БО ДӮСТОН мубодила кунед:
Революцияи февралии соли 1917 ва таъсири он ба Туркистон.
Кариб 130 сол халки мо дар зери зулми Россиян подшохй, дар зери занчири зулми Советхо зиндагй кард. Дар ин давра онхо ягон душвори-ро набахшиданд. Бинобар ин онхо хамеша барои озодй ва истиклолияти худ мубориза мебурданд. Аммо ин муборизаҳои озодихоҳӣ дар таърихи мо пеш аз истиқлолият аз мо пинҳон буданд. Ба мазмун, мохият ва ахамияти онхо оханги реакционй дода шуд. Хатто як кисми давлати мустакили мо буд "Мухторияти Туркистон" фаъолият дар адабиёту китобхои дарсй ва мубориза барои истицлолият дохил карда нашудаанд "чоп" даъват карда шуд
Табаддулоти Октябрь ба халкхои Шарк, аз чумла ба халкхои Осиёи Миёна озодй ва шаъну шараф овард ва ба онхо имконият дод, ки рохи тараккиёти мустакилонаро пеш гиранд. "перспективаи бузург" гуфта шуд. Мустамликадорон ва истилогарон таърихи моро тахриф карда, хакикатро аз мо пинхон доштанд.
Аммо таърихро ислох кардан ё аз нав навиштан мумкин нест. Он тавре ки ҳаст, боқӣ мемонад. Чунон ки президенти мо гуфт «Мухочирону истилогарон меоянду мераванд, вале халк абадй мемонад, маданияташ абадй мемонад».1 Истиқлолияти мо имкон дод, ки таърихи ҳақиқии худро дубора кашф кунем, онро барқарор кунем ва ҳамон тавре ки ҳастем, омӯзем.
Аммо имруз дар чунин вазъият муборизаи акидаю кушишхо барои аз рохи интихобкардаашон дур кардани чавонон авҷ мегирад. «Нобигахои» акидахои муайян бо суханони хушку холй ва ваъдахои тира одамонро ба иштибох андохтанй мешаванд.
Дар ин ҳолат, он танҳо як идея зидди идея аст. Ин ки дар бораи ҷаҳолат танҳо бо маърифат баҳс кардан мумкин аст, маънои онро дорад, ки бояд ғоя ва мафкураи миллии ҷомеаи моро ташаккул дода, моҳияти мазмуни онро дар зеҳни ҷавонони мо амиқ ҷой дод. Ин мафкураи миллӣ дар роҳи расидан ба ҳадафҳои наҷиби мо ҳамчун нерӯи роҳнамо ва парчам хизмат мекунад.
Каримов И «Дар ин айёми озодй беихтиёр ба гумрохй меравад, яъне рузона рохашро гум мекунад, бо навохтани зарбхое, ки дар бегонагон садо медиханд. ки мафкураи миллии мо дар кушодани чашми баъзе чавонон роли калон мебозад бешубҳа"1, бехуда нишон надодаанд.
Таърихи мо дар ташаккули мафкураи миллии мо дар тарбияи ҷавонони имрӯза ҳамчун шахсони дорои маънавият ва худогоҳии баланд нақши муҳим дорад. Бинобар ин, Президенти мо “Мо бояд таърихи ҳақиқии худро барқарор кунем, халқу миллати худро бо ин таърих муҷаҳҳаз созем. Бо таърих мусаллах шудан, бори дигар мусаллах шудан лозим аст».,2 махсус таъкид карда шуданд.
Мавзӯе, ки мо имрӯз бо шумо сӯҳбат хоҳем кард, ин аст, ки кишвари мо, мардуми мо дар зери юғи диктатураи шӯравӣ қарор гирифта, дар аввал онҳо "Шумо ҳоло озодед" ба гапхои бофтаи худ парвоз карда, баъд майнаи худро газида, дарк мекунанд, ки хамаи найрангхои онхо дуруг аст ва худро ба таърихи даврае мебахшанд, ки барои озодй ва озодии худ мубориза мебурданд.
Дар лексияи имрӯза шумо ҳақ доред, ки ҳақиқати таърихи ин давраро, ки дар замони шӯравӣ пур аз бофтаву дуруғ буд, чунон ки ҳаст, бидонед. Зеро агар хар як фарди чомеаи мо гузаштаи худро донад, ин гуна одамонро гумрох кардан ва зери таъсири акидахои гуногун мондан мумкин нест. Сабакхои таърих одамонро ба хушьёрй ва мустахкам намудани иродаи худ таълим медиханд.
1917 феврали соли 27 ба туфайли галабаи революцияи февралии буржуазй-демократй дар Россия подшох Николай II сарнагун карда шуд, буржуазияи рус ба сари хокимият омад ва онхо хукумати муваккатй барпо карданд.
