Матн дар бораи Наврӯз

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

Наврӯз аз қадимтарин ҷашнҳо дар Ховари Миёна ва Осиёи Марказӣ аст, ки рӯзи навест, ки мо интизори он будем. Наврӯз оғози баҳор, сафири баҳор аст. Ба мамлакати мо гул-гулшукуфон, ба дили мо гармии бахор, ба богхои мо гул меоранд.
Зебогии Наврӯз моро дар рӯзҳои аввали баҳор фаро мегирад. Нафаси латифи у ба хар махалла, ба хар куча, хар хона пахн мешавад. Дар баробари ин дар богхо сурудхои ид ва садои карнайхо пур мешаванд. Дастони падарону модарони равшанфикри мо дуо мекунанд: «Ҳар рӯз Наврӯз бод!».
Яке аз чунин барномаҳои идонаро донишҷӯёни Донишгоҳи давлатии Тирмиз бо шукӯҳи хоса таҷлил карданд. Таҷлили бошукӯҳи Наврӯз, ки дар боғи фароғатии «Дослик»-и ноҳияи мо баргузор гардид, гувоҳи он буд, ки хонандагон ба ҷашни Наврӯз омодагии хуб дидаанд. Дастархони идонаро дастархони идона, ки дар он арзишҳои миллии мо, ёдгориҳо, гулдӯзӣ аз воҳаи Сурхондарё ва таомҳои миллии мо, ки аз модаркалонамон ба мерос мондаанд, фарох бахшид. Сумалак, ки дар шиками ҳар факулта ҷӯшонида мешуд, барои бадани мардуми воҳа, ки аз зимистон хаста шуда буданд, дору буд. Гӯё шогирд дили ҷавононро бо ниятҳои нав пур мекард, зеро офтоби ҷануб онҳоро бо ниятҳои нек мунаввар кардааст.
Аз ҷумла, донишҷӯёни факултети тарбияи ҷисмонӣ бо бозиҳои гуногун, мусобиқаҳои варзишӣ, ки анъанаҳои миллии моро ба ҳам мепайвандад, ба тамошобинон таассуроти калон бахшиданд. Намоишҳои мусиқӣ бахшида ба баҳору Наврӯз дар иҷрои донишҷӯёни боистеъдоди факултети таълими мусиқии Донишгоҳи давлатии Тирмиз ба иштирокчиён табъи болидаи бештар бахшиданд. Товус, бедона, густу мургобй, тӯтӣ ва зоғи сухангӯ бо номи Гоша аз ноҳияи Шеробод таваҷҷуҳи донишҷӯёни факултети табиатшиносиро ба худ ҷалб кард. Образхои Алпомиш ва Барчиной дар ривояти бостонии мардуми Сурхондарё, салому алейк ва саломи арусхо Наврузро ба туйи хакикй табдил доданд.
Дар фарҷоми тантанавӣ ҳайати ҳакамон ба муносибати донишҷӯёни ҳар як факултет ба анъанаҳои миллии мо баҳо доданд.
Аз ин лиҳоз, ба ҳамватанони азизамон ҷашни Наврӯзро, ки оғози сол аст, муборакбод мегӯям. Бигзор сарзаминамон тинч, осмонамон софу бегубор, дастархонамон пурнур бошад. Шаъну шарафи Наврӯз ҳеҷ яки моро тарк накунад.

Инобат Каримова
Вилояти Сурхондарё