Ürün belgelendirme prosedürü

ARKADAŞLARLA PAYLAŞ:

Ürün belgelendirme prosedürü. Sertifikasyon programlarının uygulanması

 

              Plan:

• Sertifikasyon şemaları.

• Sertifikasyon Faktörleri.

• Uzman - denetçiler.

• Uluslararası ISO 9000 serisinin standartlarına göre iş organizasyonu.

• kaliteu

 

     Temel Dualar: belgelendirme programları, uzman-denetçi, kalite çemberleri.

• Sertifikasyon programları

ISO'nun Belgelendirme Komitesi tarafından hazırlanan bir belge, sekiz üçüncü taraf belgelendirme planını listeler:

İlk şema. Bu şema ile sadece ürün numunesi türleri, özel olarak onaylanmış test kuruluşlarında standartların gerekliliklerine uygunluk açısından test edilir. Bu belgelendirme türünde sadece test edilmek üzere gönderilen numunenin belirtilen gerekliliklere uygunluğu teyit edilir. Bu yöntemin basitliği ve düşük maliyeti nedeniyle ulusal ve uluslararası ticari ilişkilerde yaygın olarak kullanılmaktadır.

İkinci şema. Bu şemada, ürün numuneleri özel olarak onaylanmış test kuruluşlarında test edilmekte ve ardından zaman zaman satış şubelerinden alınan numuneler bazında kalitesi kontrol edilmektedir. Bu yöntem, sunulan numunelerin kalitesinin yanı sıra seri üretilen ürünün kalitesinin değerlendirilmesini mümkün kılar. Yöntemin avantajı basitliğidir. Dezavantajı ise kontrol testlerinin sonuçlarına bağlı olarak ürünün standart gereklilikleri karşılamadığı tespit edilirse yine de satış noktalarından çıkarılması mümkün olmayacak veya çıkarılmasında bazı zorluklar yaşanacaktır.

Üçüncü plan. Bu şema, ürün numunelerinin çeşitlerinin özel olarak onaylanmış test kuruluşlarında yapılması ve daha sonra numunelerin satıcıya veya tüketiciye gönderilmeden zaman zaman denetlenmesi esasına dayanmaktadır. İkinci şemadan farkı, ürün satış noktalarına ulaşmadan önce test kontrolü yapılır ve standarda uygunsuzluk tespit edilirse ürünün tüketiciye sevkiyatı durdurulur.

için'dördüncü plan. Ürün numunelerinin Şema 1 ve 3'teki ile aynı şekilde test edilmesine dayalı olarak, ürünün kalitesi, satış ve üretim numunelerinin periyodik muayeneleri ile dikkate alınır. Bu durumda, ürün imal edilir ve standart gerekliliklere uygun olmadığı, piyasaya sürülmesi için belirli maliyetlere katlandıktan sonra belirlenir.

Beşinci plan. Bu şema, ürün numunelerinin onaylı test kuruluşlarında yapılması ve ürün üretim kalitesinin değerlendirilmesi ve ardından satış şubesinde üretim sırasında numunelerin kalitesinin periyodik olarak kontrol edilmesi ve kontrol edilmesi esasına dayanmaktadır. Bu belgelendirme yöntemi sadece ürünün kalitesini kontrol etmez aynı zamanda işletmede üretilen ürünün kalitesini de kontrol eder. Doğal olarak işletmede ürün kalitesinin sağlanması ve sistemin değerlendirilmesi için kriterlerin belirlenmesi önemlidir. Bu yöntem, sanayileşmiş ülkelerde ve uluslararası sertifikasyon sistemlerinde en yaygın şemadır. Birinci ve dördüncü şemalarla karşılaştırıldığında, bu şema en karmaşık ve nispeten pahalı şemadır ve avantajı, tüketicinin ana kriter olan ürünün yüksek kalitesinden emin olmasıdır.

Altıncı plan Sadece işletmede ürünün kalite güvencesi ile sistem değerlendirmesinin yapılması amaçlanmaktadır. Bu yönteme bazen kurumsal hazırlayıcının sertifikasyonu denir. Bu tür belgelendirmede, yalnızca işletmenin belirtilen kalite seviyesinde ürün üretebilme kabiliyeti değerlendirilir.

