ДОСТАРЫМЕН БІРГЕ АКЦИЯ:
Көктем туралы арыстандар жинағы. Көктем – жыл мезгілдерінің келіні. Сонымен бірге гүлдердің жұпар иісі, тірі желдердің ғажайып самалдары, оянған өмірдің нәзік тынысы жүректерді елжіретеді. Ағаштар гүлдермен көмкерілген, құстардың тыныштандыратын үні әлемді жаулап алады.
Бахор - Зульфия шери
Адамның көзіне көктем,
Бұл оның барлық тамырларындағы толқын.
Өткеннің бос анасы сияқты қар,
Беиз, төсекті ерітетін ұшқын.
Адамның көзіне көктем,
Балаға ұқсайтын бұлт.
Көк қабақ ұйқылы, жарқын ізетті,
Адамдардың жүрегіне қамқорлық жасаңыз.
Көктемнің сиқырлы мәңгі сұлулығы,
Жас пен кәрі бірдей.
Олар айнаны сындырады. Чиройи
Осы маусымда әр адамның жасы жүректі ауыртады.
Әр нұрға, әр құсқа, әрбір бүршікке қуаныңыз,
Бұл өте жақын және алыс болады.
Сәтсіздікке ұшырағандай,
Әрбір отырғызылған тұқым - каштан тауы.
Көктем болмаса, әрине, адамзат,
Ол ашар еді, өзі ашқандай бақыт.
Көктем келді саған сұрақ қоюға – Зульфия шері
Салқын таңертең бадам гүлдейді,
Күлгін ерін, жердегі көктем.
Құстардың ұшуы, желдің жұмсақтығы,
Бархат алқаптарында, тауларда көктем.
Сіз мені қаншалықты жақсы көрдіңіз, көктем,
Сізді өрік гүлдері қызықтырды.
Әрбір оянған бүршік өмір беретіндей,
Сіз оны көзіңізге сүйкеп, сүйдіңіз.
Міне, қымбаттым, көктем тағы келеді,
Ол сені іздеп жүрді, ол кезіп жүрді.
Ол сізді жақадан ұстап, сізден сұрады,
Ол да көзіне жас алып, шегінді.
Ол сізді самал желімен бақылап отырғанда,
Ол сіз жүрген бақтарды іздеді.
Жазудың әдемілігі,
Ол жасыл жапырақтарды іздеді.
Сүйместен шыдамсыздықтың дауылы соқты.
Ол басын жартастарға алды.
Фарход тауларынан ағаш іздеп,
Таудың жартасын бұлақтарға лақтырып жіберді.
Тауға шыққан алғашқы шопандардың бірі
Ақын қайда, деді тергеуші.
Бардағы үнсіздік, көңілсіздік,
Шаршап, шыдай алмады.
Содан кейін ол сыпайы түрде төсекке кетті,
Хулкар мен Оман бір-бірін бетінен сүйді.
Көзімнен жас ағып кетті,
Жайлап ол маған өзі туралы хабарлады.
Бірақ мен сені төсегімнен таба алмаймын,
Бір кезде ол ұзақ қарап тұрды.
Ол қайтадан жел болып, адасып кетті,
Ол менің жүрегімді жарып жіберді:
Келгенде күліп қарсы алдым,
Құйынды өзенде ағып жатқан ән?
Жолым болды ма деп сұрадым,
Өлеңге орап, маған қадала қарадың ба?
Өріктің гүлі неге тоңбайды,
Қолында бұйра шаш?
Неге қуаныш әкелдім,
Ол шығып, жаза алмады ма?
Таңертең қалай ғашық болды,
Кемал менің кең ойымды толықтырды.
Оның түрлі-түсті, еліктірер әнінде,
Мен әрдайым өзімнің сұлулығымды көретінмін.
Ол әнші қайда, армандайтын жігіт қайда?
Неліктен сенің көз жасыңмен күліп тұрсың?
Неліктен шашыңызда ақ көйлек,
Мына көктемде неге сонша бейқамсың?
Қалай жауап бере аламын, тілдер,
Мен барды ұстап, саған келдім.
Ол сондай-ақ қайғы-қасіретпен жүрді,
Мен қабір тасына қарай алмаймын.
