Атой. Газельдер, тауықтар және Девони ханзада Атой

ДОСТАРЫМЕН БІРГЕ АКЦИЯ:

Науаи «Насоим ул-махаббат» («Махаббат желдері») кітабында: Мәулана Атой Балхта болған. Исмаил әкесінің ұлдарының бірі.
АРНАЙЫ
ГАЗЕЛЬ, ЖЫЛҚЫ
011
Атой (Атой) – XV ғасырда Самарқанд, Бұхара, Балхта өмір сүрген, түрік, парсы тілдерінде қалам тартқан классик ақын. Әлішер Науаи «Насоим ул-махаббат» («Махаббат соққылары») кітабында ақын туралы былай деп жазады:
«Мевлана Атойи Балхта болар еді. Исмаил атаның (Ахмад Ясауидің інісі Ибраһим отаның баласы) балаларының бірі дервиш және мейірімді, мунбасит (жүзі ашық) адам болған. Өз заманында оның поэзиясы атроктар (түрікшелер) арасында өте танымал болды. Бұл matla 'aningdurkim:
Ол су жағасында паритек отыр деп ойлайды (v),
Нәзіктік болғандықтан оны сумен жұтуға болады.
Өлеңде кінә бар. Бірақ Мевлана түркі сөздерін көп айтатын.Рафон жеткіліксіз. Мола Балх ауданында... »
Атойдың девонның мұқабасында және қолжазба соңында «Девони ханзада Атойи» деп аталуының өзі де Атойдың шейхтар әулетінен шыққанын айтуға негіз береді. Науаидың айтуынша, Атойи де Ұлықбек сарайындағы ақындардың қатарында болған.
Атой Ғазалнавис – лирик ақын. Оның өлеңдерінде махаббат тақырыбымен бірге мамыр айы да жырланады. Кішкентай өмірдің қуанышы оның барлық сұлулығымен және дәмімен сипатталады. Мамыр Атойында Омар Хайям рубаилар мен Хафиз ғазалдарында өмірдің символы болып табылады.
Атойдың лирикасы халықтық сөз тіркестеріне, өрнектерге, ертегідегі мақал-мәтелдерге толы. Ол өз ғазалдарын негізінен түс Рамаллада жазған; жеңіл салмақты, қысқа өлеңдер, қарапайым сөздер, қарапайым және жатық стиль. Сондықтан да оның өлеңдері халық әніне айналған. Атой Таджохули сонымен қатар орифона, лаф және наср сияқты көрнекі құралдар мен әдістерді жасады.
Бізге Атойдан 260 қарақұйрық бар девон келді. Девонның шамамен 16 ғасырда көшірілген қолжазба көшірмесі Санкт-Петербургте сақтаулы. Ақын өлеңдерінің үлгілерін 1927 жылы А.Н.Самойлович басып шығарды. (Шағатайский ақын XV века Атай. Zapiski kollegii vostokovedov. P. v`sh. 2. L., 1927) 1948 жылы құрастырылған «Навои замандастары» жинағында Ходи Зариф өзінің 88 ғазалын жариялады. 1958 жылы Атойдың өлеңдері диуана болып басылды.
Ақын поэзиясы туралы көбірек сөз еткен зерттеушілердің бірі – Е.Рустамов (ХV ғасырдың бірінші жартысындағы өзбек поэзиясы. М., 1963. «Әдебиет тарихы», Т., 1963, 1965, 1976) және бес томдық. Өзбекстан ҒА-ның Тіл және әдебиет институтында жарық көрген (Өзбек әдебиеті тарихы, 1-том, Т., (1977)) өлеңдері «Таңдамалы шығармалардан» (Т., Ұзадаби басылымы, 1958) алынған.
09
ҒАЗАЛДАР
* * *
О, ораза ұстаған шуақты ай, нетти, не болды?
Ал, тістері түйіліп, нетти, не болды?