Yedinci plan. Hazırlanan her test grubundan ürün seçimine dayalıdır. Seçme testlerinin sonuçlarına göre sürünün artırılmasına karar verilir. Bu tür bir belgelendirme için, hazırlanan sürünün kabul edilebilir kalite düzeyine bağlı olarak numunenin büyüklüğü belirlenmelidir. Kabul edilen kurala göre, numunelerin toplanması yetkili test kuruluşları tarafından gerçekleştirilir. Bu tür belgelendirmenin uygulanması, istatistiksel yöntemlerin kullanımı ile ilgilidir.

Sekizinci plan. Üretilen her ürünün standartların gerekliliklerine uygunluğu testler yapılarak belirlenir. Bu belgelendirme yönteminde, tedarikçinin sorumluluğu yukarıdaki şema 1-7'den çok daha yüksektir. Tabii ki, yalnızca testleri başarıyla geçen ürünler bir sertifika veya uygunluk işareti alacaktır. Şema 8, kullanıma bağlı olarak ürüne yüksek ve katı gereksinimler getirildiğinde veya ürünün kullanım sonucunda standart gereksinimleri karşılamaması ve tüketiciye büyük ekonomik zarar vermesi durumunda kullanılır. Bu tür belgelendirme, daha çok değerli metaller ve alaşımlardan yapılan ürünler için kullanılır. Bunun temel amacı, belirtilen değerli metal miktarını, öğenin bileşimini ve saflığını kontrol etmektir.

Şu anda, her sertifika programının avantajları ve dezavantajları analiz edilmektedir. Bunların en mükemmeli ve karmaşıkı beşinci şemadır. Bu şema tamamlandığından, buna dayalı olarak modern bir uluslararası sertifikasyon sistemi oluşturulmaktadır.

 

12. 2. Sertifikasyon faktörler

Aşağıdaki ana faktörler, belgelendirme alanındaki çalışmaların uygulanmasında belirleyici bir rol oynamaktadır:

 - dış ve iç pazarlarda tüketicinin çıkarlarını karşılayan ürün için kriterin doğru seçimi;

 - belgelendirme çalışmasının yürütülmesinde tarafsızlık (adalet).

Tedarikçinin ürününün (ürününün) her zaman belirtilen standardın gerekliliklerini karşıladığı her zaman kabul edilmemektedir. Çünkü pazarda ve endüstride neredeyse yaygın olarak kullanılan yollardan biri olan ürün kalitesini kontrol etmek için kendi denetim sistemini kurmaktadır.

Ancak modern bilim, teknoloji ve teknolojik süreçlerin en uygun ve verimli sistemi, sonuç olarak ürün üreticisi üzerinde hiçbir etkisi olmayacak şekilde olmalıdır. Dış ticaret ve uluslararası ekonomik ilişkiler açısından belgelendirme faaliyetinin bağımsızlığı ayrı bir önem arz etmektedir. Bu belgelendirmeyi yöneten otorite, standardizasyon kuruluşları ve ticari kuruluşlar veya devlet kurumları olabilir. Kendi test laboratuvarları vardır, ürün denetçilerinin kalifikasyonunu kontrol ederler ve işletmelerde kalite sisteminin yönetimi, metodolojik güvence ve aşağıdaki diğer işleri yürütürler:

 - teknolojik süreçlerin istikrarını sağlamak;

 - bir üçüncü şahıs tarafından gerçekleştirilen sertifikasyon sistemi, ürünün standart gerekliliklere uygunluğunu (uyumluluğunu) belirlemek için gerekli bir araç olan ürün testlerini içerir;

 - her bir ürün için pratik ve ekonomik gereklilikleri karşılayan bir belgelendirme sisteminin belirlenmesi;

 - belgelendirme prosedürlerinin, yöntemlerinin ve performansının diğer belgelendirme sistemleriyle karşılaştırılması;

 - Ürün (mal) veya ürünlerin belgelendirme ofisi tarafından doğrulandığını veya onaylandığını, ilgili merkezlerde veya akredite laboratuarlarda kontrol edildiğini gösteren bir işarete (kaşeye) sahip olmak, özel bir işaret, etiketler, ekli belge - sertifikalar veya sertifikalar içermelidir. Malların (malların) listesinin veya ürünün sertifika almaya hak kazanan bir işletmede piyasaya sürülmesi için bir ibrazın olması gerekir.

