Оргазм ё зан аз лаззат бурдан аз ҷинсӣ

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

Кай зан аз алоқаи ҷинсӣ розӣ аст?

Ҷанбаҳои физиологӣ ва психологии оргазмҳои занона мавҷуданд.

Дар оргазми физиологӣ зан аз ҷиҳати ҷисмонӣ лаззат мебарад. Аммо ин барои қонеъ кардани робита кофӣ нест. Занҳо бояд дар алоқаи ҷинсӣ лаззати равонӣ дошта бошанд Дар ин кор, зан аз будан бо мард қаноатманд аст, ӯро дӯст медорад ва дар вақти муносибат ӯро дӯст медорад.

Агар дар натиҷаи алоқаи ҷинсӣ ба зан танҳо лаззати ҷисмонӣ дода шавад ва аз ҷиҳати равонӣ қаноатманд набошад, он гоҳ алоқаи ҷинсӣ метавонад қаноатманд набошад. Ё агар зан ҳангоми алоқаи ҷинсӣ бе оргазми ҷинсӣ танҳо аз ҷиҳати равонӣ қаноатманд бошад, пас вай метавонад аз алоқаи ҷинсӣ қаноат кунад. Яъне, баъзан зан ҳам ба қаноатмандии ҷисмонӣ ва ҳам ба равонӣ ниёз дорад, баъзан танҳо қаноатмандии ҷисмонӣ ё танҳо равонӣ кофист.

Аз ин рӯ, барои зан муҳим аст, ки дар вақти алоқаи ҷинсӣ бепарво ва ғусса гирад. Азбаски роҳҳои зиёде барои ба даст овардани оргазм мавҷуданд, аммо лаззати равониро танҳо муносибати мард ба зани худ ҳангоми иртибот метавонад ба даст орад.

На дар мардҳо. Дар онҳо, агар натиҷаи алоқа оргазм бошад, ҳам қаноатмандии ҷисмонӣ ва равонӣ ба вуҷуд меояд.

Ба зан барои лаззати равонӣ чӣ лозим аст?

Агар алоқаи ҷинсӣ бо марди маҳбуб бо салоҳдиди худи зан анҷом дода шавад, зан метавонад аз лиҳози равонӣ лаззат барад, агар мард ҳангоми алоқаи ҷинсӣ бидонад, ки ба зан сӯхтан намехоҳад. Аммо вақте ки танҳо лаззати равонӣ кифоя нест, зан бояд лаззати ҷисмонӣ, яъне оргазмро ҳис кунад.

Дар вақти алоқаи ҷинсӣ барои зан чӣ аҳамият дорад?

Барои зан, ҷинсӣ талаботи ҷисмонӣ нест. Мардон ба алоқаи ҷинсӣ ниёзманданд ва онҳо хоҳиши қонеъ кардани онро доранд. Бо занҳо чунин нест. Ӯ ихтиёран тамос мегирад, на аз он сабаб, ки дар бадан талабот вуҷуд дорад. Аз ин рӯ, вай муносибатро ҳамчун муносибат бо мард қабул мекунад. Дар ҷараёни ин муносибат, агар мард дар бораи зани худ танҳо ба хотири қонеъ кардани оташи худ фикр накунад, чунин муносибат занро хафа мекунад. Ҳангоми алоқаи ҷинсӣ зан бояд тавонад эҳсос кунад, ки то чӣ андоза мардро дӯст медорад ва ниёз дорад.

Чӣ бояд кард, агар зан ба алоқаи ҷинсӣ сард бошад?

Якчанд омилҳое ҳастанд, ки боиси сард шудани зан мешаванд, ки кадоме аз онҳо инҳоянд:

• хотираҳои бад дар бораи бори аввал вохӯрии ҷинсӣ бо зан
• зан ҳангоми тамос тамоман лаззат намебарад

Пас оромии зан дар дасти мард аст. Агар мард занро бедор карда натавонад, зан сард хоҳад монд. Мард бояд донад, ки чӣ тавр занашро бо суханон ва амалҳои зарурӣ бедор кунад. Зан низ шавқ дорад, вай бояд онро бедор карда тавонад. Зане, ки имрӯз ба алоқаи ҷинсӣ сард аст, дар дасти мард дар назди ӯст, ки аз он ки фардо медонад, дилчасптар хоҳад шуд.

