Liederen van Hamid Olimjon

DEEL MET VRIENDEN:

Liederen van Hamid Olimjon

 

Als de abrikoos bloeit

Een struik voor mijn raam

De abrikoos bloeide wit…

Knoppen sieren de takken,

'S Morgens zei hij het paard van het leven

En een droge vroege ochtend op Sjabbat

Tot de bloem werd weggenomen.

Elk voorjaar gebeurt het weer,

Elke lente gaat zo,

Hoe hard ik ook mijn best doe, het lukt niet

Yellar houdt me voor de gek.

Oké, ik zal het zeggen en ik zal het niet doen,

ik wikkel mijn geest in een bloem;

Elke keer als het in de lente uitkomt,

Ik vraag of ik geluk heb.

mijn gezicht strelen en plassen

Je hebt geluk, de wind waait.

Een eis alsof gedaan,

Vogeltjes fluiten dat je geluk hebt...

Alles zit me tegen

Elke knop zegt tegen mij:

Vol met tuinen terwijl ik loop

Een stem die alleen geluk prijst:

"Hier is een bloem van de wereld voor jou,

Pak het zo strak mogelijk aan,

In deze tole is overvloed van alle dingen,

Blijf in dit land tot je sterft.

Huilen zonder bloemen in zijn leven te zien

Je hebt de rechten van het verleden,

Huil elk voorjaar

Het recht van degenen die vertrokken is ook van jou..."

Een struik voor mijn raam

De abrikoos bloeide wit…

Ik heb lang aan je gedacht...

Ik heb lang aan je gedacht,

Ik ging naar het strand om je te zoeken.

In de nacht wanneer hongerige golven koken,

Ik smeekte de maan om mij te vinden.

Geloof, hierin ben je altijd

Het doet me denken aan mooie nachten,

Geile sterren, koele ochtenden,

Hij zal zich de gelukkige dagen herinneren.

Jij bent de vriend van Ptolemaeus,

Jij bent de blauwe tuin van mijn liefde.

Veel succes met jou

Jij bent de berg van mijn geloof.

Een koele lucht omringt mij,

De nacht valt over het water.

Zoveel woorden

Herinnerend dat de maan vol is.

De nacht is stil, eenzame golven

Hij niest onwillekeurig.

Lastige maan, magische charmeur,

Aan wie deed je me denken?

Als ik liefde zeg

Als ik liefde zeg, als ik alleen jij zeg

Mijn hart woont bij jou;

Ik bedoel jij, de hele wereld

Ik ben stil als ik naar zijn stem luister...

Mijn hoofd tolt als een konijn,

Ik kijk ernaar, mijn ogen stoppen

En een spiegel van de ziel van de jilvang

Het breekt in stukken.

Komt er een einde aan dit uitzicht?

Ben ik een middel tot een doel?

Kan ik een nieuw idee vinden,

Wordt het een murod-oogst?

Is er een manier om het te vinden,

Als een dwaas mij omringt:

Als het gebeurt, zal mijn geheim worden onthuld.

Noem je me Madnun?

hal

Waar kwam je vandaan, je deelde mijn gedachten

Waarom heb je me van streek gemaakt?

Waarom heb je mijn leven verpest?

Waarom zijn mijn gedachten leeg?

Passies, gevoelens, branden

De verbeelding zwierf door het land,

De gouverneur zat in mijn ziel

Het is zo'n inspirerend verhaal.

Een klein touwtje, een helder gordijn

Hoeveel dingen zei hij vroeger...

Dat heeft hij van zijn moeder geleerd

De mus zou terugkeren met een snuifje...

Ik naaide het oor van het hart

En hij gaf me een ziel,

Een vlieg zou vliegen,

Dat was loyaliteit, geloof.

Maak je geen zorgen, blijf nog wat langer,

Maak deze bloemenfoto af,

Luister naar me, hartenbloed

Met de laatste brief.

Onophoudelijk alleen op Sjabbat

Onophoudelijke eenzame bries,

De haren van het gras trillen,

Hier bruist het nu

Gevogelte, vogels ook tin...

Iedereen slaapt en alleen 's nachts

Ik zal er zelf tegen zijn.

Tegenover en tot de ochtend

Ik blijf zelf wakker.

Zachtjes in mijn oor fluisterend

De nacht leert me slapen,

Ben je 's nachts in de woestijn geweest?

