БО ДӮСТОН мубодила кунед:
ВАТАН - Абдулла Орипов
Агар дӯстон ба якдигар содиқ бошанд, шумо наметавонед якдигарро нобуд кунед,
Шумо наметавонед бигӯед, ки чӣ қадар фитнаҳо доред.
Мегӯянд, ки паррандаи моруро дар қафас нигоҳ доштан мумкин нест,
Бидонед, ки ғайр аз ватан паҳн кардан ғайриимкон аст.
Булбулро бидуни халта хондан ғайриимкон аст.
Ман онро ватани худ эълон кардам, дӯстон, мухаммасон,
Ки ватанро бузург медонист, азиз, ман онро медонистам.
Агар ман бо ватани худ фахр кунам, сарамро баланд мекунам,
Бидонед, ки ғайр аз ватан паҳн кардан ғайриимкон аст.
Булбулро бидуни халта хондан ғайриимкон аст.
Ман ҳамеша ба бехонумон бо таассуф назар мекунам,
Ӯ сар хам мекунад ва талх гиря мекунад, ҳарчанд ҳолаташ заиф аст,
Гарчанде ман камбағал бошам ҳам, ватани ман тоҷи ман, макони ман аст.
Бидонед, ки ғайр аз ватан паҳн кардан ғайриимкон аст.
Булбулро бидуни халта хондан ғайриимкон аст.
Гузаштаи бобою бобокалонро ҳеҷ гоҳ фаромӯш накунед, дӯстон,
Вақте ки субҳ дамид, рост орзу накунед, дӯстон,
Агар шумо кофир бошед, фирефта нашавед, дӯстон,
Бидонед, ки ғайр аз ватан паҳн кардан ғайриимкон аст.
Булбулро бидуни халта хондан ғайриимкон аст.
Ватани ман Ӯзбекистон аст, ки ман аз он фахр мекунам,
Манзурам, ман адолати озод дорам, давлати устувор дорам,
Ман мисли модарам меҳрубон ҳастам, ватан дорам, ғусса дорам,
Бидонед, ки ғайр аз ватан паҳн кардан ғайриимкон аст.
Булбулро бидуни халта хондан ғайриимкон аст.
Ватан, ту озодӣ, роҳи ту шукӯҳманд, қадаме бикаш,
Абдулло, боғбон бо ғурур, аз чашмони шодӣ тар буд
Ҳамеша дар Ҳақ паноҳ биҷӯ,
Бидонед, ки ғайр аз ватан паҳн кардан ғайриимкон аст.
Булбулро бидуни халта хондан ғайриимкон аст.
ВАТАНИ МАН - Мухаммад Юсуф
Ман ба ҷаҳон чӣ кор кардам.
Ту дунёи дурахшони манӣ,
Мебахшӣ,
Ман султонам,
Ту тахти Сулаймон,
Танҳо,
Ман ягонаам,
Шумо маро ибодат мекунед?
Ту яке аз бузургони ман ҳастӣ
Ту олӣ, ватани ман ...
Шумо гули рӯзи хушбахтам,
Ба гули ман,
Шумо рӯзи нолони маро тасаллӣ додед,
Чеҳраи худро ба рӯи ман фишор диҳед.
Хоҳари ман мегӯяд,
Модарам мегӯяд,
Шумо ҳаммом доред?
Худро аз офтоб дӯст бидор -
Ту гармӣ, ватани ман.
Шумо Машраб ҳастед,
Бемориҳо дар ҳалқ,
Ӯро дар Балх овехта буданд,
Шумо Навоӣ ҳастед, дар назди подшоҳ
Ӯ камбағалонро баракат дод.
Ясавийсан, мина,
Эҳтимол даъво шудааст,
Ҳазору як равған кушода нашудааст
Шумо посбони манед, ватани ман.
Шумо Хуҷандед,
Ба Чингиз
Вай дарро накушод,
Дар паси Тимур Малик
Гузаштан ба Сирдарё,
Шогирди Муқаннасан
XNUMX Оташонро дар оташ афкандем
Чӯпон, ки чароғҳоро дидааст
Ту биёбони ман, ватани ман ҳастӣ.
Ки Кашгарро ҷой кард,
Дар тарафи Enasoy,
Ҷалолиддин - Дар Курдистон,
Бобуринг - Дар Ҳиндустон,
Чӣ чеҳра
Онҳо дар зимистон хоб мекунанд,
Наваду шаш пароканда
Шумо оилаи манед, ватани ман…
Писарам, ба ҷаннат бирав
Ман мисли заррофа парвоз мекунам,
Чамбил ба Алпомиш дар кишвар
Ман нав мешавам,
Паноҳгоҳ аз Падаркуш
Ман бузургии шуморо ба оғӯш мегирам,
Пичир-пичир дар дандонҳои ман
Салом, ватани ман ...
