Сайид Мұхаммед Бахауддин ибн Сайид Джалалиддин 1318 жылы Бұхара маңындағы Касри Хиндуён (Касри Орифон) ауылында дүниеге келген. Нақшбанд жас кезінен бастап мистицизм жолына түсіп, оның құпияларын зерттеп, Құранды, тәпсірлер мен хадистерді меңгерген. Ол егіншілікпен айналысты, кейінірек жібек маталарға, темір және мыс бұйымдарына әр түрлі өрнектер салды. Сондықтан оның лақап аты «Нақшбанд» болған.

Бахауддин Нақшбанд Абдулхалик Гиддуваниді өзінің пирі және қожасы деп санады және оның ілімін дамытты. Нақшбанди мистицизм теориясы мен практикасы туралы 13 еңбек жазды. Олардың ішінде «Хайотнама», «Далили ошикон», «Одоб ал-соликин» сияқты еңбектердің маңызы ерекше. Қожа Бахауддин Нақшбандия тариқатын құрды және Арабия, Иран және Орталық Азияның көптеген қалаларында мистицизмді кеңінен насихаттады.

Нақшбандияның негізгі мәні - «Даст ба қору, тіл ба ёр!» («Қол жұмыста, Алла жүректе»). Бахауддин (діннің мақтанышы) пайғамбар болғандықтан «Балогардон» деп аталды. А.Темур, А.Навои, А.Жами, Махтумкули және басқа ұлы адамдар Нақшбандия жолын таңдады. Қожа Бахауддин Нақшбанд 1389 жылы өз ауылында қайтыс болды. 1993 жылы Өзбекстанда Бахауддин Нақшбандтың 675 жылдығы кең көлемде аталып өтті.

Тарих.uz