Sertifikasyonun farklı biçimleri vardır ve hazırlanması ve devredilmesine yönelik yarı görevlerin sırası sırasıyla ürünün türüne, kanunlar dizisinin ulusal özelliklerine ve bir dizi başka faktöre bağlıdır.

Belgelendirmenin hazırlanması ve yürütülmesindeki ana görevler arasında:

 - onaylayıcı bir ürün seçmek;

 - ürün sertifikasyonunda belirtilen gereksinimlerin ve açıklamaların seçimi;

 - onaylayan ürünün üretim koşullarının doğrulanması;

 - test laboratuvarlarının akreditasyonu;

 - sertifikasyon testleri yapmak;

 - uygunluk sertifikası verilmesini ve ürünün uygunluk işareti ile işaretlenmesini (etiketlenmesini) içerir.

Ulusal Belgelendirme Sisteminin düzenleyici belgelerinde, belgelendirmeye hazırlanma ve yürütme prosedürleri aşağıdaki şekilde tanımlanmıştır (şemaya bakın):

12.3. Uzman - denetçiler

Belgelendirme ile ilgili faaliyetlere aktif olarak katılan kişi, uzman - denetçidir. Genellikle kalite sistemleri, üretim ve ürün belgelendirme, test laboratuvarlarının akreditasyonu ve diğer faaliyetlere katılabilir.

         Uzman - denetçi, görüşünü kesinlikle ve temel alarak analiz etmek, rasyonelleştirmek, savunmak; yaratıcı yeteneğe ve karmaşık bir durumda doğru kararı verme becerisine sahip olmak; dürüst, sorumluluk sahibi, ilkeli, nazik, kibar ve kendine hakim gibi kişisel niteliklere sahip olmalıdır. Denetlenen nesnenin çalışanları ile iletişim kurmak ve gerekli belgelerle tanışmak için uzman-denetçi; bilgi için herhangi bir ek bilgi talep edin (sertifika amaçları için); sistemde yürürlükte olan normatif-metodolojik belgelerin iyileştirilmesine ilişkin öneride bulunmak; belgelendirilecek ürün, süreç, hizmetler, kalite sistemi ve üretim ile ilgili planların düzeltilmesi konusunda yorum yapma hakkına sahiptir.

         İşletmelerde belgelendirme alanındaki çalışmaları dikkate alan ulusal belgelendirme ofisi "Uzstandart Agency", uzmanların - denetçilerin eğitimi için özel kurslar düzenlemektedir ve bu alandaki eğitimin organizasyonel yönleri, UzSMSITI'nin ana faaliyetlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Uzman denetçilerin eğitimi genellikle iki aşamada gerçekleştirilir: teorik bilgi edinme ve tasdik sonucunda ilgili resmi belgelerin sunulması.

         "Uzstandart" ajansı tarafından oluşturulan özel bir komisyon, özel kurs öğrencilerinin teorik bilgilerini değerlendirir. Değerlendirme sonuçları yeterli ise ulusal belgelendirme sisteminin uzman-denetçisi olarak sertifikalandırılacaktır (sertifikadan geçilmemesi durumunda reddedilecektir).

         Uzman denetçilerin kendilerine verilen görevler için belirli görev ve sorumlulukları vardır.

 

12.4  Uluslararası ISO 9000 serisinin standartlarına göre çalışır

organizasyon

9000 serisinin ISO uluslararası standartları, işletmelerde kalite sistemlerinin uygulanması için uluslararası modellerdir.

Yurt dışında kalite sistemi olmayan bir işletme veya firma ile çalışmak mümkün değildir. Çünkü birincisi garanti yok ve ikincisi sözleşme yaptığınızda bile sizinle çalışan diğer kuruluşlar bunu öğrendiğinde size olan güvenleri azalabilir. Bu nedenle kalite sistemlerine çok ciddi önem vermek zorundayız.