Ол азаппен ағашқа көшті,
Бүршік оянып, мұңайып сойды.
Жадыңызбен тұрақсыз,
Гүл бүршіктері ісіп кетті.
Гүл мен насыбайгүлдің хош иісі,
Сабанды жапқан жұмсақ ән.
Бұл ән қаншалықты таныс, қаншалықты жақын,
Отқа толы қаншалықты маңызды.
Сүйген қолыңда көктемде,
Дауысың жанды, шешен болып шықты.
Сен өлмегенсің, қымбаттым, сен тірісің,
Мен сенсіз әлі дем ала алмаймын.
Хижра жүрегімде, сенің сөзің менің қолымда,
Мен өмірді, шегінудің азабын айтамын.
Сіз түнде армандайсыз, күн есімде,
Мен өмір сүрсем, сен де солай бол!
Көктем тынысы
Қар ериді, күн жарқырайды,
Оның инсультінде сирек.
Анда-санда жатып,
Такси бұлттай жарылып кетті.
Адалдық басым,
Олар да келе жатыр.
Суы қатқан түн,
Келе жатыр – көктемнің «тынысы»!
Көктем
Ерімеген ақ қар,
«Мұз қыртысын» алып тастамаған якорь.
Тарновтағы хрусталь сүмалақ,
Көңілді балалар жайылып жүр.
Бірақ иісі басқаша,
Көктемнің иісі аңқып тұр.
Қаһарлы қыс биледі,
Бірақ таяу көктемнің галасы!
Көгілдірім – Мұхаммед Жүсіптің өлеңі
Менің шашым аппақ, мен көктемде жалбарындым:
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Мен сені қарда аңсадым,
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Жүрегіме көк шегіргүл жарқырай берсін,
Кокили шаш қидырсын,
Гүлге жол ашыңыз -
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Сен - маусымның басы мен соңы,
Сіз ессіздердің серігісіз.
Сіз лалагүлдің құпиясысыз,
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Қазір адамды сағынып,
Қайғыдан иығыңды қысып,
Мен әкемді қарға көмдім ...
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Мені көкпен киіндір,
Жалаң аяқ бала,
Кеудемдегі ауруды кетір,
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Мен күзде барған аққуға ренжімеймін,
Есікті тағы бір рет қағуға сенбе.
Біз Құмримен қыстан шықтық,
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Мен Джонға қамқор боламын,
Мен көзді қанағаттандыратын көкпін.
Мен сізге қайта жетемін бе, жоқ па,
Маған бір шөкім көкжидек беріңіз.
Тіл кең етсін, өріс жасасын,
Судың жағасында жатқан жалбыз.
Екі байтты бит мақтана алады,
Менің жасылым, маған бір шымшым көк берші!
Сендей болғым келеді көктем - Нилуфар Джаббарова
Жүрегімде бір сиқыр ашылғандай болды,
Құпияларыңыз ашылмаған сияқты.
Кеудемде аппақ арман болды
Жаным көкке ұшқандай.
Сонша сүйкімді болмасаң, көктем,
Мен қайтадан сіз сияқты болғым келеді!
Олар мен сияқты сені күте ме,
Менің жолым қиын, сағыныш.
Өлеңдерім сендей әдемі болса ғой,
Тамыры терең, сиқырлы гүлдейді.
Сонша сүйкімді болмасаң, көктем,
Мен қайтадан сіз сияқты болғым келеді!
Хош иісті гүлдеріңді құшақтадым,
Оның көңіл-күйі көтеріліп кетті.
Керемет күндер арасында өзімді ұмыттым,
Құдай менің балалық үлгім.
Сонша сүйкімді болмасаң, көктем,
Мен қайтадан сіз сияқты болғым келеді!
Бұлағымды орындайсың ба – Абдолла Ориповтың өлеңі
Шешім менің жанымда жоғалды,
Менің мұршам кетті.
Сен бізге қонаққа келдің,
Орындайсың ба, көктемім?!
Жаз өтті, күз өтті, қыс өтті,
Басынан сынақ жұмысын тапсырды.
