БО ДӮСТОН мубодила кунед:
Либоси дурусти кӯдак барои хоби шабона
Хоби ороми кӯдак аз либоси пӯшидааш низ вобаста аст. Ҳангоми либоспӯшии кӯдаки худ барои шаб, шумо бояд як қоидаи асосиро риоя кунед: кӯдакро ҳамон тавре ки шумо мепӯшед, бипӯшонед ва як қабати иловагии либос ё кампали сабукро илова кунед.
Бо дастони худ ҳарорати бадани кӯдакро ҳис карданро омӯзед. Хунук будани дасту пои у аз хунук будани кудак гувохй медихад. Аз ин рӯ, кӯдакро беҳтар пӯшидан лозим аст. Агар бадани кӯдак гарм ва арақ бошад, пас кӯдак гарм мешавад, либосҳояшро сабук кардан ё ҳарорати хонаро паст кардан лозим аст.
Агар кӯдаки шумо бармаҳал таваллуд шуда бошад ё вазни камтар аз 3.5 кг дошта бошад, пас кӯдак ба гармии иловагӣ ниёз дорад, вай бояд гармтар либос пӯшад.
Аксари кӯдакон ҳолати печонидашударо дӯст медоранд. Албатта зич печонда нашудааст, вале каме бароҳат бо дасту пойҳо якҷоя, оҳиста печонда. Ҳаракатҳои кӯдак набояд фишурда шаванд.
Муҳимтар аз ҳама, либоси кӯдакона бояд аз 100% нахи пахта бошад. Дар чунин матоъҳо ҳаво хуб гардиш мекунад ва барои нафаскашии ҷисми кӯдак кӯмак мекунад.
Ин қулай аст, ки либоси кӯдак рангҳои гуногун надошта бошад, дар риштаҳо ҷунбидан ва нафасгир шудан осон аст.
Агар гаҳвора хунук бошад, шумо метавонед дар моҳҳои аввал ба кӯдак кулоҳҳои сабук гузоред.
Агар кӯдаки шумо шабона хоби хуб надошта бошад ва бисёр гиря кунад, ба либосаш назар андозед. Аксар вақт ба оромона хоб карда натавонистани кӯдакон дар натиҷаи гармии аз ҳад зиёд, сардӣ ё либоси нороҳатӣ сабаб мешавад.