Şu anda, cumhuriyetimizde uluslararası kalite sistemlerini uygulayan veya uygulamaya çalışan işletmelerin sayısı artmaktadır. TAICHB'nin Chkalov, Securities Combine adını taşıyan sistemleri ağırlıklı olarak ISO 9001, ISO 9002 ve ISO 9003 standartlarıyla sağlanmakta olup, bu modeller kapsam olarak farklılık göstermektedir.

ISO'nun kalite güvencesi için ana standartları:

ISO 9000, "Toplam kalite yönetimi ve kalite güvencesi standartları. Seçim ve Başvuru Esasları”;

ISO 9001, “Kalite sistemleri. Tasarım ve/veya üretim, montaj ve hizmette kaliteyi sağlayan bir model";

ISO 9004, “Toplam kalite yönetimi kalite sistemlerinin unsurları. Liderlik Yönergeleri”;

ISO 10011 "Kalite sistem denetimleri için yönergeler";

ISO 10012 "Ölçü aletlerinin kalitesini sağlamak için gereklilikler".

Bunlarla birlikte Uluslararası Standardizasyon Örgütü üç dilde bir terimler sözlüğü oluşturmuş ve bunların ürün kalite güvencesi alanındaki tanımlarını da geliştirmiştir. Bunlara ek olarak, ISO/HEC (MEK) (Uluslararası Elektroteknik Komisyonu) tarafından bir dizi düzenleyici belge geliştirilmiştir.

Bu standartların yeni versiyonları 2002 yılında kabul edilmiştir. Buna bağlı olarak standartlarda önemli yapısal ve içeriksel değişiklikler yapılmıştır. Standart sayısı da 2'ye düşürülmüştür. Önceki standartta (ISO 9001) 20 puan vardı, şimdi 8'e düşürüldü.

En önemlisi, bu standartlar öncelikli olarak sürekli kalite iyileştirme politikası uygular ve tüketici talebinin karşılanmasını talep eder.

12.5. Kaliteli toplar

Ürün kalitesini iyileştirmede gerekli ve önemli faktörlerden biri de kalite çemberlerinin (gruplarının) faaliyetidir.

Kaliteli toplar işçiler, mühendisler ve hizmetlilerden oluşan gönüllü toplu meclislerdir. Sayıları ve bileşimleri, üretim ihtiyaçlarına ve özel çalışma koşullarına bağlıdır.

Kalite çemberlerinin temel amacı, kalite iyileştirmenin temel doğasını anlamak, teknolojik süreçlerin iyileştirilmesi, emeğin ve üretimin organizasyonu ile ilgili öneriler sunmaktır. Bunun için üretilen ürünün güvenilirliğini ve dayanıklılığını artırmak, kaliteli ürün üretimini artırmak, kullanışsızlık ve şikayetleri azaltmak, iş gücü verimliliğini artırmak, üretim hızını artırmak ve kaynakları tasarruflu kullanmak gerekmektedir. Birçok ülke, ürünlerinin kalitesini iyileştirmek için belirli önlemlere ve deneylere güvenerek az çok başarı elde etmiştir. Özellikle Japonya ülkesi dünyanın gelişmiş ülkeleri arasında öne çıkıyor. Burada kalite çemberine özel önem veriyor. 60'lı yılların başında Japonya'da ilk kez bir kalite çemberi oluşturuldu. Bunun bir nedeni var elbette. Japonya, konumu nedeniyle yoğun nüfuslu bir coğrafi nesnedir ve neredeyse hiç yeraltı kaynağına sahip değildir. Topraklarının yaklaşık yüzde 70'i dağlıktır ve endüstriyel gelişme için hammaddelerine güvenmek mantıksız olacaktır. Bu durumda Japonya halkına gıda sağlayamayacak ve sanayiyi yeterince geliştiremeyecektir. Sanayi ve enerji için ithal edilen hammaddelerin bedeli altın, değerli taşlar ve ihraç ürünleri ile ödenebiliyordu.