Жүрегім дүрсілдеп,
Орындайсың ба, көктемім?!
Сағындым жасыл төбелерді,
Гүлзарларды сағындым,
Сағындым сол сырларды,
Орындайсың ба, көктемім?!
Лоланың ерні күледі,
Дақ та түбінде - лезде.
Кххашашиді рух таңдайды,
Орындайсың ба, көктемім?!
Доспен, доспен жақындық,
Өлеңмен, сөзбен - тар,
Біз сияқты хормен кездесу,
Орындайсың ба, көктемім?!
Сағындым көктем - Абдолла Орипов өлеңі
Мен сені сағындым,
Келесі көктемде сені сағындым.
Менің әр айтқан сөзім сағынасың,
Келесі көктемде сені сағындым.
Қандай талғампаз, бұрынғы ынталы,
Менің алдымда қар жайлап ериді,
Менің бақытсыз өміріме келші,
Күліп көктем, сағындым сені.
Бір жағынан жала, бір жағынан жала,
Өміріме салғым келеді қараңғылықты,
Менімен сөйлесетін ешкім жоқ,
Көктем бол, мен сені сағындым!
Басында абдырап қалдым,
Мен сені аямаймын,
Сен кеткеннен бері бояндым,
Арық... Көктем мен сені сағындым!
Табиғаттың көзі жұмылған,
Менің жүрегім басқаларға толы,
Мен сені енді сағындым
Түсінесің көктем мен сені сағындым!
Сіз білетіндей,
Менімен бірге түндер жылайды,
Кел, көктем,
Бүгін көктем сені сағындым,
Раушан көктем сені сағындым,
О, Гүлбахор, мен сені сағындым!
Көктемгі жел – Абдолла Орипов өлеңі
Көктем келеді, таза, мөлдір.
Көк ендіктерде жел ойнайды.
Алқапта көк ауа,
Тұманды қалада ұйықтау қиын.
Қуанышты, алаңсыз,
Бір сәтте гүлдер қалды.
Көктем - ең таза самал,
Көктем - ең таза жел.
Мен ендіктердің құшағында өзімді ұрдым,
Мен көзге сүйкімді деймін.
Сәбидің тынысындай жүзді жұбатады,
Менің көптен күткен көктемім.
Көктем жел сияқты өтіп жатыр,
Жарайды, өтіп кетсін және өтсін.
Сүйіктім, өміріңдегі ауа таза болсын,
Өміріңіздің желдері хош иісті болсын.
Еркелетіп көктем келді – Рамазан Бақаев
Көктем күліп, флиртпен келді,
Өз қолымен жасалған ерекше гүлдер,
Біз оны үлкен құрметпен күттік,
Сен менің қуанышымсың, әдемі көктемімсің.
Ұшу жапыраққа айналсын,
Жолдарым түскен ақ қағаз,
Madhing ән айтады,
Сіз менің шабыттымын, өзім, менің көктемім.
Ағаштарың гүлдей берсін,
Сіз әлемдегі әлемсіз,
Аспан сияқты қымбат,
Сен менің бағбанымсың, менің суретші көктемімсің.
Көктемде жарайсың - Замира Рузиеваның өлеңі
Бір уыс сунбул-сунбул,
Шашпен жабылған шаш.
Мен гүл терсем, мен оларды гүл деймін,
Қарлығаш ән айтты.
Әлем әдемі, кіршіксіз,
Сіз өте жақсы, көктем.
Гүлзарлар өседі,
Ол бұлбұлдарды сайрайды.
Халинчагим хайё-ху-ув,
Мен ұшқанда, ол менің жанымды таратады.
Сен әдемі, көктем,
Сіз өте жақсы, көктем.
Сіз әдемісіз
Сіз сиқырға және жұмбаққа байсыз.
Аспан менің қолымда,
Сіз қанатты Хумаюнсыз.
Хафиз - Бахшисан бахор,
Сіз өте жақсы, көктем.
Махаббат мезгілі көктем ме? Абдулла Муродулла шери
Төбелерде қызғалдақтар ашылғанда,
Жүректерде ақырындап махаббат оянады,
Жергілікті тілдердегі дастандар,
Көктем келді ме махаббаттың мезгілі.
