Хамид Олимжонның әндері

ДОСТАРЫМЕН БІРГЕ АКЦИЯ:

Хамид Олимжонның әндері

 

Өрік гүлдеген кезде

Терезенің алдындағы бұта

Өрік ақ гүлдеді...

Бұтақтарды безендірген бүршіктер,

Таң атқанда өмір атты депті

Ал сенбі күні құрғақ таң

Гүлдің бір бөлігін алып кетті.

Әр көктемде қайталанады,

Әр көктем осылай өтеді,

Қанша тырыссам да шықпайды

Йеллар мені алдады.

Жарайды, мен мұны айтамын, мен мұны істемеймін,

Мен ойымды гүлге орап аламын;

Көктемде шыққан сайын,

Мен бақыттымын ба деп сұраймын.

бетімді сипап, зәр шығару

Бақыттысың, жел соғады.

Орындалғандай талап,

Құстар сенің бақыттысың деп сайрап жатыр...

Бәрі маған қарсы

Әрбір бүршік маған айтады,

Мен жүргенде бақтарға толы

Бақытты ғана мадақтаған дауыс:

«Міне, саған дүниенің гүлі,

Барынша мықтап алыңыз,

Бұл төбеде барлық нәрседе мол,

Өлгенше осы елде бол.

Өмірінде гүл көрмей жылап

Сізде өткеннің құқығы бар,

Әр көктемде жылап

Кеткендердің құқығы да сенікі...»

Терезенің алдындағы бұта

Өрік ақ гүлдеді...

Мен сені көптен бері ойлап жүрмін...

Мен сені көптен бері ойладым,

Мен сені іздеп жағаға бардым.

Аш толқын қайнаған түнде,

Айға мені тауып беруін өтіндім.

Сенім, сіз әрқашан осында

Әдемі түндерді еске түсіреді,

Мүйізді жұлдыздар, салқын таң,

Ол бақытты күндерді еске алады.

Сен Птолемейдің досысың,

Сен менің махаббатымның көк бағысың.

Сізге сәттілік

Сенім тауымсың.

Айналамды салқын ауа,

Судың үстіне түн түседі.

Сонша сөз

Айдың толғанын еске түсіру.

Түн үнсіз, жалғыз толқындар

Ол еріксіз түшкіреді.

Қиын ай, сиқырлы сүйкімді,

Кімді еске түсірдің?

Махаббат десем

Махаббат десем, Сен дегенде

Менің жүрегім сенімен бірге тұрады;

Мен сені, бүкіл әлемді айтамын

Оның даусын тыңдасам үнсіз қаламын...

Менің басым айналады қоян сияқты,

Қараймын, көзім тоқтады

Ал джилвандан жанның айнасы

Ол бөліктерге бөлінеді.

Бұл көзқарастың шегі бар ма?

Мен мақсатқа жетудің құралы боламын ба?

Жаңа идея таба аламын ба,

Мурод егіні бола ма?

Оны табудың жолы бар ма,

Егер мені ақымақ қоршап алса:

Олай болса, менің сырым ашылады.

Сіз мені Маднун деп атайсыз ба?

Hol

Қайдан келдің, ойымды бөлдің

Неге мені ренжіттің?

Неге менің өмірімді құрттың?

Неге менің ойым бос?

Құмарлықтар, сезімдер, жану

Елді қиял шарлады,

Әкім менің жанымда болды

Бұл сондай шабыттандыратын оқиға.

Бір кішкентай жіп, бір жарқын перде

Қаншама сөз айтты...

Ол анасынан үйренген

Торғай иіскеп қайтер еді...

Жүрек құлағын тіктім

Ол маған жан берді,

Шыбын ұшатын,

Бұл адалдық, сенім еді.

Уайымдама, тағы біраз тұр,

Мына гүл суретін аяқтаңыз,

Тыңда мені, жүрек қаны

Соңғы хатпен.

Сенбі күні үздіксіз жалғыз

Толассыз жалғыз жел,

Шөптің шашы дірілдеп,

Міне, ол қазір жарқырап тұр

Құс еті, құстар да қалайы...

Барлығы түнде ғана ұйықтайды

Мен өзім қарсы боламын.

Қарама-қарсы және таңға дейін

Мен өзім ояумын.

Құлағыма ақырын сыбырлады

Түн ұйықтауға үйретеді,

Түнде далада болдыңыз ба?

Болмаса келіп айт...

