Бехтарин ният, табрик, шеърхо барои иди Навруз!

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

Салом, хамватанони азиз!

Шуморо бо фарорасии баҳор, мавсими навсозии кишварамон ва ҷашни фархундаи "Наврӯз" самимона табрик мегӯям! Бигзор дар ин рӯз шодиву хурсандӣ шуморо тарк накунад! Юртимизнинг янги йилида янги орзуларингиз амалга ошсин! Таманно дорам, ки Наврӯзи имрӯзаро бо табъи болида гузаронед! Бори дигар Наврӯз муборак!

Ба ту як даста гул таманно дорам,
Бигзор суханони ман самимона бошанд.
Бигзор хушбахтиву хушбахтӣ бо шумо бошад,
Иди имрӯз муборак!
Навруз муборак!!!

Хушбахт хамеша бо ту бод азизон
Бигзор пайроҳаҳоятон пур аз гулҳо бошад.
Аз дидани бахти ту чашмат шод бод,
Наврӯз муборак!

Таманнои гулҳо,
Шаъну шарафи куххои Салабаттли,
Садои дунёро фаромуш кун,
Наврӯз муборак, дӯстон!

Наврӯз муборак! Мавсими навсозӣ барои кишвари мо ва имрӯз рӯзи Соли Нав муборак! Нагузоред, ки табъи ид шуморо дар давоми сол тарк кунад!

Пас аз зимистон омадем ба баҳор,
Наврузро табрик мегуям.
Нав, руз, соли нав барои халки мо,
Бахт ва омад сизни тарк этмасин!

Худованд нигахбонатон бошад
Бигзор дилатон аз имони бештар пур шавад,
Ташаккур барои рӯзҳои бузург,
Наврӯз муборак,
Бигзор ҳар рӯз мисли ид гузарад!

Як даста гули баҳорӣ бароят,
Саломи самимии ман ба шумо.
Як аср умр дидӣ, яъне ним чоряк аст,
НАВРОЗИ ОЛАМ муборак бошад!

Наврӯз муборак - иди навсозӣ ва зиндагӣ. Ҳар касро аз хонадонашон шодиву баракат маҳрум накун!

Баҳор омад, Наврӯз омад!
Аввалан, он ба дили ту мерасад,
Пас калом ба навдаҳо таълим медиҳад.
Аз чашми замин хоб меравад,
Ҳамин тавр баҳор фаро расид. Наврӯз фаро мерасад!
Ба вазъи зимистон нигоҳ карда,
Юм-юм ях об мешавад.
Зебоии бемисл, ки табассум мекунад,
Ҳамин тавр баҳор фаро расид. Наврӯз фаро мерасад!

Барои ту як гулдастаи орзуҳо бисоз,
Диламро гулдаста сохтааст.
Аз дур оҳиста мегӯям,
Ҷаҳони Наврӯз муборак бод!

Наврӯз муборак!
Айлабон лутф-у карам,
Наврӯз омад.
Қалам абрӯ аз варам,
Наврӯз омад.
Бедории эҳсоси аҷиб,
Суруди ҷараёнҳо.
Суруд хондан савту аҷам,
Наврӯз муборак!

Хуш омадед ба Наврӯзи Ӯзбекистон,
Мо аз дидани гулхои зебои бодоми шумо шодем.
Ба падаре, ки мустакилона руяш кушод,
Хуш омадед ба Наврӯзи Ӯзбекистон,

Барги кӯдакон хаёлӣ буд.
Гулҳои бодом, чашмро шод мегардонанд.
Тамоман ғубори дилҳо нест.
Хуш омадӣ баҳор, хуш омадӣ Наврӯз.
Дарёҳо пур аз оби равон мебошанд.
Ман гуфтам ташаккур барои дидани сулҳ.
Ба ватани мустақил, ҳамчун ороишот.
Хуш омадӣ баҳор, хуш омадӣ Наврӯз.

Назари худро бинависед