Мен саған себеп айтайын,
Әй, бауырым, нетти, не болды?
Басқаға қарасаң,
Жүр, бұл менің әкелерім, нетти, не болды?
Мені кейде жаврмен, кейде флиртпен өлтір, сен,
Расында, менің гузарым жоқ, нетти, не болды?
Ей, жаным, Фарход меңгілік,
Мен сүйетін әлемге тара, нетти, не болды?
Атойидин айарсен бір бөлшек суук сөз,
E lips shahdu қант, нетти, не болды?
* * *
Жүзіңнен алыстап қарасам,
Нетармен бұл жарықты көзден көреді.
Мен сенің ерніңді қайдан көрдім, ұят болдың
Ол каннабисті топтың ішіне тығып қойған.
Сізді оқығаным біртүрлі
Сұлтанның дарбадарнимен тең екенін.
Бейтаныс адамды сору үшін, патша
Мәселе мынада: ғалам құрметті ме?
Саған мойынсұнсам, мен кінәлі емеспін,
Zabun aylar love sheri narni.
Ракибу захид ахимдин куярлар,
Бале, шөп әрбір құрғақ шайырды күйдіреді.
Атой жаныңды сүйді,
Шындық жолында шындықты жақсы көреді.
* * *
Қанша жанның мұңын мұңдап жүрсің?!
Мейірімділік азап болмаса, рақымдылық – зұлымдық.
Ғашықтарды қинау дұрыс емес,
Махаббат жолында өте аз.
Манга душвор ерур сенсіз қайта тірілу,
Мен болмасаң қандай өкінішті, жаным!
Қанша жанның жанын түртті деп уәде бер,
Кешегі түнде адал бол, демалыс – тынығу.
Көзің де, аузың да мұң
Менің денемнің өнімі - сол адам.
Мен күнә жасадым, өлгеннен қайта тірілдім.
Вале - менің күнәм, сіздің қырыққабатыңыз.
Атой бұл жолда сұңқар болса,
Муроди - алға қадам.
* * *
Менің ойымша, ол судың жанында паритек отыр (v),
Ол өте нәзік және оны сумен жұтуға болады.
Мағаркімге, салсабил обына джавлон ола,
Кәусар суы жәннат терезесінен шықты.
Арық, судан жұқа, шешесін суға жумайды,
Суды таза ұстау үшін миды бірге жуатын шығар.
Енді мен оның рас екенін білемін, бірақ мен оны көрдім,
Су перісі анда-санда көрінеді дейді.
Қасың жалғыз,
Таңертең құрбандық үстелінде Ясин сүресін оқиды.
* * *
Менің ауру жүрегім ешқашан кетпейді, жаным,
Қаншама, васлиннің түбіне жете алмаймын, жаным.
Әйтеуір, мен өзімді түсіндірмеймін.
Сенсіз бір сәт еш жерде шешілмейді, жаным.
Тамақ жесең де, мен сен үшін дұға етемін,
Ғашық адал құрбанның қолын қыспайды, жаным.
Маған құлдардың санында бас имейсің,
Мен сенің иттеріңді ойласам, маған не болды, жаным?!
Танадинді қумайтын Атой есік алдында бақталас,
Ешбір қайыршы ит есіктен кетпейді, жаным.
* * *
Кел, жаным, бос уақыт,
Гүл ашылды, гүлдену уақыты келді.
Жылаймын, жүзіңе гүлдей қараймын,
Шу бұлбұлдарының ауған кезі еді.
Гулу булбул бикин гулбунлар ичра,
Нишоту айши пинхонның уақыты келді.
Кездесуде гүлдің бақытын оқыңыз,
Мас болатын кез келді.
Сүйгеннің алдында ғашық,
Шу гүлінің тұншықтырғыш гирибонының уақыты келді.
Бұлбұлдар әншілерге қиын бикин,
Бұл хазара эстрадасының алхон уақыты еді.