Оңтүстік түнде

Сенсіз бұл аш толқындар

Менің көзіме көрінбеді,

Сен менің жүрегім болмасаң

Ол менің айтқаныммен келіспеді.

Сен болмасаң мен бақытты болмас едім

Су бетінде қалқып жүрген ай.

Әрқашан көңілді, әрқашан биік,

Жұлдыздың сұлулығы.

Сенің көзқарасың тынышымды алады,

Жүрегім жаралады,

Осыдан кейін мен оны жүрегіммен сезіндім

Бұл шөптің күштілігі.

Айтыңызшы, қатты жақсы көретіндер

Менің жолым болды ма?

Айтыңызшы, қай қыз мұрын

Үмітке ғашық бол

Бірақ түн...

Жүзімде гүрілдеген өзен,

Қорқынышты күркіреген жартас,

Қараңғы дүние шулайды,

Алқаптар мен шатқалдар тербеледі.

Айғайлайды... Ұйқы бермейді,

Армандарым жынды,

Іздеу менде басталады

Жан менің түсінігіме қайтадан кіреді.

Әдетте түн болса

Бәрі ұйқы сияқты тыныш.

Бүкіл жер аспанмен қоршалған

Олар күндіз тыныш...

Мен ағысқа құладым, ай көкке көтерілді,

Жарық ақ бұлттарға түсті.

Шатқал нұрға толы, бұлақ толы,

Қараңғы сайға жарық түсті.

Кезар, мені тоқтатпа

Ұзын көлеңке келе жатыр,

Білмеймін, істеу керек нәрсе бар,

Бұл айту керек әңгіме.

Көзімде ұшқын,

Ай суға ай болды, достым.

Жарқырап, ылғи жалынатын,

Ай сәулесіне шомылған тас.

Қорқыныш бұлттарына қарадым,

Ол жарқын және таза болды.

Ұшақ сұңқардай ұшады,

Ол ұшып, дыбыс шығарды.

Мен қағазға қарадым,

Менің қолымда жүгіретін қалам бар.

Айнала толқыған,

Бір ұмтылыс, бір арман – демалыс.

Тастар аспан мен ауа болды.

Бүкіл ғалам шәкірт болды,

Жүзім өзендей,

Оқушылар өзен жағасында тұрады...

Бірақ түн...

Мен болсам

Жағаңда бос болсам да бір демім жоқ,

Ернімнен тамшы тамып тұрғандай.

Бұтағыңа қонып, бұлбұлдай қонады,

Мен сенің бүршігіңді сүйіп, ашу үшін таң атқан жел болсам.

Бойыңды жайып, дүниені мас қылсам,

Мен өз өнеріме таң қаламын.

Мен сенімен мына мас дүниеде жалғызбын,

Мен өзімді де таба алмай жүрмін, қиял деп ойлаймын.

Егер сенің бақшаңда гүл болу мен үшін өте жаман болса -

Қамалыңа қабырға болсам да мың рет келісетінімді.

Менің басым шықпағаны жақсы, рахмет саған,

Мен қарсыластарымның қызғанышынан қорқамын.

Шөлдер мен аңғарларды кезсем,

Сен үшін өмірімді құрбан еттім, ұл болсам да жарайды.

Әр жүректің бұлағы бар

Махаббаттың өзі ескі нәрсе,

Бірақ әрбір жүрек

Оны пісіріңіз ...

Ходи Тоқташ

Әр жүректің бұлағы бар,

Әр жанға

махаббат қонақ болады.

Гүлдер әр жүректе махаббат,

Оған Бостон жеткілікті.

Бірақ оның басына Ләйлә келді

Қараңғы күндер бүгін басымызда;

Тәтті бақыт өзімізге тиесілі

Қараңғы түн.

Менің жастық шағымда...

Жастық шағымда,

Жүрегімнің бағын аштың.

Сонда көзім көктемді көрді,

Сонда жүрегім жерді таныды.

Құстар ұшады жаныма,

Мен махаббатқа мас болдым.

Күні бойы далада қалдым,

Мен қызғалдақ алқаптарында жоғалып кеттім.

Мен қолыма гүл тердім

Ал мен оны саған бердім

Әлі есімде кешегідей

Әр секунд, әр сәт есімде.

Содан бері тіліммен атып,

Содан бері менің тілімде түсіріңіз.

Жастық шағымда,

Жүрегімнің бағын аштың.