DO`STLARGA ULASHING:
BOLALIK BAXTI — Orif To‘xtash
Ko‘rkam Vatan qo‘ynida,
Ochildi gul-lolalar.
Madh etamiz shodlikni,
Biz baxtiyor bolalar.
Osmonimiz musaffo,
Tiniq otar tongimiz.
Kelajakka nur sochar –
Yolqin misol ongimiz.
Bolalikning sofligin,
Shalolaga qiyoslar.
Baxtimizni kuzatib
Chaqnab ketar quyoshlar.
Ko‘nglimizda hayajon,
Xurramlik – katta boylik.
Bolalikning qadriga
Bolalikda yetaylik!
Yayratadi dillarni,
O‘yin-kulgu, yallalar.
Quvonchimiz har dilda –
Kamalakday ranglanar.
Tinch bo‘lsin Yer kurrasi,
Olov qalblar gurlasin.
Madhiyadir olamga –
Bolalarning «urra»si!
HOZIR YOSHIM OLTIDA — Yo‘ldosh Sulaymon
Hozir yoshim oltida,
Katta-kichik oldida
Yurishlarim bo‘lakcha,
Turishlarim bo‘lakcha.
Chunki aqlim kirgan-da,
Uyga mehmon kelganda,
Ko‘zni qilib shamg‘ilat
Olmasman hech shokolad.
Tanish-bilish odamlar,
Akam, ayam, dadamlar
Deyishar:
— Erkatoyim,
Ana shunday bo‘l doim
Katta-kichik oldida,
Axir, yoshing oltida.
ISTIQLOL BOLALARI — Orif To‘xtash
Istiqloldan bahra olgan,
Yurt mehrini dilga slogan,
Shodlik kuyin baland chalgan
Biz bolalar, biz bolalar —
Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.
Chaqin chaqnar ko‘zimizda,
Olov borda ko‘ksimizda,
Yolg‘on yo‘qdir so‘zimizda,
Biz bolalar, biz bolalar —
Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.
Vatan — ozod, Vatan obod,
Kelajakka boramiz shod.
Shodon avlod — sog‘lom avlod
Biz bolalar, biz bolalar —
Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.
A’lo o‘qish chin ontimiz,
O‘zbek elin quvonchimiz,
Buyuk Vatan ishonchimiz
Biz bolalar, biz bolalar —
Quvnoq o‘g‘il qiz bolalar.
BOLAJON, BOLAJONIM — Po‘lat Mo‘min
Ey, so’zlari biyronim,
Chopqillagan jiyronim.
Erkatoyim, polvonim,
Bolajon, Bolajonim.
Sizlar lola yonoqsiz,
Chin ko’ngildan inoqsiz.
Bulbul-u qarqunoqsiz,
Bolajon, Bolajonim.
Siz kelajak egasi,
Baxt bog’imiz mevasi.
Chamanlarning jilvasi,
Bolajon, Bolajonim.
Tezda o’sib, uningiz,
Shod o’tsin har kuningiz.
Kulib tursin gulingiz,
Bolajon, Bolajonim.
BOLALARGA BERING DUNYONI — Ashurali BOYMUROD
Bolalikning bagʻri keng, toza,
Oʻynab-kulsa qanday zoʻr, soz-a.
Soydek joʻshib koʻnglin xoʻp yoza,
Jilovlasin ikki daryoni,
Bolalarga bering dunyoni.
Pur hikmatni oʻrganar sizdan,
Odati shu – yuradi izdan.
Goho kuchli, zehnli bizdan,
Tanib olsin ilm-u ziyoni,
Bolalarga bering dunyoni.
Moʻjizalar qilmoqqa qodir,
Oʻzbek oʻgʻli – bolajon botir,
Yuragida polvonlar yotur,
Maʼrifatdan qurgay binoni,
Bolalarga bering dunyoni.
Yarashadi shirintoyligi,
Begʻuborlik uning boyligi,
Shoʻxliklari gul chiroyligi,
Shodga ulab yer-u samoni,
Bolalarga bering dunyoni.
Oymomodan tushgan kulchalar,
Yertandirda pishgan kulchalar.
Vatan uchun aziz shunchalar,
Dunyo qadar kengdir imkoni,
Bolalarga bering dunyoni.
DUNYODAGI ENG YAXSHI BOLA — Zulfiya Moʻminova
Qani oʻsha, qayerda yashar?
Orangizda oʻsha zoʻr bola
Erta tongni salom-la boshlar.
Aʼlo oʻqir hamma fanlardan,
Kitob bilan toʻla xonasi.
Ustoziga rahmat keltirar,
Faxrlanar ota-onasi.
