Дар мавзуи «Нақши волидайн дар тарбияи фарзанд» чорабинӣ баргузор мегардад

Саркор:

Ассалому алейкум мехмонони азиз, падару модарон, устодони гироми. Он ба муносибати «Соли модару кӯдаки солим» дар мактаби 20-уми мо ташкил карда шуд. Хуш омадед ба семинар дар мавзуи «Нақши волидайн дар тарбияи фарзанд».

Чанд сол мегузарад,

Ситорахо кохи ашканд

Одами хуб одами бад аст

Шафқат боқӣ мемонад, муҳаббат боқӣ мемонад.

Дар оила кудак таваллуд шуд. Мехру мухаббат ба Ватан, хиссиёти инсондустй, мехрубонй, эхтиром — хамаи ин дар дили фарзанд бо васияти модар чой гирифтааст.

- баАллох садо медихад

Маънавият неруи бемислест, ки инсонро ба поксозии маънавй, камолоти маънавй даъват мекунад, чахони ботинии инсонро бедор мекунад, иродаашро мустахкам мегардонад, имон меъёри тамоми андешахои у мебошад.

Маънавият дар тӯли солҳо ба хуну устухонҳои инсон ворид мешавад, шири модар, тарбияи хонаводагӣ, тарбияи аҷдодӣ, эҳсоси Ватан қатра ба қатра бо дарсҳои талху гоҳе шодии ин рӯзгор аст.

(И. Каримов)

—- Бача калон шуда, ба богча меравад.

Саҳна

Саркор: Маълум аст, ки халки узбек бо тамоюли бачагй ва оилавии худ фарк мекард. Албатта, фарзандонро дӯст доштан, онҳоро ба таври худ бутпарастӣ кардан, вале аз овони ҷавонӣ дар заминаи тарбияи миллӣ, ахлоқи баланд ва маънавиёти баланд тарбия кардан барои мо ҳамеша аҳамияти хоса пайдо кардааст.

-Ҳаёти мактабӣ (сенария)

Офтоби мактаб бахти олам аст,

Осмони мактаб муборак бод,

Мактаб ҷои ширин аст,

Мактаб биҳишт, табиати озод аст.

Модоме, ки дар ин дунёи равшан зиндагӣ ҳаст, оила ҳаст. Вақте ки оила ҳаст, неъмати бебаҳост, ки фарзанд ном дорад. То замоне ки фарзанд ҳаст, инсон ҳамеша бо орзуву ормонҳои нек зиндагӣ мекунад.

Ҷаҳони варзиш Як саҳна аз ҳаёти коллеҷ.

Имруз тамоми кори мо бахри саодатмандии фарзандонамон ва ояндаи дурахшони онхо сурат мегирад. Аммо хушбахтиро танҳо сарвату мол муайян намекунад. Фарзанди боодоб, донишманд ва бофаросат, меҳнатдӯсту имондор на танҳо падару модар, балки тамоми ҷомеа сарвати бузургтарин аст.

Сари худро ба қошуқ гузоред

Ҷисми худро ба оғози садақа бидеҳ

Нуре, ки шабро ба рӯз табдил медиҳад, ошкор мешавад

Яке моҳ, дигаре офтоб аст.

——— Маҳалла (намоиши саҳна)

Мизбон:    Ба хамаи мо маълум аст, ки агар оила солим бошад, чомеа мустахкам, чамъият мустахкам бошад, мамлакат пойдор аст. Вакте ки сухан дар бораи бехбудии хаёти маънавии мо меравад, бешубха, дар бораи роль ва таъсири махалла таваккуф кардан бамаврид аст.

Ҷаҳони варзиш Донишгоҳ (намоиши саҳна)

Мизбон:    Омили дигари муҳими ҳаётӣ, ки ба ташаккули маънавиёт бевосита таъсири худро мерасонад, бо низоми маориф робитаи зич дорад.

