БО ДӮСТОН мубодила кунед:
Ба хашм омадан
Оё мо метавонем дар дини худ нисбати кӯдакони хурдсол кина дошта бошем? «Чашм расид, чашм ошиқ шуд»-ро зуд-зуд мешунавем. Дар бораи лифт чӣ гуфтан мумкин аст? То чӣ андоза дуруст аст?
Ҷавоб:
Бисмиллоҳир рахманир рохиим. Дар дини мо кина нест, аммо оромиш ҳаст.
Асмо бинти Умайс (р) Аллоҳ аз ӯ хушнуд бод:
— Эй Расули Худо, фарзандони Чаъфар якбора дида мешаванд. Оё ман ба онҳо оромӣ диҳам?» гуфт. Ӯ аст:
Гуфтанд: Бале, агар чизе гузарад, дар як мижа задан мегузарад.
Баланд бардоштани суннат як амали суннат аст. Паёмбарамон саллаллоҳу алайҳи ва олиҳи ва саллам бо хурмо табъи кӯдаконро боло мебурданд.
Дар бораи Оиша ривоят аст, ки:
«Пайғамбар дар хонаи Зубайр чароғеро дид ва фармуд:
«Эй Оиша! Асмо, гуё нифосро дида бошад. Ба ӯ ном надиҳед. — Худам ном мебарам, — гуфтанд онхо.
Сипас ӯро Абдуллоҳ ном ниҳод ва кафи дасташро боло бардошт».
Ривояти саҳеҳи Тирмизӣ.
Худовандам.
Одинахон Мухаммад Содик