Дар зери таъсири вокеахои Петроград дар Туркистон процесси пурзури барпо намудани сохторхои нави хокимият огоз ёфт. Дар зери таъсири большевикон дар хамаи шахрхо ва районхои коргарй Советхои депутатхои коргарон ва солдатхо ташкил карда шуданд. Онхо хамчун органхои му-саллахи халкй ташкил карда шуда буданд, ки ба амалй гардондани орзуи демократияи революционй ва даъвои хукуки назорат кардан ба амалиёти органхои махаллии Хукумати Муваккатй. Ба хайати Иттифоки Советй асосан намояндагони ахолии Европа дохиланд.
Ахолии мусулмони мамлакат низ ба муборизаи фаъолонаи сиёсй чалб карда мешуд. Моххои март—апрели соли 1917 дар бедории сиёсии мамлакат мархалаи гардиш буд. Саркардахои куввахои миллим демократии навбаромад чадидхо буданд, ки бо тамоми фаъолияти пештараи худ ба ин вазифа тайёр буданд. Онхо ба революциям демократй ва принципхои эълонкардаи он умеди калон баста, ба амалй гардондани идеяхо ва шиорхои он фаъолона шуруъ намуданд. Дар ин моҳҳо ба онҳо муяссар гардид, ки дар масъалаи таҳкими шуури мардум, бедор кардани майлу хоҳиши таҳкими ваҳдати миллӣ иқдомҳои муҳим гузоранд.
Баъди вокеахои февраль дар фаъолияти ташкилотхои сиёсй дигаргунихо ба амал омаданд. "Шоъраи Исломия", "Уламо" va «Алаш Орда» Сектахои нав ба монанди
Халк дар зери шиори мубориза барои бахту саодати худ ташкилотхои гуногун ташкил кардан гирифт Дар Самарканд "Клуби мусалмонон", «Мирваҷул-ислом», дар Кок «Иттифоки коргарони мусулмон», дар Каттакургон «Равнақ-ул-ислом», дар Хучанд "Муайин ат-Толибин" ташкилотхо монанди
Интеллигенциям тараккипарвар ташкил кардааст "Турон" яке аз ташкилотхои калони миллй, ки дар мохи марти соли 1917 бо ташаббуси"Шоъраи Исломия" буд Чаро кишвар чунин ном гирифт? Дар соли 1917 идеяи ташкили советхо (шурохо) васеъ пахн шуд. Дар чойхо «Тамоми хокимият ба Советхо» Тахти шиор намоишхо cap шуданд. Одамон «Акнун халк такдир ва ояндаи худро ба воситаи Советхо хал карда метавонад»., ба гиря даромад. Дар мачлиси вазорати корхои хоричй 1917 марти соли 14 таклифи зерин ба миён гузошта шуда буд. «Чаро коргарон ва солдатхои рус ба маънои советй советхои худро доранд, дар холе ки мо мусулмонон ягон совет надорем? Дар ҷаласаи имрӯза созмонамонро "Шӯрои мусалмонон" ё ба истилоҳ "Шурои Исломия" ном бибарем. бигуем Хамин тавр, сокинони махаллии шахри Тошкент ба ташкилоти умумихалкй сохиб шуданд, ки ба он интихоб ва боварй хосил намуданд.
15 март дар ҳавлии Мунаввар маҷлиси XNUMX-уми корӣ баргузор гардид, ки дар он раиси доимӣ, котиб, котиб, хазинадор ва муовини онҳо интихоб карда шуданд. Писари Абулоҳиди Қорӣ Абдурауфи Қорӣ раис, писари Мунаввар Қорӣ Абдурашидхон муовин, писари Каттахоҷа Бобохоҷа саркот, писари Мулло Ризо Окун Юлдош хазинадор, писари Абдусамин Қорӣ Ҳидаётбой вакил интихоб шуданд. Ҳадаф ва вазифаҳои асосие, ки созмони «Шурои Исломия» ба миён гузоштааст, дар бандҳои зерини қонуни муваққатӣ омадааст:
-
Мутобики замон дар байни мусулмонони Туркистон идеяхои ислохоти сиёси, илми ва ичтимоиро пахн намояд.
-
Барои ба як идея ва як максад овар-дани тамоми мусулмонони Туркистон тадбиру амале андешида шавад.
-
Дар бораи органхои маъмурии мамлакатхо маълумот чамъ карда, ба мачлиси муассисон тайёрй бинед.
-
Дар хар шахру кишлок ва кишлоки Туркистон митингхо гузаронда, маъ-рузахои сиёсй, илмй ва чамъиятй.
-
Ба одамон роххои бартараф кардани маъмурони кухна ва иваз кардани маъмурони навро нишон дихад.
-
ки барои бархам додани ихтилофот ва шубхахои байни миллатхои гу-ногуни Туркистон, ба хамдигар наздик гардон-дан ва муттахид намудани онхо чорахо бинанд.
-
Бо кумитаҳои миллату мазҳабҳои гуногун иртибот доштан, ниёзҳои мусулмононро ба воситаи намояндагонашон ба кумитаҳо расонидан ва ҳангоми зарурат аз онҳо кумак пурсидан.