Leeuwen over moeder

DEEL MET VRIENDEN:

GEDICHTEN OVER MOEDER

Alisher NAVOI
VIER

Het ligt onder de voeten van moeders
Ravzai-paradijs en demontuin.
Als je een raam tuin visolin wilt
Wees de grond van de moeders voeten.

* * *

Offer je hoofd op aan de lepel,
Maak het lichaam sadqa ano hoofd.
Nacht is het daglicht
De ene is de maan, de andere is de zon.

Mirtemir
SEN ONA ...

Hij zei tegen Alisher dat hij moest slapen
Jij hem.
In zijn armen groeide Babur op
Jij hem.
Hij stuurde Torobi naar een zware strijd
Jij hem.
Hij verlichtte de wereld in haar licht
Jij hem.
Toen hij huilde, beefde de wereld
Jij hem.
Zijn glimlach zorgde voor geluk
Jij hem.
De wieg van genieën schudde wakker
Jij hem.
Mehri bloeide in het voorjaar
Jij hem.
Je hebt je enige zoon gestuurd om te vechten,
Wees sterk, moeder!
Er is geen moeder verliefd als een moederland,
Liefste moeder…

ROEM
O, ONA ...

Naar Zulfiya

Sinds hij in een oogwenk ter wereld is gekomen
Wat ik niet zag, was mijn hoofd.
Min of meer kende ik het geheim van het leven,
Ik ben veertig jaar oud.

Ik heb jaar na jaar veel vrienden gemaakt,
Ze zeiden respectvol: 'mijn vriend', 'mijn vriend',
Ik ben opgegroeid: een minnaar met zijn hoofd op mijn borst,
Hij zei: "Zalig ben je, mijn berg!"

Oh, moeder, niets is zoet
"Mijn kind!" van een woord dat je zei!
Oh, de zon is verborgen in de liefde van je moeder,
Wat een prachtige bloem in elk spoor!

VIER

De beste, liefhebbende moeder ter wereld,
Dit is mijn moeder, weet je, jongens!
Wees een propeller, mijn zonen en dochters
Laat mijn moeder zich geen zorgen maken!

Torah SOLOMON
ARM

Mijn moeder, die dit jaar 94 jaar is, is een oefening ter ere van Mukarrama-meester Nurmat Polvon meisjes

Op de een of andere manier gefrustreerd,
Beiden hebben dit onbuigzame hoofd gebogen,
Tranen wellen op in mijn ogen,
Ik kan er niet tegen
Een rouwende moeder huilt,
De rest liegt en huilt.

Als ik terugkom van de jacht op droge handen,
Als de zwarte pot kookt,
Beiden verloren prooi, prooi,
Als ik schulden krijg, is het van iemand
Mijn moeder huilt om troost,
De rest liegt en huilt.

Soms goed, soms fout,
Als ik onderdrukking zie, ben je een ongelovige.
Toen ik achter je stond, was je hart droog,
Als mijn waardigheid wordt verpest, ben je stof.
Mijn moeder huilt als ze huilt,
De rest liegt en huilt.

Praat met je broer ...
De oorsprong van het geschil:
Men eist eer, men eist eigendom.
'Het is mijn witte melk, tegen mijn wil in',
Mijn arme moeder huilt,
De rest liegt en huilt.

Als het gaat om testen,
Als ik oneerlijk verlies op het veld,
Als ik geen naam heb in de wereld,
Wie staat er dan bekend als vriend of vijand
Mijn moeder huilt voor mij,
De rest liegt en huilt.

Dame aan de ene kant, als ik een kant ben,
Hij is superieur, als ik naakt ben,
Dit is ook een zeldzame handicap -
Als ik naast elkaar op een houten paard sta
De maan is verduisterd, mijn moeder huilt,
De rest liegt en huilt.

