DO`STLARGA ULASHING:
Jahon tarixidagi eng buyuk hukmdor va sarkardalar qatorida Aleksandr Makedonskiy, Gay Yuliy Tsezar, Napoleon Bonapart, Aleksandr Suvorovlar qatorida Temuriylar saltanatining asoschisi Temur ham bor. Evropada u Tamerlan nomi bilan mashhur bo’lib, fors tilidan tarjima qilingan «Timur-leng» laqabi «cho’loq Temur» degan ma’noni anglatadi. Temur o’zining ikkinchi ismini bir sababga ko’ra oldi: 1362 yilda janglarning birida oyog’idan yaralanib, oqsoqlanib qoladi.
Hayoti davomida Tamerlan Mo’g’uliston, G’arbiy Osiyo, Fors, Hindiston, Usmonli davlati va Xitoyga qarshi ko’plab muvaffaqiyatli harbiy yurishlarni amalga oshirdi. Shu bilan birga, eng muhimi, sarkarda Oltin O’rda bilan kurashi bilan yodda qoldi. Hukmronligining birinchi kunlaridanoq Tamerlan bu davlatdan qoʻrqib, uning sharqiy qismida oʻzining siyosiy taʼsirini oʻrnatishga harakat qildi. U Chingizxonning toʻngʻich oʻgʻli Oltin Oʻrda xoni Toʻxtamishga qarshi uchta yurish qildi. Zamonaviy Shimoliy Kavkaz hududiga ko’plab harbiy harakatlar ta’sir ko’rsatdi. Oltin O’rdaga qarshi urushning asosiy voqeasi shu erda bo’lib o’tdi: 1395 yilda Terekdagi jang O’rdaning mag’lubiyati bilan yakunlandi. Jang asosan o’zining oldingi kuchi va ta’sirini yo’qotgan Oltin O’rdaning keyingi taqdirini oldindan belgilab berdi.
Tamerlan 1386 va 1394 yillarda Kavkazga birinchi yurishlarini boshladi. Urush bilan u hozirgi Shimoliy Eron, Ozarbayjon, Armaniston va Gruziya hududlarini bosib o’tdi. Gruziya-tog’li armiya kuchli qo’mondonni bir muddat ushlab turishga muvaffaq bo’ldi, ammo Tamerlan ularni mag’lub etishga muvaffaq bo’ldi. Gruzinlar va naxlar shimolga, Katta Kavkaz daralariga chekinishdi. Tog’li yo’llar va dovonlar Tamerlan uchun strategik jihatdan juda muhim edi. Daryol darasidagi qal’ani egallash maqsadida yurishini davom ettirishga qaror qildi. Shunga qaramay, daradagi ulkan qo’shinlar samarasiz bo’lib, Tamerlan chekinishga majbur bo’ldi.
1395 yilda 300 ming kishidan iborat Tamerlan armiyasi Oltin O’rdaga qarshi yurish boshladi. U Derbent yaqinida to’planib, keyin Dog’iston orqali o’tib, To’xtamishning oldingi otryadlarini tor-mor qildi. Tamerlan Sunja va Terek daryolarini kesib o’tib, zamonaviy Kabardino-Balkariya hududiga etib bordi. Aynan shu erda, qadimgi Djulat shahri yaqinida, zamonaviy Mayskiy shahridan unchalik uzoq bo’lmagan joyda, 1395 yil 15 aprelda XIV asrning eng katta jangi bo’lib o’tdi, u uch kun davom etdi. Unda yarim millionga yaqin kishi qatnashdi. Toʻxtamish qoʻshini ogʻir magʻlubiyatga uchradi va bosqinchi Tamerlan Djulatni yer bilan yoʻq qilishni buyurdi.
G’alabadan keyin Tamerlan To’xtamish va uning ittifoqchilari qo’shinining qoldiqlarini yo’q qilishga kirishdi. 1395 yilda u Cherkes mintaqasini vayron qildi, G’arbiy Alan hukmdorlari Buriberdi va Burakan mamlakatini bosib oldi, Shimoliy Osetiya va Bolkariya tog’larida joylashgan Kuli va Taus qal’alarini zabt etdi, shuningdek, hududda joylashgan Ixron viloyatini bo’ysundirdi. Osetiya va Ingushetiya.
Tamerlan Simsim mamlakatini — qadimgi Chechen davlatini, mashhur Gudermes qishlog’ini, Sulakdagi Almak shahrini va Chechen tekisligini zabt etishga ko’p kuch sarfladi. Uning Chechenistonga qarshi yurishi shunchalik dahshatli ediki, o’sha yillardagi voqealar xotirasi uzoq vaqt davomida xalq og’zaki ijodida, masalan, «Oqsoq-Temur» haqidagi afsona va rivoyatlarda saqlanib qoldi.
1396 yil boshida Tamerlan Volga bo’yidagi Oltin O’rda shaharlarini zabt etish uchun shimolga yo’l oldi. Muvaffaqiyatli janglardan so’ng qaytib kelgan Tamerlan dam olish uchun Stavropol o’lkasidagi shtab-kvartirasida Oltin Qo’rg’on tog’ida chodir tikdi. O’sha yilning bahorida u yana Dog’istonni bosib olishni davom ettirdi, u erda avarlar, lazginlar va boshqa tog’lilarning birlashgan armiyasi mag’lubiyatga uchradi. Kuzda Tamerlan Zakavkaz, Suriya va Kichik Osiyoni bosib olish uchun Derbent orqali Shimoliy Kavkazni tark etdi.
Tog’lilar bilan bo’lgan janglarda Tamerlan Shimoliy Kavkazni o’zi uchun himoya qila olmasligiga amin edi. Uning davlatining chegaralari tizmada qoldi. Shu bilan birga, Tamerlanning Shimoliy Kavkazga yurishi o’chmas izlar qoldirdi: ko’plab yirik qadimiy shaharlar va yuzlab qishloqlar butunlay yo’q bo’lib ketdi, mahalliy aholiga jiddiy ta’sir ko’rsatdi. Bosqin oxir-oqibat Oltin O’rdani zaiflashtirdi, u 15-asr davomida o’z kuchini tiklamay, alohida xonliklar va mulklarga parchalanib ketdi.