1 июн - Сенарияи ид барои Рӯзи байналмилалии ҳифзи кӯдакон

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

РУЗИ ДАВАВИ БА МЕХР

(Сценарияи таътил барои синфи 4)

Майдони баргузории чорабинӣ ба таври зебо оро дода шудааст, ки кӯдаконро шод мегардонанд.

Дар деворҳо баъзе моддаҳои Қонуни Ҷумҳурии Ӯзбекистон дар бораи кафолатҳои ҳуқуқҳои кӯдак, ки бо рангҳои равшан навишта шудаанд, то ҳама хонда шаванд. Маҳсулоти «Балонҳои Тошканд», чароғҳои дурахшони «Тошшаҳарнур» ва бо завқ гузоштани гулҳои рангоранг ба ҳусни синфхона ё саҳна ҳусни бештар зам мекунанд. Ду сароянда (ҳатто беҳтар аст, агар онҳо хонандагони мактаби миёна бошанд) бо костюмҳое, ки шодии кӯдаконро инъикос мекунанд ва мӯйҳои алтернативӣ ба он

дар чехраи онхо табассум пайдо мешавад.

Оғози 1:

"Ин субҳи олиҷаноб аст ва ман онро боз дорам."

Суруди паррандагон осмонро пур мекунад.

Саҳар аз хоб хеста, ӯро кафкӯбӣ кун,

Хавои пагохй хеле ором аст.

Оғози 2:

"Ин субҳи аҷиб аст ва ман боз дар он ҳастам."

Навдахо чашмони худро аз шодй кушоданд.

Ватанам зебост, парвои он

Офтоби саховатманд бо нурхои заррин медурахшид.

Пешвои 1: - Салом, мардуми азиз! Ин рӯзест, ки ба мо бахшида шудааст, рӯзе, ки таваҷҷӯҳи ҳама ба мо нигаронида шудааст.

Рохбари 2: - Бинобар ин мо доира кушодем, акнун навбати устодонамон аст.

Муаллима: — Ба хамаи хозирон аз номи хамаи бачагони мактабамон саломи гарму чушон мерасонем! Воқеан ҳам, имрӯз таваҷҷӯҳи ҷаҳониён ба ҳамдардӣ нисбат ба фарзандони сиёҳпӯсти мо нигаронида шудааст.

Бачаҳо! Ту дили гарми мани,

Дидани камоли ту беҳтарин орзуи ман аст.

Яшнаган озоду обод Ватанда,

Посбони серкорам, банди хастаи ман.

Кӯдакӣ пок, бокира, пок аст,

Худи кӯдакӣ як мӯъҷиза аст.

Намунаи шабнам дар руи гул

Тоза, озода ва тоза!

Ба қадри ин лаҳзаҳои гаронбаҳо,

Аз болои сайёраҳо парвоз кунед.

Ба даврони заррини ту чанг назанад,

Парчами Узбекистонро ба Миррих баред!

Оханги «Лазги» баланд мешаваду духтарони шух мераксанд.

Оѓози 1: - Њоло шодам, ки суханро ба омўзгори фанњои «Забони модарї» ва «Хонданї» медињам.

Муаллим: Имрӯз дар ҳақиқат як рӯзи махсус аст. Рузе бар хилофи ягон ид. Рузе, ки олами бачагй васеъ кушода мешавад. Рузе, ки аз хукуки худ гаштаю баргашта ёдовар мешаванд. Зеро дар мамлакати мо барои хифзи кудакон, хамчун одами баркамол ва баркамол тарбия намудани онхо тамоми шароит фарохам оварда шудааст. Ва ин масъала то дараљаи сиёсати давлатї баромада, заминаи мукаммали њуќуќиро ба вуљуд овард, ки њуќуќи кўдаконро аз солњои аввали истиќлолият муайян мекунад. Аввалин фармони таъсисшуда «Насли солим

Чунин максадхо барои хама умуманд.

Кӯдакӣ ҷоду аст, мавсими кабуд,

Ояндаи Ватан, сангхои гуша.

Насле, ки аз нури саодат тавонист,

Чашмахои бепоёни кишвари ман.