Балалық шақтағы сағынышты еске түсіріп,
Тәтті соңы қиялдарды тудырады,
Кім қуанып, кім жылайды,
Көктем келді ме махаббаттың мезгілі.
Жаңбыр жауып, кейде жылы күндер,
Жұлдыздарға толы тыныш түнмен,
Сену мем досыммен бірге
Көктемде сағыныш мезгілі келді ме.
Алғашқы махаббаттың иісін таратып,
Өрістерге және шеттерге назар аудару,
Сұлу қыздар күледі,
Көктем келді ме махаббаттың мезгілі.
Бахорим - Дилафроз Зайниева
Табиғаттың қолы гүл суретшісі,
Сыйлығы, әдемілігі де ерекше,
Жасыру керек, ояну керек,
Қош келдің еліме, көктемім.
Ағаштар гүлдеп тұрған кез еді.
Бұл ою жүректерге тарады,
Қызғалдақ күлді,
Қош келдің еліме, көктемім.
Ақынның өлеңіне сен кінәлісің,
Сен айдай жүзді қыздардай сұлусың,
Сіз ерекше боласыз,
Қош келдің еліме, көктемім.
Сіздің жыл сайынғы сапарыңыз дана,
Дәрілік шөптер жомарт,
Наурыз ас – береке,
Қош келдің еліме, көктемім!
Елімізге көктем келді
Елімізге көктем келді,
Қарлығаш тағы келді,
Хумо иығымызға қонды,
Бізге ашық болыңыз.
көктемгі тароватин,
Сонда мен табиғатты білдім,
Қыс кетті, көктем келді,
Sun bobo ашық шаш.
Көктемгі қалыңдықтың мысалы,
Сепин әлемге тарады,
Көздерің қуанады көріп,
Бойчечагу лламға.
Жапырақтағы шықсың,
Жыл мезгілдерінің сарысы,
Қой жайылып,
Жайылымдардың иесі.
Сен әлемнің сұлуысың,
Жыл мезгілдерінің келіні,
Бала демалды,
Қалыңдықтың әткеншегі.
Менде сенде өмір бар,
Жасыратын мезгілсің,
Жаңа Жыл қарсаңында,
Жарқын өмір шын.
Көктем арманға айналғанда
Тереземде таңның аппақ көзқарасы,
Түсіндей дірілдеген өрік.
Үнсіз көзіме қарап,
Көктем менің жанымда.
Жел жолында жаңбырдың иісі,
Көк шалғынға жаңбыр жауады.
Менің де көзім жаңбырға толды,
Өрік әлі дірілдеп тұр.
Армандар қойнында көктем тыныш,
Армандар қойнында көктем әдемі.
Таңертең ол одан да ақ болады,
Көктем арманға айналғанда.
Келдім деп алдаған бұлақ
Әлі ивирсиді қыс бара алмайды,
Ағаш бұтағындағы гүл немесе қар,
Гүлдеген бадамды бояу,
Келдім деп өтірік айттың ба, Көктем?!
Крандар салынған кезде,
Төбелердегі қып-қызыл ісік.
Қойшылар тізгінді қолға алғанда,
Келдім деп өтірік айттың ба, Көктем?!
Ғашықтар оянғанда дірілдейді,
Тәтті висолдардан үміттенеміз.
Өтірік айтқаның дұрыс емес,
Көктем келді деп өтірік айттың ба?
Өтіріктің уынан қырық жыл тоңдым,
Сіз көрмеген жалғыз ауырсыну - қалғаны.
Кел, соңғы үмітім,
Бізді алдауды үйренбе, Көктем!
Неліктен қар тағы жауды...
Көктемді сағынбадың ба
Мен ояу бақтарын араладым,
Мен ізді шетінен тап дедім.
Бетіңнің түсі өзгерді дедім -
Мен бетімді Лолазорға бұрдым,
Мен сізді кездестірген жоқпын, бірақ
Сіз көктемді сағынған жоқсыз ба?
Алыста асқақ таулар бар
Олар менің қиялымды басып озды.
