БО ДӮСТОН мубодила кунед:
САВОЛ:
Оё баъд аз издивоҷ ғусл кардан воҷиб аст ё таҳорат кардан ҳам ҷоиз аст?
Ҷавоб:
Бисмиллохир Рохманир Рохим. Пас аз илова кардани ҷуфт, ҳатто агар нутфа нозил нашавад, ғусл кардан ҳатмӣ аст. Дар ҳадис ривоят шудааст: "Агар буридани ду узв аз узвҳо сар занад ва сараш гум шавад, ғусл ҳатмӣ аст, оё нутфа нозил шудааст ё не." (Муслим ривоят кардааст) ).
Аз ояти зерин мо медонем, ки ғусл барои шахси юуб ҳатмист:
Wāi̹n̊ kun̊tum̊ junubaⁿạ fāṭãhãrūạ
Яъне: "Агар шумо ҷунуб бошед, худро пок кунед." (Сураи Моида, 6) Дар ғусл се фарз мавҷуд аст:
- шустани даҳон;
- шустани биниро;
- Тамоми узвҳои баданро бишӯед.
Барои шахсе, ки мехоҳад ғусл карданро чунин амал кунад, суннат аст: аввал дастҳояшро шуста мешавад, баъд аврат ва нопокиро аз бадан хориҷ мекунад ва баъд намози таҳқирро чун намоз мехонад ва баъд пойҳояшро се маротиба бо об шуста мекунад. Агар об дар зери он ҷамъ шуда бошад, он аз оби ҷамъшуда берун омада, пойҳои худро ба канор шустааст (Ҳидая, Ал-Ихтияр). Ният дар ғусл суннат аст. Валлоху аълам.
Ўзбекистон мусулмонлари идораси фатво ҳайъати.