Ниёкон ҷалолу эҳтиром пайдо мекунанд,

Дар дилхояшон бедор мешавад.

Номи касе шояд Умарис бошад,

Касе калон мешавад, Алпомиш!

Аз хандаи бепоёни ту,

Бигзор некиву покӣ ҳамроҳатон бошад.

Вақте ки ту истодаӣ, чашмон шод мешаванд

Худовандам!

Дар магнитофон суруди «Андичончасига» (О. Назарбеков) навохта мешавад.

Писарону духтарони синфхои ибтидой дар ракси.

Рохбари 2: -Муаллими мухтарами "Хукук"-и мактаби мо сухан гуфтан мехохад, мархамат муаллим.

Муаллим: — Бачахои азиз! Ҳамакнун зикр гардид, ки аз рӯзҳои аввали истиқлолият дар Ӯзбекистон давлат кӯдаконро ҳамаҷониба ҳимоя мекунад.

хамчун инсони комил тарбия намудани онхо вазифаи аввалиндарача муайян карда шудааст. Соли 1992 Узбакистон Конвенсияи байналмилалии ҳуқуқи кӯдакро ба тасвиб расонд ва низоми мониторинги иҷрои онро таъсис дод. Пас Конвенсия дар бораи ҳуқуқи кӯдак чист? Ин қонуни байналмилалӣ дар бораи ҳуқуқи кӯдак аст

хуччати дорой кувваи меъёр ва максади оянда мебошад, ки онро Ассамблеяи Генералии Ташкилоти Давлатхои Муттахида (СММ) 1989 ноябри соли 20 якдилона кабул кардааст. Ин хуччат барои халкхои хамаи минтакахои чахон ахамияти якхела дорад.

Ба гуфтаи ӯ, кӯдак бояд дар рушди худ фаъолона ширкат варзад, барои озодона инкишоф додани қобилиятҳои ахлоқӣ, равонӣ ва маънавии ӯ ба ёрии тиббӣ дастрасӣ дошта бошад, хӯрок хӯрад, либос пӯшад ва бо меъёрҳои ҳадди ақали манзил таъмин бошад. хукук доранд фикри худро баён кунанд. Зеро чунин ҳуқуқ кафолат медиҳад, ки дар ҳалли масъалаҳои марбут ба ҳаёти ӯ ба назар гирифта шавад. Роҳ надодан ба табъиз нисбати кӯдакон яке аз принсипҳои муҳими Конвенсия мебошад. Ба гуфтаи ӯ, кӯдакон новобаста аз мансубияти этникӣ ва иҷтимоӣ, нажод, ҷинс, забон, дин, вазъи саломатӣ ва дигар ҳолатҳо ба ҳуқуқҳои худ комилан ҳуқуқ доранд.

бояд истифода барад. Мо, узбекхо, халки куда-конем. Ин инчунин далели он аст, ки мо ба кӯдакон диққати доимӣ медиҳем. Лапархо, ки бо доду фарьёди шухонаи духтарони шух огоз меёбанд, ба чехраи иштирокчиёни чорабинй табассум мебахшанд.

Пешвои 1: - Бале, бале, чунон ки устодони мо гуфтаанд, ҳифозат, ғамхорӣ нисбати мо воқеан яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати давлатамон таҳти роҳбарии Сарвари давлат гардидааст. Бубинед, Зеркало Ҷаҳон - Намоишҳои телевизионӣ низ ҳар шаб бо намоишҳои мухталиф бахшида ба кӯдакон намоишҳои худро оғоз мекунанд.

Оғози 2: - «Олами кӯдакон», «Кӯдаки синну сол», «Орзуи кӯдакӣ», «Фикр кун, ҷӯё, ёб», «Китоб-офтоб», «Табассуми кӯдакон», «Тӯпҳои шодравон», «Ҷавонӣ» ва Барномаҳои «Саломӣ», «Келҷак овози», «Янги авлод», «Баркамол авлод», «Қизгалдоқ», «Ёшлар майдони», «Келҷак тонги» дод аз канораҳои мо нақл мекунанд.