         Japonya'da altın, değerli taşlar veya yer altı kaynakları yoktur. Bu nedenle ihracatı artırmaya odaklandı. Şu anda Japonya, ihraç edilen ürünlerin çoğunda dünyaya liderlik ediyor. Bunlara takım tezgahları, optik aletler, radyo alıcıları, kameralar, gemiler, arabalar ve kamyonlar, televizyonlar, VCR'ler, ofis ekipmanları, saatler, tekerlekler, sentetik elyaf kumaşlar, çelik levhalar vb. dahildir.

         1962'den beri Japonya'da "Ustalar ve ustabaşılar için kalite yönetimi" dergisi yayınlanmaktadır. Bunun amacı, kalite yönetim sistemindeki haberlerin, dergi sayfalarında basılan materyal ve yazılar aracılığıyla başta çalışanlar olmak üzere geniş kitlelere zamanında ulaştırılması ve bazı talimatların anlaşılır olmasını sağlamaktır. Ayrıca şu önemli konulara da ciddi şekilde dikkat edildi:

          - kalite kontrol alanında çalışan çalışanların beceri ve yeteneklerinin geliştirilmesi;

          - kalite kontrol yöntemlerinin teşviki;

          - mağazalarda kalite kontrolünü iyileştirmenin temeli olan, her mağaza ölçeğinde dinleyiciler için kalite çemberlerinin organizasyonu.

         Sonuç olarak, Japonya'daki olaylar şu şekilde gelişti: Haziran 1967'de yaklaşık 10 bu tür çevre kaydedildi, 1969'da bu sayı 15 ve Haziran 1979'da 100 idi. Mart 1987'de kalite çemberi Japonya'da 5. yılını kutladı. Bu zamana kadar kalite çemberi sayısı 50'e ulaşmıştır ve bu rakam her yıl 10 artmaktadır. Katılımcı sayısı bir milyonu aştı. Japonya'daki çevrelerin, üretim süreçlerinin iyileştirilmesi nedeniyle ürünlerin kalitesini radikal bir şekilde iyileştirme hedefini belirlediklerine dikkat edilmelidir.

Japon yönteminin bir diğer özelliği de dairelerin çalışmalarının bilim adamları ve mühendisler birliği tarafından düzenli olarak gözlemlenmesi, incelenmesi ve analiz edilmesidir. Son verilere göre kalite çemberlerinin yüzde 50'den fazlası üst düzey yöneticilerin inisiyatifiyle düzenleniyor. Çemberi düzenleyenlerin amacına göre şu genelleştirilmiş çemberler düzenlendi: üretim verimliliğini artırmak (yüzde 31,6), ürün kalitesini iyileştirmek (yüzde 16,4), kalite maliyetlerini azaltmak (yüzde 13,8). Çevrelerin yaklaşık yüzde 38'i bir yıl içinde iki konu, yüzde 16,5 - üç ve yaklaşık yüzde 23 - 1 konu geliştiriyor.

         Halihazırda Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa ülkeleri ve Çin Halk Cumhuriyeti'nde kalite çemberleri faaliyet göstermektedir.

         ABD şirketlerinin karakteristik bir özelliği, bazı üretim alanlarında deney çevreleri düzenlemeleri ve bunu ancak olumlu bir sonuçtan sonra geniş ölçekte tanıtmaya başlamalarıdır.

         ABD'de kulüp üyeleri haftada bir kez mesai saatleri içinde 1 saat toplanır ve kulüp çalışmaları mesai saatleri dışında yürütülür ve onlara şişirilmiş ücretler ödenir.

         Çoğu durumda, ABD şirketlerindeki kalite çemberleri yaklaşık 1,5-2 yıl faaliyet gösterir. Bunun temel nedeni şirket yöneticileri tarafından tam olarak uygulanmaması, çevre üyelerinin ek masraflar konusundaki önerilerinin karşılanamaması ve eğitim sisteminin yeterince mükemmelleştirilmemesidir. Bu nedenle, şimdiye kadar hayatın kendisi, onlara belirli gereksinimlerin empoze edilmesini talep ediyor.