Als ik het mis heb, is het mijn schuld,
Geen paniek,
Mijn excuses,
Houdt u niet in, mijn God,
Huil niet, lieve moeder,
beste ouders

Husnidin SHARIPOV
EEN MOEDER GEBED

De nachten zijn lang, de nachten zijn lang,
Tot in de kleine uurtjes, mijn kind.
Luister naar de golven van het hart,
Waar denk je aan, mijn kind.

Het kind is de bloem van het leven van de moeder,
Een zalf voor pijn, een metgezel voor geluk,
Niemand heeft iemand nodig,
Dankbaarheid doet je jonge ziel pijn, mijn kind.

Ga alsjeblieft niet dag en nacht in mijn hoofd zitten,
Als je er genoeg uitziet, heb ik vaak wenkbrauwen,
Misschien heb je een handvol eten,
Praat over het wrijven van zout in mijn wonden - d'oh!

Als ik naar huis ga, ben ik overweldigd,
De verstrooiende kleinkinderen sprongen op en neer,
Als ik het optil, neem het dan niet uit mijn hand,
Knoppen passen ook bij mij, schat.

Een koninklijke byte van je dierbare leven,
Wanneer de nummers van binnenuit overlopen
Leg me je waarde uit,
Wees je niet bewust van je pijn, kind.

Een kraan die van zijn vaderland houdt,
Kijk niet eens naar elk deeltje.
Drink niet, rook niet, loop niet,
Laat je voetstappen veilig zijn, mijn kind.

Vaarwel op een dag,
Zelfs als mijn ochtenden donker zijn,
Als ik je geluk zie, ben ik blij, ik ben blij,
Jij bent hier, en wij ook, mijn kind.

Abdulla ORIPOV
OEZBEK MOEDER

Je bent geweldig, je bent geweldig,
Jij bent de bruidegom en jij bent de bruidegom.
Je bent het liefste ter wereld,
Het is tijd om haar te dumpen en verder te gaan.
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

Ik heb je geprezen als Tomaris,
Jij bent de wachter die de wieg van Timur schudde,
Je bent mijn grootmoeder, zeldzaam,
Het is tijd om haar te dumpen en verder te gaan.
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

Het is niet voor niets dat het moederland de moeder wordt genoemd,
Als de moeder beveelt, draait ze niet terug,
Jij bent de Ka'bah, het Heilige Huis,
Het is tijd om haar te dumpen en verder te gaan.
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

Wat is er niet met je gebeurd,
Je lot is als een thuisland,
Hoewel Babur een koning is, is hij arm,
Het is tijd om haar te dumpen en verder te gaan.
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

Soms smelt het en vult het zich als Barchin,
Je was net katoen, Tursunoy,
Je embleem lacht als een ster in de vlammen,
Het is tijd om haar te dumpen en verder te gaan.
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

Als je kind gelukkig is, ben jij dat ook,
Je zei net baby, leefde, verbrandde,
Wanneer je de plek raakt, brand je, tonding,
Tijd om de kat, de spreekkamer, te vertellen,
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

De toekomstige merrie staat op je bruiloft,
Het paradijs ligt zeker aan je voeten,
Homeland is waar je bent,
De tijd is trouwens gekomen, de spreekkamer,
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

Deze keer buig ik voor je
De meest koninklijke byte voor jou,
Zeg je gebeden tot het Heilige Land,
Het is tijd om haar te dumpen en verder te gaan.
O, Oezbeekse moeder, Oezbeekse moeder.

U kunt het gedicht "Onajon" van Abdulla Aripov op deze pagina lezen.

Vaarwel MATJON
HET WOORD VAN MOEDER

Dauw van de sterren,
Vanaf de horizon gezien, de aarde,
Met mijn wimpers in de zon
Ik schreef het moederwoord alsof het een gedicht was.

Amu flow voorbeeld cloud,
Amu stroomt aan de horizon,
Vergeet de kust,
Hij zal het gras niet vergeten!

Aan de naam van elk groen, elk blad
Hij buigt voorover uit de bergen,
Naast het woord moeder
Ik wilde een foto maken van MAYSA.