Маорифро аз тарбия људо кардан мумкин нест ва маорифро аз тарбия људо кардан мумкин нест - ин назари шарќї, фалсафаи шарќии њаёт аст.

—- Шеър дар васфи Ватан

Стартер;  Инсон баробари дарки ҳуввият ва насаби хеш дарк кунад, ҳар қадар решаҳои эҳсоси муҳаббат ба Ватан дар дилаш амиқтар бошанд, муҳаббат ба кишваре, ки дар он зода ва ба воя расидааст, ҳамон қадар баландтар мешавад.

Агар хохем, ки аз имкониятхое, ки Президенти мухтарам ба мо додааст, истифода барем, пеш аз хама оилаамон мустахкам бошад. Агар оилаи мо мустаҳкам бошад, кӯдак дар ҳама муассисаҳои таълимӣ аст

1. Дар богчаи бачагон

2. Дар мактаб

3. Дар коллеҷ

4. Онхо дар донишкадахо одамони комил мешаванд.

  Оғоз  Аз саҳнае, ки ба шумо намоиш дода мешавад, маълум мешавад, ки ҳамкории оила, мактаб, ҳамсоягӣ дар тарбияи фарзанд ҷудогона аст. Дар семинари имрӯза мо бо меҳмонони шумо дар ин бора сӯҳбат хоҳем кард.

Дар ҷаҳон як калима ҳаст

Он ба хурду калон баробар аст.

Ӯ ҳатто коинот

Он мисли абрешим чарх мезанад.

Касе касеро гум мекунад

Ба некӣ нигоҳ кун,

Аввал аз хамдигар

«Сулҳ?» мепурсад ӯ.

Ба машгулияти семинар оилаи хонандагони болаёкати мактаби мо даъват карда шуд. Биёед бо онҳо шинос шавем.

1. Оилаи Маликовхо

2. Оилаи Сафаровхо

3. Ахмедовхо.

Гурӯҳҳо, то даме ки шумо ном интихоб кунед ва тавсиф нависед

Спектакли синфхои 4-ум намоиш дода мешавад.

Номи гуруххо шунида мешавад.

Кор бо гурӯҳҳо, таърифи зарбулмасалҳо дода мешавад.

1. Модаратро эхтиёт кун

Калимаи худро ба падари худ нигоҳ дор.

2. Писари боодоб ситораи осмон аст,

Духтари хушмуомила дар гиребон аст.

3. Эҳтироми падару модар ва фармонбардори онҳо дар ҳар кор муҳимтарин вазифаи духтару писар аст.

4. Ба якдигар салом гӯед ва дар байни шумо муҳаббат пайдо мешавад.

5. Касоне, ки устоду мураббиашро эхтиром мекунанд, дар дунёву охират саодат пайдо мекунанд.

6. Аз дониш беҳтар ганҷе нест.

Агар шумо метавонед ба қадри имкон нависед.

7. Агар дар чавонй мехнат кунй, илм омуз, сохиби касб кунй, дар пирй халоват мебинй.

Мо баромади хонандагони синфи 6 «Д»-ро тамошо мекунем.

Шарҳи масалҳо шунида мешавад.

Оғоз        Ҳикоя

Лутфан, меҳмонони азиз, фикри худро баён кунед

8- Шеърхои «А» духтарон дар васфи оила

 

Оғоз  Волидони мӯҳтарам, назари шумо аз семинар чӣ гуна аст?

Мегуянд, ки дар хонахои шахей хам лона мегузоранд. Ё хонае, ки лонаи фурӯбарӣ дорад, махсус хоҳад буд. Инак, паррандагон хонаи тинч ва форамро дуст медоранд, ба он чалб карда мешаванд.

Ободонй ва бехбудии оила ба одамоне, ки дар он зиндагй мекунанд — аъзоёни оила вобаста аст. Агар бо хамдигар хамфикр зиндагй кунанд, як максад бошад, ин хона обод мешавад.

Таърифи таркиб

намоишхои мусикй

Манба: uchquduq20-maktab.uz