Zo niet, kom het je vertellen...

In de zuidelijke nacht

Zonder jou, deze hongerige golven

Het was niet zichtbaar voor mijn ogen,

Als je niet mijn hart bent

Hij was het niet eens met wat ik zei.

Als jij er niet was geweest, zou ik niet gelukkig zijn

De maan drijvend op het water.

Altijd vrolijk, altijd high,

De schoonheid van de ster.

Je uiterlijk neemt mijn vrede,

Mijn hart brak,

Daarna voelde ik het in mijn hart

Zo sterk is het kruid.

Vertel me, degenen die zoveel van houden

Had ik geluk?

Vertel me, welk meisje is de neus

Wees verliefd op hoop

Maar de nacht...

De rivier brult op mijn gezicht,

Een klif vol horror brult,

De donkere wereld brult,

De valleien en kloven schommelen.

Schreeuwt... Geeft geen slaap,

Mijn dromen zijn gek,

Een zoektocht begint in mij

De ziel komt mijn begrip weer binnen.

Terwijl de nacht meestal is

Alles is zo stil als slapen.

De hele aarde is omgeven door de lucht

Overdag zijn ze stil...

Ik viel in de stroom, de maan rees in het blauw,

Het licht viel op de witte wolken.

De kloof is vol licht, de stroom is vol,

Licht viel op het donkere ravijn.

Kezar, hou me niet tegen

Een lange schaduw volgt,

Ik weet het niet, er is iets te doen,

Het is een verhaal om te vertellen.

Vonken in mijn ogen,

De maan was de maan voor het water, mijn vriend.

Hij straalde, hij smeekte altijd,

Een steen badend in maanlicht.

Ik staarde naar de wolken van angst,

Het was helder en schoon.

Een vliegtuig vliegt als een valk,

Hij vloog en maakte geluid.

Ik staarde naar het papier,

Ik heb een lopende pen in mijn handen.

Hij was omringd door opwinding,

Eén aspiratie, één droom is rust.

De stenen waren lucht en lucht.

Het hele universum was discipelen,

Mijn gezicht is als een rivier,

Leerlingen wonen aan de rivier...

Maar de nacht...

Als ik ben

Zelfs geen enkele adem, ook al ben ik leeg op je wang,

Het is alsof ik van mijn lippen druppel.

Het rust op je tak en slaapt als een nachtegaal,

Als ik de wind ben bij het ochtendgloren om je knop te kussen en te openen.

Als ik je nek spreid en de wereld dronken maak,

Ik sta versteld van mijn eigen kunst lol.

Ik ben alleen in deze dronken wereld met jou,

Ik kan mezelf niet eens vinden, ik hoop dat ik maar een fantasie ben.

Als het jammer voor me is om een ​​bloem in je tuin te zijn...

Dat ik het er duizend keer mee eens ben, ook al ben ik een muur voor je kasteel.

Het is goed dat mijn hoofd er nooit uit komt, dankzij jou,

Ik ben bang voor de jaloezie van mijn rivalen.

Als ik dwaal door woestijnen en valleien,

Ik heb mijn leven voor jou opgeofferd, het is oké als ik een jongen ben.

Elk hart heeft een veer

Liefde zelf is een oud ding,

Maar elk hart

Bak het...

Hodi Toktash

Elk hart heeft een veer,

Aan elke ziel

liefde zal een gast zijn.

Bloemen zijn liefde in elk hart,

Boston is genoeg voor hem.

Maar Laila kwam tot haar hoofd

Er breken vandaag donkere dagen aan;

Zoet geluk is van ons

Het is een donkere nacht.

In de bloei van mijn jeugd...

In de bloei van mijn jeugd,

Je opende in de tuin van mijn hart.

Toen zagen mijn ogen de lente,

Toen herkende mijn hart het land.

De vogels vliegen naar mijn ziel,

Ik ben dronken van liefde.

Ik bleef de hele dag in het veld,

Ik verdween in de tulpenvelden.

Ik plukte bloemen in mijn armen

En ik heb het aan jou gegeven

Ik herinner het me nog alsof het gisteren was

Ik herinner me elke seconde, elk moment.

Sindsdien schiet in mijn tong,

Sindsdien schiet ik in mijn slice.

In de bloei van mijn jeugd,

Je opende in de tuin van mijn hart.