Бұл тамшы, гүл, бұлбұл,
Атойға садақа беретін кез келді.
* * *
О, жалғыз отырған гүл меннен алыс,
Қызғалдақ жүзі, кипарис биіктігі оң жақ жартысынан алыс.
Мен ыңыранғанда мені кінәлама, қымбаттым.
Андаби бенавомен лолазоримдин алыс.
Мен сол айда екі дүние таңдадым, вале
Өз еркіммен аспан ашық.
Аскетик мені жұмақтағы ескі баққа апаруға тырысты,
Мен бетіме дейін барамын ба?
Менде шыдамдылық, шешімділік және ақыл-ой болды,
Менің балалық махаббатым қандай болды, ол менен алыс болдым.
Егер аспан өлсе, мені жүз рет бүкте, боқ емес,
Мен өлемін, өлемін.
Кетер алдында өлсем, Мойыным үшін,
Алғыс айту күні келді, бұл мереке маусымының қызып тұрғанын білдіреді.
* * *
Ай гул чехралик сарви равоним,
Мен сен үшін өмірімді құрбан етемін.
Бұл Сүлейменнің меншігі және Нұхтың өмірі
Мен сенімен өткізген уақыт.
Басымды зулфунг үшін жүгірсең,
Бұрылып кетсем қаным мойыма.
Беліңде күдік бар болса да,
Вейлдің аузыңда екеніне күмәнім жоқ.
Жамалдың өлеңі әдемі,
Бұл менің пікірім деп айтудың қажеті жоқ.
Бұл дақ кім, оны жаныма сал,
Бір ғажабым, менің атым төсбелгі.
Юзунг Атойға ғашық болып өлді,
Бір күні «жаным өлді» дедің.
* * *
Тіпті аты-жөнін дұрыс жаза алмайтын адамды кім жақсы көрсін?
Лоладинді кім айтады, настариндинді кім айтады?
Сөз әлемді жаулап алды,
Юсуф Жақып пен Бәйтул-Хазанд кім?
Тынықпайтын ақыл,
Кен, жаманнан кім артық?
Visolingdin yiroqmen, yovumas ешкім манга,
Джо улдур, бұл қылмыс емес, жансыз денеңді кім айтады?
Зулфу холингдин хош иісті болды, кейде
Нофайи охуй Тотору Хотандин ким десун?
Макру фан айлаб мені, деді ел сені,
Мен мубталоменмін, сені айлакер деп кім айтады?
Есігіңде ешкім жоқ, қазір ешкім
Тіпті аты-жөнін дұрыс жаза алмайтын адамды кім жақсы көрсін?
* * *
Куяр жоним, нетай, дилхох ұмытти,
Ол өзінің көңіл-күйі туралы ескертуді ұмытып кетті.
Жетер ме екен көкке,
Зухра көзілдірігін ұмытып кетіппін.
О, құдайым, есіңде болса,
Қайыршы жанкүйер сол патшаны ұмытып кетіпті.
Бұл құлдың рақымы көп,
Маған не жетіспейтінін ол кенет ұмытып кетті.
Не деген сорлы шахта,
Әу бастан жан жарын ұмытты.
Сіздің фирақыңызда манганың дәріптелуі болды
Менің сөзім: «Әй, ұмыттым, ұмыттым!».
Атойы хайма ур мулки адамда,
Чу сентин ул бути xirgoh ұмытты.
* * *
Шахо, сен бізге қарасаң не болды?
Гадони Мутабарға не болды?
Жүрек – жүз пара, гүл, жаңа бүршік,
Сабод сияқты гузар жасасаң не болды?
Бикин хижран түні сәттілік
Таңертең оянғанда не болды?
Ұсрук көзге қара, мұрным
Мені танымасаңыз ше?
Өрттің осі тоғыз фалактин,
Сіз Вафоны қорғаған кезде не болды?
