Сенарияи чорабинӣ бахшида ба Рӯзи омӯзгорон ва мураббиён

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

Сенарияи чорабинӣ бахшида ба Рӯзи омӯзгорон ва мураббиён

1 оғозкунанда

Халқи ман ҳамеша муаллимро эҳтиром кардааст,
Ман ҳақ дорам, ки ба онҳо хушбахтӣ орзу кунам.
Ин қадар бузург, хеле оқил,
Ҳаёти шумо мӯъҷиза аст, ақли ман.

2 оғозкунанда:
Эҳтиром ба омӯзгор як одати қадимист,
Камолоти шогирд барои устод хушбахтӣ аст.
Бе чароғи хомӯшнашаванда дар дили миллионҳо
Талаби дуо кардан вазифаи инсонии ман аст.

1 оғозкунанда:

Ассалому алейкум, дарёи ишқ, офтоби дил, омӯзгорони дилчасп, фидокор, устодони азиз !!

2 оғозкунанда
Ассалому алайкум, шумо офарандагони некӣ, устодони азиз, меҳмонони азиз !!

1 оғозкунанда:
Агар шумо иҷозат диҳед, ки ман суруди миллии имшабро бо Суруди миллӣ оғоз кунам. Лутфан.

2 оғозкунанда
Чӣ қадар хушҳолам, таъзим кун,
Байт ба шарафи шумо.
Чӣ одаме мебудам, ки дар дастам китобе дошта бошад
Ба ман фарқ надорад, ки ҳарфро нашиносам.

1 оғозкунанда
Дар ҷаҳон касбҳои зиёде мавҷуданд, ки ҳар яки онҳо дар зиндагӣ мавқеи худро доранд, аҳамияти худро доранд. Аммо дар байни онҳо касби бузурге ҳаст, ки ҳама касбҳои дигар дар заминаи он ташаккул меёбанд ва рушд мекунанд. Ин касби шарафнок - омӯзгорӣ аст.

2 оғозкунанда
Дуруст мегӯед, дар маркази фаъолияти бисёрҷанба, пурмазмун ва мураккаби омӯзиш чунин вазифаҳои муҳим, аз қабили тарбияи насли наврас ҳамчун як инсони баркамол, огоҳ намудани онҳо аз асрори илм мебошанд.

Хонанда:
Бори аввал ман қаламро дар даст доштам,
Аз он лаҳза дар дили ман баҳор оғоз ёфт.
Кӣ бузургтар ва бузургтар аз ӯст?
Устоди ман, устоди ман, ба ту ҳазор таъзим!

Хонанда:
Калиди ҳама дониш дар шумост,
Дар дили ту нури саховат аст.
Ба ҳар писару духтари бе падар ё модар
Устоди ман, устоди ман, ба ту ҳазор таъзим!

Хонанда:
Шумо хонданро таълим додед ва чашмонатонро кушодед,
Асрори илмро дар дили худ шинондаед.
Шумо мисли падар бузургед, бе оянда
Устоди ман, устоди ман, ба ту ҳазор таъзим!

Хонанда:
Вақте ки шумо дард мекунед, шумо ҳамеша бо моед,
Ҳатто бо мо, мисли асроромез.
Дили мо, ишқи мо, Устод, бо шумост
Устоди ман, устоди ман, ба ту ҳазор таъзим мекунад

1 оғозкунанда
Агар гули олам инсон бошад, дар миёни онҳо онест, ки Худованд дидааст ва маҳбубтаринашон устодонанд.

2 оғозкунанда
Вай аввалин муаллим дар назди омма аст, ки ба ҳар як саволи мо бо таваҷҷӯҳи амиқ ва оромӣ посух медиҳад
Ҳарду оғозкунандагон:
Мо имрӯз ба шумо ташаккур мегӯем, ки дастҳоямонро ба синаҳоямон гузоштед.

Рақс.

1 оғозкунанда
Омӯзгорӣ кайҳо як касби бонуфуз будааст. Мамлакатимизда Ўзбекистон Республикаси Президентининг Фармони билан 1997 йилдан 1 октябрь - Ўқитувчилар ва мураббийлар куни умумхалқ байрами сифатида нишонланади.

