Сценарии чорабинии "Ассалом Наврузи Олам".

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

"Салом Наврӯзи Олам" ном

                               СЕНАРИЯИ РАФИК

Зангҳои хабарӣ:

Хабардиҳанда 1:                       Одамон мардуманд,

                                       Бодомҳои дар боғ парваришшуда,

                                        Нагӯед, ки ман нашунидаам,

                                        Наврӯз муборак,

                                        Ба сафар дер накун, хо-хо!

Хабардиҳанда 2:                     Бозорҳо пур шавад,

                                        Мардуми мо баръакс,

                                        Ҳунармандон,

                                        Чевар-у холвагарс,

                                        Ҳамаи шумо дар ин рӯзҳо,

                                        Ба сафар дер накун, хо-хо!

       (Баромади гурухи «ЗАРБ» доираи доира)

Оғози 1:      Имрӯз Наврӯз муборак,

                                       Тӯйи деринтизори Навбаҳор!

                                       Соли Нав Муборак! Салом ид!

                                       Шумо суруди дилҳо ҳастед.

Оғози 2:  Ҳаяҷон дар қалбҳо,

                                  Ҳангоми интизор шудан занги дар баланд шуд.

                                  Либоси идона дар китф,

                                  Мизи кушод дар дасташ.

                                  Бахшида ба зебоии дашт,

                                  Боз ба мамлакат омад, кабудчашм.

Оғози 3: Ассалому алайкум устодони гиромӣ, коргарони арҷманд ва донишҷӯёне, ки ташнаи донишанд. Иди баҳор муборак!

Оғози 4: Салом, иштирокчиёни ҷашни мо. Шуморо бо фарорасии Наврӯз – иди баҳор, некиву накӯкорӣ ва саховатмандӣ самимона табрик мегӯем. Шеъру газалхои имруза, сурудхо хама барои шумост.

Оғози 1: Дарвоқеъ, Наврӯз ҷашни зиндагӣ ва зиндагӣ, оғози рӯзи нав, шоҳиди бедории табиат аст.

Оғози 2: "Наврӯз" вожаи форсист, ки маънояш "рӯзи нав" аст. 21 мартро мардуми Шарқ ҳамчун рӯзи баробаршавии шабу рӯз – Соли нав, иди Наврӯз ба таври васеъ ҷашн мегиранд. Он ба огози кори культивация барои дехконон рост меояд. Ин рӯзро мутафаккири бузурги мо Алишер Навоӣ чунин тавсиф мекунад:

                 Дидам Васли аро, ҳамон қаду мӯй,

                 Шабу рӯз Наврӯз зоҳир шуд.

Оғози 3: Дар солҳои истиқлолият умри дуюми ин ҷашни куҳан оғоз ёфт. Ҷашни Наврӯз бо миқёс ва шукӯҳи бесобиқа дар ҳаёти фарҳангии мо ҷойгоҳи сазовор гирифт.

Оғози 4: Бале, ҷашни Наврӯз ҷашни миллии мост, ки таҷассумгари суннатҳои қадимӣ ва ҷовидонаи мардуми мост. Хамаи шумоёнро бори дигар бо рузи фарахбахши имруза табрик намуда, барои кушодани чорабинй суханро ба директори мактаб-интернат, муаллими мухтарамамон Ильёс Ортикович Кодиров медихем.

Оғози 1: Имрӯз ҷашни Наврӯз аст,

                             Ҷашни олӣ, ҳама хурсанданд.

                             Мо аз ватани худ шодмонем,

                             Мо то абад хушбахтем.

Оғози 2: Наврӯз ба кишвари ман омад,

                             Биёед ба саҳро шитобем.

                             Ҳоло дӯстон, ҳамаи мо,

                             Биёед сурудҳо хонем.