Рӯзи охирин рӯзи охирин аст,
Рӯзе, ки ба сарат мезанӣ,
Замине, ки Худои Қодирро дод,
Рӯзе, ки қудрати худро фурӯхт.
Дастҳои худро бандед,
Забон таваллуд шудааст,
Рӯзи пешбар,
Вой! гуфтан мумкин нест
Дудугимсан, Ватаним.
Касе ки дар паҳлӯи ту хун гиря мекунад
Ба шоири худ бингар,
Агар шумо ба Қӯқанд оед,
Аз кӯдакон пурсед.
Ҳадди аққал Усмон ҳоким аст
Лутфан иқтибос оваред,
Дар масофа хушк шуд
Чоҳи ман, ватани ман Ватан
Шумо шохаҳо ба осмон ҳастед
Дарахти самолёт, ки ман ламс мекунам,
Ота десам,
Ҳамчун писари ман,
Ҳавопаймои хамидаам
Ифтихори ман аз гӯсфандони ман,
Варам дар гардани ман,
Ту яке аз бузургони ман ҳастӣ
Ту олӣ, ВАТАНАМ!
ВАТАН - Вулқони Холдор
Агар ту донаи гандум бошӣ, ман коҳи туям, Ватан,
Зинда бошӣ сари ту, пошнаи ман, Ватан.
Ҳама некӣ, ҳама оқил, оқил, файласуф,
Ман он касе ҳастам, ки дар канор қадам мезанам, Ватан.
Торикӣ, туман ва ҳазорон шагол дар гирду атроф.
Ман чӯпонам, ки то субҳ оташ афрӯхтаам, Ватан.
Ҳама пухтани хомӯш, безабон, муми, фарёд,
Ман забоне ҳастам, ки дар зери дарахт рост мегӯяд, Ватан.
Нагузоред, ташвиш надиҳед, ташвиш надиҳед.
Маро бикушад ҳам, намемирам Ватан.
Сари ман аз абр баландтар аст, ба монанди қуллаи вулқон дар кишвар,
Ман барои душман ағбаи гузарнопазир ҳастам, Ватан!
ВАТАН - Икбол Мирзо
Туро гуям гул дар дилам мекушояд,
Гулҳое, ки аз осмон чун борон мерезанд,
Гули мӯй аз биёбону дарёҳо,
Ту гули дилам, Ватани шукуфон!
Водиҳои ширин, ки аз номи ту бедор мешаванд,
Гӯшвораҳои сунбулярӣ аз субҳи ту,
Офтоб бар мижгонам медурахшад,
Ту гули орзуи ман, Ватани обод!
Ҳавои биҳишт дар себҳои хушбӯй,
Давои ҳазор дард дар дили кӯҳи ту,
Ин аст покии зиндагии инсон,
Ту гули дилам, Ватани шукуфон!
Як каф оби шаффоф нӯшидам,
Мехринг бол буд, дар осмони кабуд парвоз кардам,
Боз назди ту омадам, хоки туро ба огуш кашидам,
Ту гули орзуи ман, Ватани обод!
Ту гули дилам, Ватани шукуфон!
Ватан деб… - Маҳмуд Тоир
Ба ту бигуям, ки дар дунё мисли нон сухани ширин аст,
Бигуям, ки дар дунё сухани ширине хаст.
Пичиррос кун, ки ту Ватан,
Кӯшиш кунед, ки ба дилатон чун ватан баргардед.
Рӯи ту нур хоҳӣ, офтоб хоҳӣ,
Дилат баланд мешавад, ашк мерезад.
Оначон, деганда ентиккан дилдек,
Озод гӯӣ, мисли ғуломи пароканда ҳастӣ.
Ба хона занг занед,
Онро Ватан хонед.
Ту ҷон дар ҷони худ хоҳӣ буд,
Ту осмоне мешавӣ, ки ба замин намешинад.
Хоки шодии фарзанди ту,
Хоке, ки офтоб намебинад.
Он мисли осмон муқаддас хоҳад буд,
Дустони азиз Ватани мо мешавад.
Ватан, чашмат кушо,
Чеҳраи ҳасрат боз шавад.
Ширин чун дигар Ватан,
Ватан чун халк ширин аст.
Ватан, Худоё дуо кун,
Асро, зону зада, бихон.
Ватан, миллати бузург хоҳем буд,
Мо ба Ватани худ содикем.