2 оғозкунанда
Ягон кишвари ҷаҳон ба омӯзгорон ва мураббиён ин қадар таваҷҷӯҳ накардааст. Иҷозат диҳед аз фурсат истифода бурда, муаллимони мактаби моро аз номи ҳамаи мо табрик гӯям.

(Ба муаллимон гулдастаҳо тақдим карда мешаванд)

1 оғозкунанда
Меҳнати шумо барои ҳифзи офтоб,
Корҳои шумо эпикӣ дар дасти шумост.
Ташаккур барои равған
Муаллимони мо (ҳама)

Хонанда:
Шогирди ман обрӯи ман, чеҳраи ман аст
Имони ман, умеди ман, чашмони ман.
Кӯдаки ман писари ман, духтари ман аст
Ин муаллимони ман бе ту, хоксорони ман!

Хонанда:
Сабр, тоқат ва тоқат бе ту аст,
Гоҷ шодӣ, баъзан дард, ашк низ бе ту аст.

Дар ҳар ду ҷаҳон офтоб бе ту аст.
Ту ифтихори ман, ифтихори ман.

Хонанда:
Агар ман медонистам, ки ту мекашӣ ва фикр мекунӣ,
Агар ман медонистам, ки ту як умр зиндагӣ кардаӣ,
Ман медонам, ки шумо дар бораи фардо зиндагӣ мекунед
Эй чинорҳои фидокоронаи ман.

Хонанда:
Вақте ки навдаҳо кушода мешаванд, ром,
Ман ҳамаро эҳтиром мекунам,
Ман майи ишқи худро дар як пиёла пур кардам
Муаллим номида шудан шараф аст.

2 оғозкунанда
Шоирони руз ва узбек дар бораи муаллимон шеър менавиштанд ва дар бораи онхо чунин суханони хирадмандона мегуфтанд.

Хонанда:
Ба шумо зеҳни бештар лозим аст, то ба касе таълим доданро омӯзед

Хонанда:
Тарбия аз таълим бартарӣ дорад. Тарбия инсонро ба камол мерасонад.

Хонанда:
Ҳадафи мактаб таҳсил ва танҳо таълим аст.

Хонанда:
Инсон ҳар қадаре ки ҷаҳонро мешиносад, ҳамон қадар худро мефаҳмад.

Хонанда:
Сирри тарбияи муваффақ ин эҳтиром ба донишҷӯ аст.

Хонанда:
Фикр! Чизи бузург! Шӯҳрати инсон низ дар андешаи озод аст.

Хонанда:
Аз илм ганҷи беҳтаре нест,
Агар шумо метавонед то ҳадди имкон нависед!

Хонанда:
Таҳсил устувор аст, дониш шарафманд аст.
Инсон ба туфайли ин ду бузург аст.

Хонанда:
Дуруст аст, ки барои ҳамин мураббиён, ки мураббиёни мӯътабари кишвари мо ҳастанд, ҳамеша дар мадди назаранд.

1 оғозкунанда
Бо эҳтироми баланд ба омӯзгорон, мо навбатро ба рақс медиҳем.

2 оғозкунанда
Эй Он ки ақли инсонро тез мекунад
Эй ту, ки боғи маърифатро обод кардӣ
Бо ту мунаввар шуд ин зиндагии ширин
Ин макони бостонӣ бо шумо обод аст.
Анбори муаллими ман аз они ман аст
Устоди ман дар роҳҳои зиндагӣ.

1 оғозкунанда
Ҳоло навбат ба сутуннигори мактаби мо, ҳаваскорони мо, директори мактаб аст.

2 оғозкунанда
Гуфтанд: Кӣ азизтарин дар ҷаҳон аст?
Гуфтанд: Ӯ муаллим аст, устод устод аст.
Боз гуфтанд: муқаддас бешак аст
Омӯзгор шахсе аст, ки арзиш дорад.

2 оғозкунанда
Ҳамин тариқ, барномаи идонаи мо бахшида ба Рӯзи омӯзгорон ва мураббиён ба охир расид. Хайр хайр. Зинда мондан