Оғози 3-юм: — Ҳар як миллат арзишу анъанаҳои худро дорад. Бо миллат якҷо зиндагӣ мекунанд, якҷоя калон мешаванд, пешравӣ меёбанд. Наврӯз, ки бахше аз таъриху фарҳанги халқи мост, ҷашни бузургу нотакрор аст, ки ҳар сол таҷдид мешавад.

Барандаи 4-ум: - Дар маъхазњои таърихї, аз љумла дар осори донишмандоне чун Мањмуди Кошѓарї, Берунї, Умари Хайём, Алишери Навої доир ба љашни Наврўз ва суннатњои марбут ба он маълумоти зиёд мављуд аст. Абӯрайҳони Берунӣ дар асари худ «Ёддоштҳо аз мардуми бостон» дар бораи Наврӯз андешаронӣ кардааст. Алишер Навоӣ дар мавриди Наврӯз мегӯяд: «Ҳар шаб муборак, ҳар рӯз Наврӯз аст».

 Оғози 1-юм: Хонандагони синфхои 9-уми мактаб-интернати мо барои дар рухи хушу хурсандона гузарондани иди имруза программам хоксоронаи идона тартиб додаанд. Барои пазмони баҳор сурудеро дар бораи кӯдак пешкаши шумо мегардонем.

   (Суруди «Фасли навбахор олди»-ро хонандаи синфи 9 «А» О. Ганиев ичро мекунад).

Оғози 2-юм: Кишвари ман! Ба илҳоми ман фирефта нашавед.

                              Ба ман навис, азизам ва афтод.

                              Мехоҳам имрӯз ба баҳори ту шеър хонам,

                              Ватанам муборак бошад.

Оғози 3-юм: Бар сарат хуршеди озодй бошад,

                              Шумо парчами худро доред, ҳамватани шумо.

                             Шумо ҳадаф доред, ғайрат доред, сабр доред,

                             Ватани ман Наврӯз муборак бошад.

Оғози 4-юм:- Навруз маънои рузи нав, фасли нав, соли навро халки мо огози сол хам меномад. Наврӯз барои мо рӯзи бузурги миллат, ҷашни бозсозӣ, навсозӣ ва рушд боқӣ мемонад.

Оғози 1-юм: — Навруз танхо ид нест. Он рӯзест, ки таърих, фалсафа, фарҳангу ҳунар, тарзи тафаккури миллатро таҷассум мекунад.

 Оғози 2-юм: — Воќеан, ба шарофати шаъну шарафи истиќлолият барќарор гардидани ин љашни бошукўњ барои мардуми мо воќеаи фаромўшнашаванда буд. Дар иди Наврӯз мардум ба ҳамдигар хайрхоҳӣ мекунанд, бародарону хоҳарон ва хешу табор якдигарро мебинанд. Дар хонаҳои хайрия бо дастгирии ҳамватанони саховатмандамон чорабиниҳои гуногуни хайрия гузаронида мешаванд.

Оғози 3-юм: Дар ҷашни Наврӯз табиат бедор мешавад. Дар чорабинии имруза Нав-розбек — иди бахор, дедконони дедкон иштирок доштанд. Лутфан, биёед онҳоро хуш омадед.

                  (Дехконбобо ва Навруз баромад мекунанд)

Наврӯз: Салом, донишҷӯёни азиз, омӯзгорони заҳматкаш, ҳамватанони азиз! Ман аз мамлакатхои дур омадаам, ки шуморо бо ид табрик кунам. Медонам, ки ту маро интизор будӣ. Барои хамин хам саросема омадам, ки бо шумо вохУр шавам ва ба шодии шумо шарик шавам. Вале ман танхо наомадаам, моххои бахорро бо худ овардам: март, апрель, май. Чун ҳадафи он дорам, ки тавассути ҷашни имрӯза шумоёнро шод гардонам, бигзор ҷашни зебоӣ ва назокат ба ҳамаи шумо табъи хушу олӣ оварад. Ба шумо табъи хуш ва саломатии бардавом таманно дорам. Пас, хайр, бародарони азиз, то иди баҳори оянда.