Baloqqedur қарсыласы, ақырында балодин,
Құдай үшін әзіл жасасаң не болды?
Кетурди мохазар жонин Атойы
Сіз қабылдауды жасаған кезде не болды?
* * *
Юзунг күршедтек тобанда болсын,
Сұлулығың мәңгілік болсын.
Такаллум ет, сочилсун дурри гемхар,
Күлімде, әлем нұрлы болсын.
Юзунгдин бурқа 'алгил бир замоне,
Ұят болды, ұят болды.
Мені ұстаған қайғы қылыш,
Кәпір бурранда сенің көзіңе ұнасын.
Париждік рұқсат беруші Хусрависен,
Сіздің жаныңыз қандай тәтті?
Өлсем саған тілеймін,
Қайғың менің жанымда, қайғың денеңде болсын.
«Баланша менің құлдарымның бірі» дейсің.
Атой осы сөздің құлы болсын.
* * *
О, көзіңдегі ғажайып жүзіңе қарашы,
Наззорайи хус гүлінің бехори спектаклі.
Мен сатушы қолына риза болдым,
Девона ауылының даму нарығын қараңыз.
Мүфти сауданы бұзып қайтыс болды,
Бемоя соттың сатып алушысын қарап тұрғанын көреді.
Жүрегім құс сайрап,
Гүл бақшасында бұл павлинді көру қызық болды.
Күннің мәні неде,
Әрбір жүрек махрамның сырларына қарай бермейді.
Адал махаббат сарайы, Әміре,
Анвари пейзажға қарады.
* * *
Ей, жаным, жанымның нұры,
Көзімде, жүрегімде дақ бар.
Сенің жүзің менің соқыр көзім, қарсыласың болса,
Көрмейтін ана шықсын.
Зулфунг жүрекпен емдей алатын кезде -
Кім, қисық оның басы мен аяғы.
Рубаб олиха досым, досым,
Не айтайын, саңырау құлақ.
Көздерің махаббатқа толы,
Егін түспегені таңқаларлық емес.
Қарсыласың болса сенің жүзің менің көретін көзім
Ашық гах-гахе, О, сұлулық бағы.
Әмір алидин отти ул зульфқа,
Насимидин мушавашдур димоғи.
ЖЫЛҚЫ
* * *
Сен жындысың, сен жындысың,
Сен кескен жоқсың, бақшаңа алатын едің.
Хажр шөлінде қалай жүгіру керектігін білу,
Мен Васлинге жете алмадым.
* * *
Айтсам, бақ бар, нориді,
Алма ащы дауыспен: Нори бар!
Махаббат көз жасымнан су іштім,
Жапырақтары сарғыш реңкке ие.
* * *
Ей, жаным, бүгін түн ай,
О, от жағу үшін, от бар.
Махаббат бағында жұмыртқа,
Ауыруы жапырақты ашып, қайғы әкелді.
* * *
Менің басымда шам жанып тұр,
Көз жасым жер бетінде ақсын.
Көз жасым жолға түсті,
Кешіріңіз, қанымды алыңыз.
* * *
Мен бүгін түнде ауырдым,
Ла'линг кеше түнде жанымды сорғысы келді.
Жағаға жетемін бе деп,
Көз жасы өзенінде түнеп жүрмін.
* * *
Джилва айлаб сакратурда саркаш ат,
Флирт жасап, маған оқ ат.
Мен сіздің иттеріңізге жақсы қызмет еттім,
Олар мені манга деп атады.
* * *
Дилрабо, мен жанып тұрмын,
Мен массаж жасатқым келеді.
Қағба азмидин манга сан муддао,
Егер жоқ болса, әрине, andin yonamen.
* * *
Хамнишин агёр то ул йорадур,
Менің кеудем ауырады.
Маскүнемнің қолдауынсыз,
Шахнай хижран жүректі жаралайды.
kh-davron.uz

Пікір қалдыру