Бигӯ, эй дӯст, чӣ коре кардем, ки барои Ватан - Иқболи Мирзо
Сарро хам карда ташаккур гуед
Барои чаман, ки туро чун гул навозиш мекард
Агар дар осмон рох равй, ба хок баргард
Ба ман бигу, дустам, мо барои мамлакат чй кор кардем
Чашмони сиёх, дили сафед барои ин даст
Барои хок, барои ин кишвар, барои алаф
Барои ин рох, ки бо ташаббуси одами бузург
Ба ман бигу, дустам, мо барои мамлакат чй кор кардем
То ба кай шумо дар бораи барф фикр мекунед
То кай интизори осмони кабуд ҳастӣ
Охир, Ватан як асту ту як
Ба ман бигу, дустам, мо барои мамлакат чй кор кардем
Ба куртахои заррин ин кадар бино нагузоред
Ба дехконон барги саратон бошед
Ба чупонхо такья кунед
Бигу, эй дуст, барои Ватан чй кор кардем?
Аз касе кам нестӣ, кам нестӣ
Вақте ки ту дар замин мемонӣ, мисли офтоб ханда намекунӣ
Вақте ки шумо камаратонро сахт мекунед
Ба ман бигу, дустам, мо барои мамлакат чй кор кардем
Оби ин ҷӯйҳо ба рӯи ту меафтад
Ба изи пои гирифтаатон назар андозед
Ба худ ин саволро диҳед
Ба ман бигу, дустам, мо барои мамлакат чй кор кардем
Шеър дар бораи Ватан - ОТАБЕК ФОЗИЛЧОНОВ
ДАР ДУНЁЕ, КИ ДАР ХАР ПЕШ МАШХУР АСТ
ХУМОСЙ ХАМ САМОДАИ ПАРВОЗИ ИФТИХОРИ АСТ
ҶАМОЛДА БЕКОР, БЕКОР
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ЭРУР КОМИЛ АЗ ОСМОН БАЛТАР
САЛОМ ХАМ САРОВАР ВА Х,АМ ХЕЛЕ ГАЛОВАР АСТ
ЗАНАШ АЗ ХАЧ ЗЕБОТАР АСТ
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ЧУСТУЧУХО ДАР ОСМОН ДУРАХШАНД (СИТОРАИ РАХМОН)
УДИР ЧОНИ МАН ДАР ДИЛИ МАН АСТ
ЧАХОНРО БО КАССАКУНАНДА ТАЪСИН КУНЕД
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ХАР ЧОЙРО ГУЛШАНХО ПУШОНАНД
Клубничка ба НИХОХ табдил ёфт
ПИСАРАШ БАРОИ ШУЧОАТ Офарида шудааст
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ЯГОН ГУЛ БЕҲОЯД НАБУД НАШУД
ОНХО КИ АЗ ИН ЗАМИН КОНО НАМЕШАВАНД
ВОСИ ЛИКНИ (БАГРИ КЕНГ) НАМОНДААСТ
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ДАР ОСМОН КАБУТАРХО ОЗОД ПАРВОЗ МЕКУНАНД
ТАМОМИ ЧАХОН АЗ КОРИ У ХАЙРАТ МЕГАРДАД
ХУШБАХТ ХАР ЛАХЗА АСТ
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ХУНИ ШИКАСТНАМОЗ, КИ ДАР ДАГИ МАН АФТАД
У СИМОИ БУЗУРГХО, БУЗУРГХО БУД
ИН УЗБЕКИСТОНИ МАН ВАТАН АСТ!!!
ВАТАН - Сирочиддини Сайид
Ту ришваи забон, сиёҳи чашм,
Дили ман туӣ, ту чашмони манӣ.
Шумо аввалин калимае ҳастед, ки дар рагҳои ман реша давондааст,
Аввалин дарди ман, борони аввалини ман, ҷияни ман, Ватан.
Хаймаи бобоям дар болои теппа хобидааст
Ин орзуи касе дар ин ҷаҳон аст.
Дар даҳони ман - бӯи ситорагон, бӯйи шабнам,
Модаркалонам кашнич, райхон, Ватан шинонд.
Вақте ки ман гӯш мекунам, ман пичиррос мезанам ва ҳатто санг мепартоям,
Эй офтоб, абрӯвони рангинкамон.
Харгӯшакон гаҳвораи маро такон доданд,
Оҳ, айвони ман бо катҳои офтобӣ, Ватан.
Тӯфонҳо барои мурғон вуқуи даҳшатнок буданд,
Писаре хордор ва дигаре бед буд.
Вақте ки Темур савор шуд, ҷаҳон дар ҳайрат монд,
Императори ман, Султон, рамзи ҷаҳон.