Сіз қанша уақыт күттіңіз,
Wasling менің тағдырым емес еді,
Сенсіз мен де, көктем де біртүрлі,
Сіз көктемді сағынған жоқсыз ба?
Ол үңгірлерде секіреді,
Na'matakda sa'va mittijon.
Қардан шашылған су,
Джавлон сайларға лақтырады.
Тек сен менің көзімнен жасырасың,
Сіз көктемді сағынған жоқсыз ба?
Бүгін Навруз,
Мен достарыма гүлдер сақтаймын.
Қайдасың, қымбатты адам ...
Қолымдағы гүл, мен сені күтемін,
Мен саған өмір бойы қоңырау шаламын,
Сіз көктемді сағынған жоқсыз ба?
Алдымен ол сенің жүрегіңе қарайды,
Содан кейін бүршіктерді үйрететін сөз.
Ұйқы жердің көзінен қашады,
Сонымен, көктем келді, Наурыз келді!
Қыстың жағдайына қарап,
Мұздың жасқа еруі.
Сені күлдіретін теңдесі жоқ сұлулық,
Сонымен, көктем келді, Наурыз келді!
Әлем ананың жүрегіндей жылы,
Дала тұзы жібек үйіндісіне таралады.
Қалған жұмбақтар қайғыға толы,
Сонымен, көктем келді, Наурыз келді!
Ылғалдылық жүректерден қайта кетті,
Тағы да көз сәулелерден жабылады.
Оны тастап, әрі қарай жүретін уақыт келді.
Сонымен, көктем келді, Наурыз келді!
Көктемді сағындым
Гүлденген ағаштардың нәзік иісі,
Насыбайгүл бұлақтардан шығады,
Жүрегінде махаббат бар ғашықтар,
Көктем гүлдеріңді сағындым.
Көктемді сағындым, тек сені сағындым
Гүл киген халатпен келіп,
Сіз бүгін бірінші қадам жасайсыз.
Қуанышқа оранған гүлдерді теру.
Көктемгі гүлдер
Мен сені сүйетінімді біл
Мен жұмыста күйіп қалдым.
Кешірдім деп ойладым,
Менің сүйікті жартым көктем гүлі.
Мен оны ерте көктемде көрдім,
Мен оны көрдім және жақсы көрдім.
Жүрегімде бір сезім сезіндім,
Менің қымбатты көктем гүлім.
Әр көктемді асыға күттім,
Көктем гүлін көріп күлдім.
Күз келмесін деп жүрдім,
Менің сүйікті гүлім көктем гүлі.
Күз келсе, көктем келді,
Көктем неге кетті?
Қыс жүрегімді жаралады,
Күйген гүлім Көктем гүлім.
Көктем кел
Ауырған жүрегіме қорғансыз,
Олар тас лақтырды, жүрегім қатты ауырды.
Сенсіз менің уәдем көп тілекке толы,
Кел, менің ауырғанымды ал, қымбаттым-көктем.
Гүлдердің ауасы,
Жұлдыздар нұрына шомылған әлемсің.
Жүректерді толтыратын от – нұр,
Кел, көктем, саған жырларым бар.
Жаңбырдан, кемпірқосақтан ләззат аламын,
Жаным, сүмалақ.
Әр көбелек менің әпкем сияқты бейкүнә,
Әрбір ашылған бүршік түссіз, дақсыз.
Шие гүлдері жанымдай аппақ,
Сенің өмір беретін шуағың менің жүрегімдей ыстық.
Сен сұлусың, қымбаттым, тезірек кел,
Сұрур мен үнгін жүрек гүл көктемі.
Ал менің өмірімді тастап кетпе.
Көктем жақын
Қыстың суығы кетті,
Екі дауылды күн де.
Ай артта, жұлдызсыз,
Тимнің қараңғы түндері.
Қазір күн көп жарқырайды,
Өрістерге, бақтарға.
Құшақтар мен душ,
Тауларға, тауларға.
Безанишар өрістері,
Шалғындық шалғындар.
Көктем жақын, көктем жақын,
Көктем жақын, жолдастар.
Жүрегім тағы да таудай болып өседі,
Әдемі көктем келгенде.
Мен қуанамын топ-топ болып,
Гүл тергенде.
Көктем келді