Vlinderkleur, nachtegaalkleur
Het moment bedwelmd door de ontdekking,
De moeder verbiedt de woordlaag
Ik schreef het langzaam als SPRING ...

Ik ging naar moeders naam
Tot aan de laatste hoek van de aarde.
Nu het woord moeder
Ik schrijf moedig: WERELD!

Ik zing het als een ster,
Het is het vaderland,
Hij is de grote troon.
Ik denk aan hem duizend metaforen,
Ik zal zelfs een miljoen leveren ...

Op de grond, maar duizenden mensen
Het is heilig om de naam van de moeder te kennen.
Van een enkel woord dat oorlog heet
Hij kan moeders redden!

Rauf PARPI
BRIEF AAN MIJN MOEDER

Ik heb gehoord, moeder, je bent van streek,
Sorry, ik heb je geen brief geschreven.
Hoewel ik liefde wens,
Ik was gehecht aan mijn heldere dagen.

Je adem raakt mijn gezicht warm,
De kamer is gevuld met heerlijk licht.
Bidden onder mijn foto
Huil je weer, klootzak?

Dat is, mijn beste moederland,
Maak je geen zorgen, het spijt me,
Ik ben nog steeds zoals mijn vader,
Mijn stad zit in de lift.

Ik weet dat het slecht is om een ​​geheim te verliezen,
Wens je zoon onderweg uithoudingsvermogen.
Soms drink ik wat ik vind
Met ulfats zonder het geheim te verliezen.

Maar oh, ik weet het niet, alsof ik stil ben,
Iemand zit me achterna.
Misschien iemand over mij
Maakt gebruik van lelijke grappen, leugens ...

Mam, ik wil een lied dat niet is gezongen
En toch wordt de ziel bedrieglijk.
Misschien annuleer ik de pen,
Netayin, vertel de waarheid, moeder.

Herfst kleedt de groene boom uit,
Vaarwel lente in mijn voetsporen.
Het oog dat geen achteloze jeugd opmerkt,
Waar te kijken, moeder, hem.

Ik weet het ... piepende stenen op mijn pad,
De herfst van saffraan is een nieuwe droom.
Verlaat de tumultueuze vrede van de stad,
Ik ben al lang niet meer bij je geweest.

Ik heb gehoord, moeder, je bent van streek,
Sorry, ik heb je geen brief geschreven.
Hoewel ik liefde wens,
Ik was gehecht aan mijn heldere dagen.

Het zal als een ongeluk zijn,
Het lot is als ongeluk zonder jou,
Zonder jou zou mijn droom niet zijn uitgekomen
De bijnaam van de wereld zou Hasrat zijn.

Ma'ruf JALIL

IK WIL JE ZIEN, MOEDER

Mijn hoofd als ik van vreugde de hemel bereik
Mijn vriend en neef als we bij elkaar komen.

Of als mij iets ergs overkomt,
Of bedank mijn vader als iemand dat zegt.

Vrouwen die je onderweg ontmoet,
Onschuldige dromen wanneer ze van hart tot tong worden doorgegeven.

Hij zei: 'Ook al ziet hij er trots uit.
Er was niemand zoals je moeder. '

Ik wil je zien, moeder.

Maanverlichte nachten wanneer ik met mijn vriend in de tuin loop
Nieuwe plannen ontstaan ​​in mijn gedachten.

Mysterieus gezang, de bezems zijn beneden,
Gelukkig voor de sterren -

Shabboda silage bloem gezicht,
Ik wil luisteren naar wat hij zei.

"Een moment om de nek van mijn kind te zien"
Misschien ben je als bloem uit de grond gekomen.

Daarom mis ik de bloem.
Armon huilt in een huilend hart,

Ik kan me je niet voorstellen!
Mijn hart breekt als ik het me niet herinner.

Wat zijn ze blij dat ze een moeder hebben,
Ze roken niet als wezen.