Намунаи ҳокимон биёбонҳои қадимӣ мебошанд,
Чанд салтанат рафтанд, чанд таваллуд.
Бигзор мақбараҳо бигӯянд, аммо бигзор Зӯҳра бигӯяд:
Бачаҳо ҳанӯз моҳҳо дар зери замин сӯҳбат мекунанд,
Қалъаи ман, ки термизиён бедор ҳастанд, Ватан.
Чӣ субҳ - шумо заҳри тӯфонҳоро чашидаед,
Дар болои миз чизе мондааст.
Номи шаҳидони шумо ҳар як ғоратгарист,
Хотираи абадӣ адабиёти асилро об мекунад,
Чолпон, Фитрат, Қодирий ва Усмоним, Ватан.
Нагузоред, ки бизанед, ба бизанед,
Кирпикҳои худро ба пулҳои ту мезанам.
Ба дардҳои азалии шумо малҳам бошад
Абрҳои шумо кабуд шино мекунанд, ба канори шумо,
Нигаҳбони ман дар осмони арвоҳи бедор, Ватан.
Намунаҳои шумо аз завлона раҳо ёфтанд,
Ман дар дили худ мактубҳоро аз Нақшбандс гирифтам,
Аз оҳанг, оҳангҳо ба Афросиёб баробаранд.
Ман барои шеърҳоям аз Самарқанд рангҳо гирифтам,
Баъзан эпоси кабуд, гоҳе кабуди кабуд, Ватан.
Ман ғубори бузургонатро ба рӯи худ мекӯбам,
Ба калимаҳои муқаддастарин дар дили ман реза кунед,
Нони азизи модарамро бо намак молед.
Ба оятҳои бепул нигаред,
Қуръони ман, ватани ман, ки ман ба ватан баргаштам.
Ман дунёро чӣ меномам? Ин боғи кӯҳна аст,
Ҳар мурча, ҳар зоғ дар он чизе, ки медонад, роҳ меравад.
Ман ҳеҷ гоҳ теппаҳои туро нахоҳам дид, доғ хоҳам гирифт,
Эй замини тобон, ки осмон ба ситорагон аст.
Фалак замин аст, замин осмон, Ватан.
Ман epkin ё nasim дар гашти шумо,
Барг аз они туст, агар ман аз ту бошам, аз они ту.
Каломи ту дар чашми ғазалҳои ту боқӣ хоҳад монд,
Ман бо туям, ман бо ту,
Корвони бузурги ман дар роҳи бузург, Ватан.
ВАТАН КОШИГИ - Сирочиддин Сайид
Ман ватани худро дӯст медорам,
Ҷони ман ватани ман аст.
Ситорахо чашмони мананд,
Осмони ман ватани ман аст.
Мижаҳои ман варақҳоянд,
Моҳ дар саҳифаҳо нур мепошад.
Сангҳо инчунин силоҳанд,
Ватани нур ин изҳороти ман аст.
Кӯҳ - бобои Бухоро,
Боғ бобои баҳори ман аст.
Тимур бобои савори ман аст,
Малакути ман ватани ман аст.
Накшин нигор бешигим,
Дари офтобии ман.
Суруде, ки падари ман мехонд,
Ватани азизам.
Ман бисёр ниятҳои озод дорам,
Азизтарин Хуррият аст.
Шарафи шумо абадист
Шаъну шараф шӯҳрати Ватан аст.
Роҳи ман ҳамеша равшан аст,
Дилам гуфт ин шер.
Ватан - ташаккур хоҳар,
Ватани ман Ватан аст.
Омӯзиши ВАТАН - Сироҷиддини Сайид
Ман Ватанро аз тилло наомӯхтам,
Ман инро аз хур ё парӣ наомӯхтам.
Хатҳои кафҳо ҳарф низ мебошанд
Чинҳо харитаи ман буданд.
Дар ин номаҳо ман ватани аввалро дидам,
Ман Ватанро аз модари худ омӯхтам.
Чашмони онҳо меҳрубон буданд,
Ою чеҳраи намунаи офтоб шуд.
Онҳо ба воя расиданд ва бадани маро пур карданд,
Хабарҳои Ватан калимаҳои олӣ шуданд.
Ман дар зери абрӯвони ӯ истода будам,
Ман Ватанро аз ин чашмҳо омӯхтам.
Ман инро аз Нокас наомӯхтаам, ман
Ман инро аз мушакҳои хориҷӣ ёд нагирифтаам.
Ном, ман инро аз қарзҳо омӯхтам,
Ман инро аз Ҷон Хас омӯхтам.