         ABD'deki kalite çemberlerindeki organizasyon grupları için gereksinimler:

1. Çembere katılım gönüllü olmalıdır. Çember üyeleri ve liderleri, çözecekleri sorunları kendileri seçerler. Çemberde yönetimle ilgili sorunlar görülmez. Çemberin gelecekteki çalışmalarının başarısının temeli olan çemberin yapısındaki problem çözme ilkelerini öğrenirler.

2. Çember katılımcıları çalışma saatlerinde (haftada 1 saat) buluşur. Toplantı için genel prosedür:

          - açılış, yeni üyelerin kabulü, haberlerin genel açıklaması ve organizasyonel konular - 5 dakika;

          - haftalık daire sonu çalışması - 5 dakika;

          - becerilerin geliştirilmesinde haberler ve yeni materyaller öğrenmek hakkında - 5 dakika;

          - yeni edinilen bilgilerin pratik konulara uygulanması 40 dakika;

          - sonuç, sonuçların değerlendirilmesi - 5 dakika.

Çember liderleri, çemberi yönetmek için yeterli niteliklere, güvene ve gönüllü rızaya sahip olmalıdır. Şirket patronları ve sendikalarla iletişim halinde olmaları gerekiyor.

3. Her seviyedeki teknik danışman kalite çemberi çalışmalarına yardımcı olmakla yükümlüdür ve talep etmeleri halinde toplantılara katılabilirler.

4. Küçük ve orta ölçekli şirketler, kalite çemberlerinin çalışmalarını koordine eden bir kişiye sahip olacaktır ve büyük şirketlerde bu kişiler bir veya daha fazla olabilir. Koordinatör, kalite çemberi ile çevreler ve yönetim arasındaki iletişimi sağlayan kişidir.

5. Şirketteki orta düzey yöneticiler sürekli olarak ustabaşılar ve teknologlar tarafından korunmaktadır.

6. Kalite çemberlerinin planlarının korunması firma üst yönetimi tarafından garanti edilmektedir.

Kalite çemberlerinin kullanımında Amerikalı işletme sahipleri yerel şartlara uygun olarak çalışmalarını yürütmekte ve bu nedenle çoğu durumda Amerika'daki çemberlerin faaliyetleri Japonya'dakilerden farklılık göstermektedir. Özellikle, Japonya'da sadece 50-60 kulüp derslerini mesai saatlerinde verirken, Amerika'daki kulüpler neredeyse tamamen mesai saatlerinde programlanırsa. Amerika'daki işverenler, çalışanların kalite kontrol çevrelerine katılımını güçlü bir şekilde teşvik etmektedir. Çemberlerin "insan" yönüne olan yönünün özel bir yer tuttuğu görülmektedir. Örneğin, "Ford" şirketi, çevrelerini oluşturmanın temel amacını "bir kişinin fikir alışverişini geliştirmek, iş kalitesini, yaratıcı potansiyelini artırmak" olarak ilan etti.

         Bazı Batı Avrupa şirketleri, sözde Japon yönetim yöntemini incelerken işlerine rasyonel unsurlar katarak başladılar. En yaygın olanı Kalite Çemberleriydi. Bu yöntemi ilk kullanan ülkelerden biri İngiltere'dir. Biraz sonra Fransa, Almanya, İtalya, İspanya ve Hollanda'da da benzer çevreler yayılmaya başladı. Şu anda, bu tür çevreler hemen hemen tüm ülkelerde var.

Kalite çemberleri, yüksek düzeyde bir ürün kalitesi sağlamak için çalışanları harekete geçirerek kollektif üzerinde bir etkiye sahiptir. Bu nedenle, birçok ülkede bu konu öncelikli bir konu olarak kabul edilmektedir. Bu sorunu çözerken, işletmenin başkanı ve kolektif eylemler ikna olur ve hayatın kendisi, beden ve ruh olarak el ele çalışmalarını talep eder. Ancak o zaman kalite çemberleri meyve vermeye başlayacak. Her iş adamı, bir işletmenin başkanı bunu derinden anlamalı ve vicdanlı bir şekilde yapmalıdır. Ürün kalitesinin iyileştirilmesi, sanayinin her yönden gelişmesine ve güçlenmesine yol açmakta ve devletin ekonomik gücünün artmasına değerli bir katkı sağlamaktadır.