Аз мавзуи муаллими бузург мисли падарат дарс надихед

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

___________ (ноҳия) ___ – таҳсилоти миёнаи умумӣ

муаллими мактаби ибтидой

_________________ning

Аз дарси «Дарсхои маънавй».

1 соат таҳияи дарс

 Мавзуъ: Муаллим мисли падар бузург аст

Маќсад: мењру эњтиром ба омўзгор дар хонандагон

               аз хоб хестан

Муаллим-мураббӣ бояд пеш аз ҳама устоди касби худ, устоди фани худ бошад, инсони соҳибақл, доно ва воқеият бошад, фарзандонро дӯст дорад, насли наврасро ба некӣ, некиву раҳмдилӣ тарғиб намояд. Муаллим дар мактаб мураббии маънавии бача буда, сару либос, рафтору кирдор ва рафтори у барои шогирдонаш хамеша ибрат аст. Муаллим ба кудаке, ки хануз навиштану расму хонданро намедонад, савод меомузонад ва уро ба куллахои илм мебарад. касб меомузонад. Муаллим ҳамеша мехоҳад, ки шогирдонаш боақл, босавод ва боодоб бошанд.

«Омӯзгор» шахси меҳрубонест, ки кӯдакро ба омӯхтани донишу малака ташвиқ мекунад.

Ки дар роҳи ҳақ ба ту ҳарф омӯхт,

Ин як адади ивазнашаванда бо сад гавҳар аст.

                                                                           А.Навоӣ

Агар муаллим ба шогирди худ бо душвориҳои зиёд ҳарф омӯзонда бошад, пас бояд фаҳмид, ки муаллиме, ки дар роҳи рост ба ӯ ҳарф омӯхт, бояд як умр дар назди ӯ қарздор бошад ва эҳтирому эҳтироми устодашро барои як умр.

Пӯлат Муъмин дар бораи устодони Мехри дарё чунин сатрҳо менависад:

Бигзор нури раҳмат ҳамеша равшан шавад

Устодон аз чашми ту,

         Агар роҳ равам, мегӯям, ки ин баракат аст

Ба муаллимони худ пайравӣ кунед.

Дили худро гум накунед

           Ин қадар бе раҳм.

Ҳарорати офтоб

Муаллимон аз чехраи шумо.

Боғи илми ту,

           Ин қадар бе чароғ.

Ҳазор иқрор аз писарат,

           Муаллимон аз духтари шумо.

Бехуда нагуфтаанд, ки чун падари ту бузург аст. Дар ин хикмат нисбат ба муаллим, мураббй маънии умумибашарй дорад. Дар пайи ин хикмат бехтар аст, ки муаллимро аз падару модар дида, як умр эхтиром кунем.

    Ман мехоҳам муаллимонро ба офтоб муқоиса кунам,

   Ба хар давру замон ишку нури худро медихад.

   ...Рохи муаллим равшан аст, рохи муаллим равшан аст.

   Дили муаллим ганҷест, ки пур аз саховат аст.

   Агар синну соли шумо барои муаллим шудан кофӣ бошад

   Агар донї, устодат мисли падарат бузург аст.

   Ӯ бузург аст, бузургтар аз падари шумо.

   Ӯ бузург аст, бузургтар аз падари шумо.

Мақолаҳо дар бораи муаллим. «Агар ба устодат рост нигарӣ, калон мешавӣ, агар ӯро эҳтиром кунӣ, оҳиста-оҳиста калон мешавӣ».

Мо хак надорем, ки лахзае фаромуш кунем, ки мо аз устодони худ абадй карздорем.

Эҳтироми омӯзгорон яке аз арзишҳои мост. Халки узбек ба муаллими худ бахои баланд медихад. Оё медонӣ, ки бобои мо Алишер Навоӣ устодаш Абдурраҳмони Ҷомӣ ва Амир Темур тамоми устодон ва устодаш Саид Баракаро чӣ гуна эҳтиром мекарданд? Амир Темур бобои мо пеш аз маргаш васият карда буд, ки «агар бимирам, устодам Саид Баракаро ба пои ман дафн кунанд». Агар боре дар Самарқанд шуда бошед, мазори "Ғори Амир"-ро зиёрат кунед, пас бо чашми худ мебинед ва иқрор мешавед.

Соҳибгирон, ки мисли Амир Темур аз тамоми ҷаҳон рафтааст, ҳарчанд асрҳои зиёде аз байн рафта бошад ҳам, то ҳол дар зери пои устодаш Саид Барака хобидааст, то ба халқҳои рӯи замин ибрат бошад.

Бале, муаллим бузургу бузург аст, фарзанди зирак аз устодаш ибрат мегирад. Бо рохи нишондодаи устодаш гумрох намешавад. Ҳамеша барои роҳи рост талош мекунад.