Ман дар пайроҳаҳои охуи роҳ мерафтам,
Ман Ватанро аз пайроҳаҳо омӯхтам.
Осмонҳо дар болои сари ман,
Гиёҳҳое, ки ман аз дил гирифтаам,
Сияҳо аз сиёҳи райҳон.
Ман чашмҳоро аз чашмаҳо, нигоҳҳо,
Ман низ гул пӯшида будам,
Ман Ватанро аз гиёҳҳо омӯхтам.
Аз баре, ки ҳамеша барои ман азиз буд,
Аз лаҳзае, ки ман аз гаҳвора баромада будам,
Аз пирӣ то пирӣ,
Ман калон шуда, меҳнати шуморо ёдовар шудам.
Ман мисли кокул омӯхтам,
Ман Ватанро аз соҳибонаш омӯхтам.
Арзиши нони Ушакро ҳазор нафар медонанд,
Ман ҳангоми дарс нӯшидан дарс мехондам.
Ба забонҳои булбулон ин таълимот,
Шумо муаллимед, шумо муаллими абадӣ ҳастед.
Ман Ватанамро аз зарбулмасалҳо бунёд кардам,
Ман Ватанро тавассути меҳнат омӯхтам.
ВАТАНИ МАН - Хуршеди Даврон
Пас сабз аст Ватани ман -
Сабз чун барги аввали бахор.
Ватани ман хеле зебост -
Ватани ман чун атри гули чавон аст.
Ватан, ту мисли дилам,
Он мисли меъдаи ман равшану равшан аст.
Ту мисли модарам, Ватан,
Муборак ва бузургвор чун модарам.
Ин кадар равшан аст Ватани ман -
Дурахшон мисли калимаи "Ман дӯст медорам".
ВАТАН ВА остона - Гулҷамол Аскарова
Ассалому алайкум! Эй осмони кабуд,
Ту гахвораи мукаддаси ман, Ватан.
Чун маро ба рӯзҳои равшан даъват карданд,
Дари дунёи ман Ватани ман аст.
Ту бароям чун шири сина азиз ҳастӣ,
Шоҳиди ҳосили кӯдакӣ будам.
Қадами аввалинамро пазироӣ намуда, шодӣ карда,
Аз асрори ишки худ огох будам.
Агар ман саёҳати кишварро пазмон шудам,
Ватан бо ашки ҳасрат.
Чизе ки ба дилам мерасад,
Ватан аз остонаи ман сар мешавад.
Аввалин сухане, ки ман гуфтам ба дунё омад,
Узбекистони ман роххоро тамошо мекунад.
Дурахшон чун офтоб, табассум, хандон,
Узбекистони ман даст дароз мекунад.
Ту модар, ту падар, ту бузург ҳастӣ,
Ватан... ба номи ту
Он дар ин дунё ба ту меояд
Ва рузе ба суи ту бармегарданд, Ватан.
Аввалин саломи ман ин буд,
Ҷое, ки қадами аввалини маро истиқбол кард.
Дилам пур аз ишқ аст,
Азизам, эй Узбекистон.
ВАТАН НАДИР - Истгоҳи Ориф
Ватан камёб, Ватан кам?
Ватан гахвора, Ватан кабр аст.
Агар ба ин дунё омадӣ,
Рафти ту хам дар Ватан аст.
Қатраҳои хуни ноф,
Хоки аз ниёгон боки монда.
Хун, мурда,
Alar bois хоки бунафш.
Ба чї чашм кушодї,
Ва чӣ шуморо ба ваҷд овард? -
Вай ватан аст, гулаш ватан аст,
Ӯ шуморо дар оғӯши худ гузошт.
Ватан камёб, Ватан кам?
Ватан ишқ аст, Ватан шаъну шараф аст.
Садокат ва покӣ
Чу курпаи сафед, кафан сафед.
Ӯ ёри вафодори ту аст,
Муҳаббат қавитар аз дӯст аст.
Барои ӯ арзанда аст -
Парчам аз тахти дил!
Ота Ватан, она Ватан,
Ватан, Ватан.
Агар маро дунёи ман хонӣ,
Ҷо айлагил ҷона, Ватан.
Ватан нодир, Ватан кам,
Ин аст номи бозӣ -
Биҳиштро наҷуст,
Ризвони асил дар ватан аст.
Ҳар чӣ ёбӣ, ёбӣ,
Ватани худро ёбед.
Дарди ҳасрати ӯ,
Бари шоҳонаи Бобро пайдо кунед.
Агар ту ӯро дӯст медорӣ,
Агар лозим бошад, нигоҳ доред.
Ватанро дар синаи рост обод кун,
Агар дар синаи чапатон дил дошта бошед!