Je ging en gaf me je leven
Ik mis je vriendelijkheid in mijn hart.

Wanneer ik je maar wil zien, moeder.

Aydin HOJIYEVA
MIJN MOEDER

Mam, in je ogen
Er waren ademhalingen van de dag,
Mam, naar je gezichten
De maan had lusten.
Mam, de wereld is met jou
Behigulday was geurig.
De nachten zijn helder, de dagen zijn gelukkig,
De wind was dutar.
Je komt in en uit mijn dromen
Je hebt mijn haar geknipt.
Soms over mijn hoofd als een engel
Je zult mijn rust zien.
Ik zou graag een knuffel willen, alstublieft.
Waar zou ik heen rennen als ik je miste?
Als mijn tranen in bloemen veranderen,
Waar zou je je benen willen scheren?
Onajonim! Jonajoniem!

Khurshid DAVRON
DRIE GEDICHTEN

* * *

Er is maar één oog in deze wereld -
Magisch, simpel.
Er is maar één woord in deze wereld -
Helder, eeuwig ...
Ik kan het wel zien ,,
Ik zeg dat woord wel
Er is maar één graf in deze wereld,
Ik hoop dat hij op me wacht.

Hij vraagt ​​me over de wind,
Vraagt ​​me uit de weg ...
Er is maar één graf in deze wereld,
Ik hoop dat hij op me wacht.
Zwijgend zinken naar de grond,
De pijn die zich in mijn ogen heeft opgehoopt
Naar zijn saffraangras
Als ik huil, als ik huil, als ik huil ...

* * *

Mijn moeder is oud. In de droom
Hij praat met mijn vader.
Op de leeftijd die uit zijn ogen vloeide
Ik zie het tegenovergestelde van mijn vader.

Mijn moeder is oud. Ik ben bang
Soms verstrakt de pijn mijn keel.
Als ik mijn ogen sluit, zie ik het,
Vandaar dat de tranen de ogen vullen.

Ik schrijf geen brieven. Soms struikelt de draad
Ik vraag naar de situatie ... Maar
Soms wakker midden in de nacht
Denk ik, zwijgend naar het plafond starend.

Dauw bij het landen in de velden,
Ik begroet de ochtend trillen,
'Moeder,' zei ik, 'vergeef me.'
'Moeder,' zeg ik met trillende lippen.

DE MOEDER VAN DE POET

De moeder kwam uit een ver dorp
Ze begon bij haar zoon te wonen
En als de tafel gedekt is
Shirmoy beet op de rand van het brood.

Een marktvuil gewassen,
Water goot over de verdorde bloemen.
Als de kleinkinderen terugkomen van de kleuterschool,
Hij vertelde hun een verhaal.

Het was stil in huis,
Haar geliefde zoon is in de hoek van het huis,
Stil terwijl hij zich over het papier buigt
In de rook toen hij het gedicht schreef.

Angstig om op te stappen,
Hij was bang om te ademen.
Hij zei dat de nachten niet verstikken
Hij weigerde 's ochtends te zijn.

Maar op een dag ontsnapte de smaak,
Het licht ging voor zijn ogen uit.
Het viel uit zijn handen,
De kom was gebroken.

Hij kwam onmiddellijk weer bij bewustzijn,
De wereld voor de shakes.
Aan zijn zoon die op was
Hij fluisterde: 'Zal ik gaan, jongen?'

Recreatie is perfect
NAAR MIJN MOEDER

1

De sterren huilden de hele nacht, moeder,
De dauw glinstert op de bladeren.
'S Morgens stil, nostalgie zeggend
Wegen die naar verre horizonten gaan.
Hij is gefrustreerd aan het begin van de weg
De onschuldige vreugde van een lange jeugd.
Oh, het stoort me van de wegen
Jaren in de wereld, jaren vermist.