Suratlar chizgan bola,
Ertak toʻqigan bola.
Dunyodagi eng yaxshi bola –
Kitob oʻqigan bola.
OʻZBEGIM FARZANDLARI — Xurram Raimov
Oʻsaver, Oʻzbekning asl farzandi,
Purviqor togʻlarga tenglashsin boʻying.
Sozingni qoʻlingdan tushirma zinhor,
Dunyolarni tutsin dilrabo kuying.
Sen qalblar mashʼali, umid chirogʻi,
Bogʻlarda sayragan xandon bulbulsan.
Ertangi kunimiz ishonch chirogʻi,
Chamanda ochilgan bezavol gulsan.
Sen baxtli avlodsan, toza naslsan,
Sen yurt sharafisan, sen elning shoni.
Joʻshib oqayotir tomirlaringda
Ulugʻ siymolarning muqaddas qoni.
Qadamlar qoʻyibsan kelajak sari,
Hali qancha-qancha davron surarsan.
Ezgulik yoʻliga poyandoz toʻshab,
Dunyoni manguga bezab yurarsan.
Oʻsaver, elimning asl farzandi…
MUSTAQIL YURT BOLASIGA — Muhiddin Omon
Arjumandim, fozil-u dono,
Faxr etgil-u sen tug‘roga boq.
Davlatimiz ramzidir Humo,
Baxt senga yor, toleing porloq.
Vatanni sev, ardoqla, bolam,
Buyuk ne’mat erur Istiqlol.
Elni sevgan inson mukarram,
Yurt deganda kulgay baxt, iqbol!
Orzuimning gulgun niholi,
Iqbolimning ziyosi, bolam.
Qalbim qo‘ri, umrimning boli,
Lochin qushim, oydin shalolam.
Gulga to‘lsin bosgan qadaming,
Izlaringda ezgulik kulsin.
Faqat shodlik bo‘lsin hamdaming,
Ne tilasang, mustajob bo‘lsin…
BEG‘UBOR FASL — Temur Ubaydullo
Yo‘lga chiqdim, yo‘lim olis,
Olis yo‘llar chorlaydi.
Yo‘lim olis, niyat xolis,
Xolis dillar chorlaydi.
Yo‘lni bosib o‘tgunimcha
Qiynar dovul, shamollar,
Bekatimga yetgunimcha,
Daraxt bo‘lur nihollar.
Bir bekatdan yurdim xullas,
Tavsifiga so‘z yo‘qdir,
Uni sevib ardoq etmas,
O‘g‘il yo‘qdir, qiz yo‘qdir.
Bolalikdir uning nomi,
Quyosh bilan oshna u,
Tinim bilmas qaynar oni
Turna ko‘zli chashma u.
…Tabiatni etgan hayron,
Yayroqligim bolalik,
Sho‘x, jarangdor, biyron-biyron
Sayroqligim bolalik.
Bol-u novvot ichra o‘sgan
Qaynoqligim bolalik.
Barcha-barcha jonzot bilan
O‘rtoqligim bolalik.
Shamolga ham bo‘y bermagan
O‘ynoqligim bolalik.
Shodlik to‘la oshufta, sha’n,
Quvnoqligim bolalik.
Bolaligim eng beg‘ubor –
Eng beg‘ubor fasldir.
Bolaligim so‘nmas bahor,
Bahosi yo‘q asldir.
Bolaligim kuylar shirin,
Aylanganmi navoga?
Bolalikning kuyi bugun
Taralmoqda havoga…
Vatanni bog‘ qiyos qilsam,
Unda gul-u lolalar.
Bolaligim endi bilsam
Sho‘x-u shodon bolalar.
Orzusida, xayolida,
Men o‘zimni ko‘raman,
Boqib ular jamoliga
Men o‘zimni ko‘raman.
Ko‘zlarida chaqnar iqbol,
O‘sha mening ko‘zimdir.
Shirin-shakar so‘zlari bol
O‘sha mening so‘zimdir.
Yuzlaridan yog‘ar yog‘du,
O‘sha mening yuzimdir.
Baxtiyordir bolakay bu –
O‘sha mening o‘zimdir.
…Quloq tuting, deyman bu on,
Bolalik so‘zlar chog‘da.
Yuragida orzu, armon
Bir qo‘shiq kuylamoqda:
– Bizlar oqmiz, qoramiz,
Rangimiz turli-tuman.
Lekin asl, saramiz,
Biz-la go‘zal har chaman.
Dunyo bo‘lsa bir uzuk,
Bizlar yoqut ko‘zimiz.
Jahonga bo‘lsin suyuk,
Baxt atalgan so‘zimiz.