Рохбари 1: - Рузномаву мачаллахоро варак занед, шумора надоранд, то сахифаи ба мо бахшидашуда набошад. Лутфан бигӯед, ки онҳо сагбачаҳои калон доранд ...............

дастгирӣ ҷавонон аст!» ва гайра.

Пешвои 2: - Азбаски ғамхорӣ дар бораи камолоти мо ба вазифаи муқаддаси давлатамон табдил ёфтааст, тасодуфӣ нест, ки аввалин ордени кишвари соҳибистиқлоламон «Барои насли солим» ном гирифтааст. «Вақте ки мо насли солим мегӯем, на танҳо фарзандони аз ҷиҳати ҷисмонӣ қавӣ, балки насли аз ҷиҳати рӯҳонӣ бойро низ дар назар дорем. Зеро ҳеҷ кас наметавонад миллати дорои насли солимро дар ҳама ҷиҳат мағлуб кунад.”

Зиндагии ин суханон дар он ифода меёбад, ки мо чун насли фарзандони ба ғояҳои истиқлолият содиқ, далеру далер, дорои неруи баланди зеҳнӣ ба воя мерасем. Ду саргар

У дар сахна дар бораи самарабахшии фарохам овардани шароити зарурй барои дар мамлакати мо барои намоиш додани истеъдод, кобилият ва истеъдоди наели наврас сухан ронд.

3-4 нафар донишҷӯёнро даъват кунед.

Донишҷӯи 1: - Аввалин нерӯе, ки номи ҷумҳуриро ба ҷаҳониён муаррифӣ мекунад, варзиш аст. Бонуфузтарин мусобиқаҳои варзишӣ Бозиҳои олимпӣ мебошанд. Бо ташаббуси Сарвари давлат низоми сезинагӣ дар кишвари мо “Умид ниҳолҳо”, “Баркамол авлод” ном дорад.

Огози Универсиада ба мо имкон дод, ки лахзахои хаячонбахшро хис кунем, рохнамои боэътимоди спорти калон гардем.

Хонандаи 2: — Омузишгохи мусикии ба номи Успенский дар Тошканд дар тамоми чахон машхур аст. Са-баби ин, бешубха, мусикачиёни мохир, боистеъдод, чавони онхост, мо — студентон. Хар сол чандин дазор нафар студентон голиби конкурсдои байналхалкй мегарданд. Онхо бо баромадхои худ дустдорони мусикии нозуки Юнон, Италия, Испания, ШМА, Россия, Германия, Румыния, Хитой, Япония, Британияи Кабирро ба вачд меоваранд ва сазовори кафкубихои тамошобинон мегарданд.

Дар магнитофон суруди О.Назарбеков «Модар надорам» навохта мешавад. Онхо паи хам шеър мехонанд.

Донишҷӯи 1:

-Онаҷон!

Ман ниҳоят туро пазмон шудам,

Ман бесаброна интизорам,

Ман роҳи туро мепарастам,

Модари азизам биё,

меҳрубон бошед.

Донишҷӯи 2:

"Дар бораи ашки ман ба ман нақл кунед"

Ман фарзанди шумоям, биёед бигӯем,

Маро ба хонаамон баред

Модари азизам биё,

меҳрубон бошед.

Донишҷӯи 3:

"Ман барои ту об намешавам"

Ба дилам мечаспам,

Ман дар доираи калимаҳо пайдо намешавам,

Агар дошта бошед, биёед

Бигӯед, ки шумо кӯдак ҳастед.

(Махфуза Зайниддинова)

Пешвои 1: - Давлати мо барои пок кардани гулӯҳои чунин дили ғамгин боз ҳам дил кушод. Бисёре аз “Хонаҳои шафқат”, ки дар кишвар фаъолият мекунанд, барои кӯдакони дилшикаста равғани атрафшон мебошанд. Кӯдакони инвалид ва ятим, камдаромад

фарзандони оилахо аз тарафи давлат мухофизат карда мешаванд.

Суруди «Рахмат, Ислом Бобо» ичро карда мешавад.

Дар пасманзари мусиқии суруд шурӯъкунандагон ба кӯдакон гулдастаҳо медиҳанд ва чорабинӣ ҷамъбаст мекунанд.