2

Ergens in de verte, een vijgenboom,
De afstanden lijken te lang.
De wind waait zonder het te weten,
Er is een munisbeeld in mijn ogen.
Kurshar-herinneringen zijn traag,
Waar begint het immers, waar?
Dit konijn zal bij me weglopen,
Valt langzaam in het bekende graf.

3

Als de wind zachtjes waait,
Stille nachten stromen in mijn ogen.
Het klinkt als een vermoeide hoop
Wegen naar verre horizonten.
En de koren missen me aan de horizon,
Ik snak naar lucht.
Ik mis je, moeder, ik mis je
Tot ziens aan de verre horizonham

A'zam OKTAM
NAAR MIJN MOEDER

Met een glimlach als een kreet
Ik kom weer bij je terug.
Niemand gaf hier om,
Ik vertel je mijn hart.
Ik viel van de hemel naar de aarde,
Het verraad van vrienden boog mijn hoofd.
Liefje, ik ben het vizier beu,
Zelfs geluk raakt mijn ziel.
Zonder poëzie - zoveel ongemakkelijke dagen,
Mijn gelukkige dagen zijn voorbij.
Door inspiratie voel ik me een prinses
'Burger, burger, fu, kijk!' hij zegt.
Als ik mijn hoofd naar het glas breng,
Mijn hart bonkte.
'De dichter zette het woord in duizend melodieën,
Een dichter die duizend liedjes zingt voor een gedicht! '
Ik ben nerveus als ik naar de wereld kijk -
Wezen en weduwen zullen nog steeds botsen.
De lust van de vuurplaats is slecht -
Hij krijgt brandhout, kinderen, bloemen! ..
We moeten de bestemming bereiken,
Het einde van de strijd is geluk.
Offer is ook een zegen,
We hebben het thuisland nodig, we hebben het thuisland nodig!
Als je niet leeft, is je hele leven nutteloos -
Er is liefde in één hart en geluk.
Ga niet voor de blauwe toekomst,
Het is een "zwarte letter" van goedheid.
Mijn adres is ver weg, vraag me om een ​​routebeschrijving
Mijn grootvader is zo wit als het overhemd van Muqanna.
Moge er vrede over de wereld heersen,
Het lot van de wereld is nog rooskleuriger!

Zebo MIRZA
NAAR MIJN MOEDER

Haar witte haar was 's nachts wit,
Zijn leven is een spandoek van oprechte liefde.
Oh, de wereld van gezichten
Het is mooier dan mooi.
(Ik kan niet gevoeliger zijn),
Mijn vader had pijn,
Naar het hart van mijn moeder
Geef me een handvol licht, mijn God!
Het is als een fontein van water
Ik rende langs je heen en vertrok.
Ik heb een rivier gevangen voor anderen,
Oh, mijn moeder, ik ben je vergeten.
Zwaluwen zijn beter dan ik,
Geluk stroomt in zijn vrije armen.
Ik ben ook zijn vingernagel,
Niet de moeite waard, naar de nagellak!
Schraap de spinaziehals,
Waar de lente haast heeft,
Heer, maak mij een bloem,
Tenminste op zijn voeten! ..

Behzod FAZLIDDIN
EEN GEDICHT GESCHREVEN DOOR MIJN MOEDER

Witte bloemen in mijn haar,
Kom op, zweet ze, schat.
Wegen op de weg,
Wees mijn kind, mijn kind.

Ik verborg de maan in mijn borst,
Ik maakte thee voor de sterren,
Ik had meer van je vader verwacht,
Heb geluk, schat.

Leg je bevende woorden neer,
Zet je gedempte stem neer,
Leg je pen en papier,
Wees mijn zoon, mijn kind.

Heb ik de weg gebaard,
Heb ik een bloem gebaard,
Heb ik voor geld gebaard,
Geef het me, zoon.

Zwaluw singling zwak,
Pak de brief van de vleugel.
Je hebt misschien veel werk
Kom niet, schat ...

bron: kh-davron.uz/library/uzbek/onajon-ozbek-shoirlarini-onaga-bagishlagan-sherlari.html