Зан бояд чанд маротиба аз алоқаи ҷинсӣ лаззат барад?

Рақам аҳамият надорад. Хӯроки асосӣ ин аст, ки пас аз бедор кардани зан чӣ гуна ором шудан лозим аст. Мардон, новобаста аз он ки арус чӣ қадар қавӣ аст, баъд аз оргазм комилан нопадид мешавад. Аммо на дар зан. Баъзан, ҳатто агар ӯ оргазмро ҳис кунад, метавонад ба тамос ё ғамхории бештар ниёз дошта бошад.

Зан аз ҷиҳати ҷисмонӣ қаноатманд аст?

Бо боварӣ гуфтан мумкин аст, ки зан назар ба худаш бештар аз мард вобаста аст. Аммо агар зан эҳсосоти худро намедонад, агар вай эҳтиёҷоти худро қонеъ карда натавонад, мард метавонад ба хушнудии ҷисмонии ӯ мушкилӣ кашад. Аз ин рӯ, мувофиқи маълумоти оморӣ, дар бисёр оилаҳо 60% занон дар давраи ҷинсӣ оргазмро эҳсос мекунанд. Ва 40% онҳо медонанд, ки оргазм пас аз чанд соли издивоҷ чист.

Оё зан дар бораи оргазм дурӯғ гуфта метавонад?

Бале, аксарияти занон ба он бовар карда метавонанд, ки оргазм доранд, то мардро хафа накунанд. Аммо дар натиҷа, аввалан, мард барои расидан ба ҳадаф аз ҳад зиёд кӯшиш намекунад ва сониян, зан ҳамеша аз муносибат норозӣ аст. Аз ин рӯ, зан бояд ба шавҳараш гӯяд, ки аз муносибот қаноатманд нест.

Оё оргазм барои зан муҳим аст?

На мардикорӣ. Барои мардон ҷинс чун хӯрдани мард зарур аст. Чӣ тавре ки мард ҳангоми гуруснагӣ бояд хӯрок хӯрад, мардон низ бояд ниёзҳои онҳоро ба алоқаи ҷинсӣ қонеъ кунанд. Албатта, дар тӯли зиндагӣ бо сабабҳои муайян муваққатан аз алоқаи ҷинсӣ даст кашидан лозим аст (саёҳат, беморӣ, ҷудошавӣ ва ғайра), ки дар ин ҳолат мард метавонад сабр кунад.

Аммо дар занон ягон эҳтиёҷи умумии ҷисмонӣ барои муошират вуҷуд надорад. Тибқи табиат, онҳо бояд барои ҳомиладор шудан алоқаи ҷинсӣ дошта бошанд. Аммо дар натиҷаи таҳаввулот, занон низ аз муошират лаззат бурданд. Ғайр аз он, зан низ қаноатмандии равониро аз алоқаи ҷинсӣ интизор аст. Яъне, мард эҳсос мекунад, ки вайро чӣ қадар сахт мехоҳад ва вай аз дӯст будан ва ғамхорӣ аз ҷониби мард лаззат мебарад ва қонеъ мешавад. Ғайр аз он, сифати алоқаи ҷинсӣ барои зан хеле баланд хоҳад буд, агар лаззати ҷисмонӣ, яъне оргазм вуҷуд дошта бошад. Аммо агар зан ҳис кунад, ки шавҳараш дар вақти алоқаи ҷинсӣ ӯро ҷисмонӣ накардааст ё ӯро дилсӯзӣ намекунад, пас, новобаста аз он, ки ӯ бисёр оргазмҳо дорад, вай аз муносибот қаноатманд нахоҳад шуд. Ва баръакс, агар мард шавқманд бошад ва зани худро ҳар рӯз ба алоқаи ҷинсӣ маҷбур кунад ва бо мақсади ягонаи қонеъ кардани ниёзҳои худ муносибаро зуд хотима диҳад, пас новобаста аз оташи мард, зан метавонад аз ҷиҳати ҷисмонӣ норозӣ бошад.

Аз ин рӯ, ҷавоб додан ба саволи "Оё оргазм барои зан муҳим аст?" Баъзан оргазм муҳим аст ва баъзан зан танҳо аз алоқаи ҷинсӣ лаззати равониро интизор аст. Барои зан чизи аз ҳама муҳим барои мард дар назди ӯ донистани он аст, ки вақте ба ӯ ниёз дорад.