Дехконбобо: Ассалому алайкум, хамватанони азиз, устодони мехрубон, шогирдони азиз! Иди Навруз ба диёри мо омада истодааст. Бо фаро расидани Наврӯз табиат бедор мешавад. Худ аз худ кори дедконон, яъне ба ман зиёд мешавад. Зеро кори дар аввали бахор анчом додашуда хамеша самара медихад. Ва онхое, ки кор мекунанд, кам нахоханд шуд. Шубхае нест, ки чашни имруза мардуми моро ба мехнату рузгори пурчушу хуруш водор мекунад. Барои равшан шудани хаёт чидду чахд кардан бевосита ба мехнат вобаста аст. Дар иди баҳор ба ҳама дар кору фаъолияти минбаъдаашон барори кор орзумандам.

4-шурӯъкунандагон: Дар бораи пайдоиши Наврӯз андешаҳо ва ривоятҳои зиёде мавҷуданд. Масалан, тибқи баъзе мафҳумҳои зардуштӣ, Аҳурамаз, худои хайр дар баҳору тобистон ва Аҳриман, худои бадӣ дар тирамоҳу зимистон ҳукмронӣ мекарданд. Дар рӯзи аввали баҳор худои некӣ бар худои бадӣ ғолиб омад. Онро ҳамчун рӯзи муқаддас ҷашн гирифтанд. Ин санаро ҷашни Наврӯз медонанд.

1-шурӯъкунандагон: Тибқи ривоятҳои қадим, рӯзи вохӯрии Одаму Ҳавво ҷашни Наврӯз эътироф шудааст. Дар «Шоҳнома»-и Фирдавсӣ соли нав – Наврӯз бо номи шоҳ Ҷамшед алоқаманд аст. Бо мурури замон ин ид инкишоф ёфт. Вай ҳамчун «ибтидои сол» ба кор шурӯъ кард. Аз он вақт инҷониб ҷашни Навзоз ҷашн гирифта мешавад.

2-шурӯъкунандагон: Навруз дар сарзамини мо сайру гашт мекунад, дар чеҳраи ҳама нафаси баҳор аст, тамоми мардуми мо дар табъи ид аст, ки дошконҳо овезон ва сумҳои кабуд бастаанд. Дар дег сумакҳо ҷӯшонида мешаванд.

3-шурӯъкунандагон: Дар омади гап, дустам, маро нагз хотиррасон кардй. Сумалак таоми наврӯзӣ аст. Дар бораи суманак сурудҳои зиёде навишта шудаанд. Биёед ба суруди бахшида ба сумалак.

(Суруди «Сумалак»-ро хонандаи синфи 9 А. А. Абдуллоев ичро мекунад)

Оғози 4-юм: Байти бобоям дар барги ту аст

                                  Тафти модар дар саллаи ту.

Ба ёди модарам, кишвари ман

Буи падарам дар хоки ту аст.

1- шурӯъкунандагон: Дар боғи ту дафн шудам,

Ман дар шабнам булӯр оббозӣ кардам

Дунёро фаромӯш кардам, худамро гум кардам

Ман хам дар огуши ту кишвар шудам.

2-шурӯъкунандагон: Биёед ба шеърҳо дар бораи Наврӯз ва баҳор. Лутфан гӯш кунед.

(Шеърхои хонандагони синфи 9 «А»)

3- шурӯъкунандагон: Дар иди Навруз сурудхои гуногуни халкй ичро карда шуданд.

4-шурӯъкунандагон: Агар ба сурудхои халкй низ навбати хозира дихем, мархамат.

(сурудхои халкиро хонандагони синфхои 9 «Б» ичро мекунанд)

 1- шурӯъкунандагон: Иштироккунандагони мо ба чорабинии имруза низ раксхои миллатхои гуногун тайёр кардаанд. Ин аст, ки мо гардиши ҳозираро рақс мекунем.