Ummonlarning toshqini
Sho‘xligimizcha emas!
Biz – jo‘shqinlar jo‘shqini,
Shamol qiladi havas.
Ulug‘ odam bolasi
Bo‘lmasin desangiz xor,
Otalar tinglang bizni –
Tinchlik bo‘lsin barqaror!
Biz – shodlikning hamdami,
Kerak quyosh, tinchlik – nur!
Kesing terrorning damin,
Yashasin bolalar hur!
Bir niyat bilan tepgan
Dilimizga boqingiz,
Rangimizga qaramang,
Tilimizga boqingiz.
Otalar, o‘ylang bizni,
Bizlar gulmiz, lolamiz!
Bizlar butun yer yuzin
Kelajagi bo‘lamiz!
Bolalik – bu eng beg‘ubor,
Gard yuqmagan fasldir.
Toza ko‘ngil, keng, beg‘ubor,
Niyati sof, asldir.
DUNYO BOLALARI — Farid Usmon
Dunyo bolalari
Biri qora, biri oq,
Dunyoning bolalari.
Biri biriga o‘rtoq,
Dunyoning bolalari.
Davra qursa xushchaqchaq,
Dunyoning bolalari.
Bo‘lar bir tizim munchoq,
Dunyoning bolalari.
Do‘stlikni qilib bayroq,
Dunyoning bolalari.
Quyoshga ochar quchoq,
Dunyoning bolalari.
Tinchlikka ochar quchoq
Dunyoning bolalari.
BOLALIK — Abdurahmon Akbar
Bolalikda hamma shod,
Bolalikda hamma sho‘x.
Bolalikda hamma sog‘,
Bolalikda kasal yo‘q.
O‘g‘ilmidir, qizmidir,
Bolalikda hamma bir.
Dunyo degani – ko‘cha,
Tog‘larga o‘xshar adir.
Onang – oy, otang – quyosh,
Akang, opang – qarindosh.
Bolalikda ko‘zlardan
To‘kilgan yosh – ermak yosh.
Bolalik – sohira qush,
Yaratganning san’ati.
Go‘zal shodlik, go‘zal tush –
Bu dunyoning jannati.
ISTIQLOL BOLALARI — Dilshod Rajab
Istiqloldan bahra olgan,
Yurt mehrini dilga solgan,
Shodlik kuyin baland chalgan
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.
Chaqin chaqnar ko‘zimizda,
Olov bor-da ko‘ksimizda,
Yolg‘on yo‘qdir so‘zimizda,
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.
Vatan – ozod, Vatan – obod,
Kelajakka boramiz shod,
Shodon avlod – sog‘lom avlod
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.
A’lo o‘qish – chin ontimiz,
O‘zbek elin quvonchimiz,
Buyuk Vatan ishonchimiz
Biz bolalar, biz bolalar –
Quvnoq o‘g‘il-qiz bolalar.
DALALARDA O‘SGAN BOLALAR — Go‘zalxon Ergasheva
Kengliklarday bag‘irlari keng,
Ko‘zlarida mehnatning zavqi.
Dehqon xalqim, halolim, pokim,
Tuproqlardan teradi haqqin.
Qo‘shiqlarga to‘ladi dunyo,
Quyosh yaqin kelar yanada.
Bunda baxtning manzili bordir,
Hayot ko‘chib kelgan dalaga.
Ariqlarni to‘ldirib yotar
Suvga tushin aytib qamishnay.
Qo‘ltig‘iga kitob qistirib
Qo‘y boqqani kelgan bolakay.
Bunda bari samimiy, sodda,
O‘zni erkin sezasan biram.
Oftob izhor qilsa sevgisin,
Maysalari yozadi gilam.
Quchoqlasang, sig‘adi osmon,
Yuragingga yulduz oralar.
Dunyolarni tush ko‘rib chiqar
Dalalarda o‘sgan bolalar.
BOLALIK – POSHSHOLIGIM — Ayubxon Muhammadiy
Ko‘z oldimdan ketmaydi.
Hayotga oshnoligim,
Bolalikka yetmaydi.
Koptok
Koptok, mana ko‘rasan,
Mashhur bo‘lib ketamiz.
Eng ilg‘or raqibni ham
Besh-u nolga yutamiz.
Yumalayver, ko‘ngil to‘q,
Qo‘nib o‘tamiz oyga.
Aylanaver tengi yo‘q
“Koptok” degan chiroyga.
Niyatim bor, ortingdan
Shon-u sharafga to‘ysam.
To‘xtab qolsang gohida
Ranjima, tepib qo‘ysam.