БО ДӮСТОН мубодила кунед:
"Гули зиндагии мо, офтоб зан аст"
Сенарияи ҷашни 8 март
Зал идона зинат дода шудааст. Вай дар сахна гимни модаронро месарояд
оханги фораму форам ба гуш мерасад. Ба саҳна 1 писар ва 2 баранда медароянд
чун духтару писар охиста-охиста мебароянд.
Б.Ҷавон: Биҳишт зери пои модарон аст,
Ва пайғамбарон низ аз модар таваллуд шудаанд.
Модарони Мунис мӯи нуқра доранд,
Дуои Топар давои ҳазор дард аст.
Б.Духтар: Модарам, нури модарам, дунёи ман,
Баробар нест, сурат нест, модари фариштаи ман.
Биҳиштист, райхони ман
Модари ман дар ҳама чиз намунаи воқеӣ аст.
B. Бача: Салом, занони дилрабо ва зебо - муҳим
модарони рама! Устодони азиз! Хохарони азиз! Аз якдигар
лобар, духтарони богчаи мо!
Чи тавре ки шумо пай бурдаед, зимистони имсола ба дилатон наздик аст
тоб наоварда, акиб рафт ва нафаси худро ба дам кашидан гирифт.
Б.Духтар: Дар рузхое, ки бодхои бахорй бар сарзамини мо мевазид
фариштаи хонадонамон, қалъаи хонадон, мо фарзандонро сафед мекунем,
муъчизаи бехамтои офаринишро тараннум мекунад
ва дар дили мо хиссиёти олй, нозуктаринро ифода намуда, зебост
чашни назокат ва назокат, 8 март - таҷлили Рӯзи байналмилалии занон -
мо барои шиканҷа ҷамъ омадаем.
Б.Чавон: Модарони азиз! Устодон! Хоҳарон ва лобар
духтарон! Ба ҳамаи шумо ҷашни зебоӣ ва зебоӣ таманно дорам.
табрик аз мо.
Б.Духтар: Ҳадафи ту ҳамеша баланд, умрат дароз, хонаат
хонадонатон тинч, ризктон зиёд бошад.
Писар: Баҳор омад гулзор, Булбул дар шоҳаш.
Модарон, мо шуморо бо рузи имруза табрик мекунем.
Фарзанд: Рузе, ки хуршед табассум кард, Рузе, ки бахор медурахшид.
8 март рузи модарон аст.
Писар: Яке гулу дигаре булбул, Писарону духтарон имруз шоданд,
Аз дилаш гул дорад, барои модари мехрубон.
Бачахо суруди «Модар»-ро месароянд.
Сипас онҳо "Бунафш" мерақсанд.
Б.Ҷавон: Ки аз фарзандаш мужда орад,
Зане пеши роҳи ӯ меистад.
Бигузор олим бошад, духтури мехнаткаш,
Зан дар дунё чун "Фарзанди ман" зиндаги мекунад!
Б.Духтар: Дуруст мегӯед, вай занест, ки дар кӯдакӣ дар дунё намесузад
шояд не. Ба дили ин гуна занхо гуш дихем
бубинем, ки онҳо чӣ мегӯянд.
/Духтарони хурдсол дар тан либоси касбу кори гуногун-
сарояндагон баромада, худро муаррифй мекунанд ва шеър мехонанд./
Духтур: Ман табиб дар тан куртаи сафед,
Ман бо орзуи сафед зиндагӣ мекунам.
Саломат бошед, албатта.
Он гоҳ ман хушбахтона зиндагӣ мекунам.
Ман духтур ҳастам, аммо пеш аз ҳама,
Ман барои фарзандам модари вафодор ҳастам.
Тилло дар мӯи ман,
Бачаам мегуям, месузам.
Муаллим: Шогирдони ман зиндагию дунёи мананд.
Маънои зиндагии ман.
Ҳар лаҳза мегузарад,
Фарзандони ман ҳамаашон ҳастанд.
Чӣ қадар дӯст медоранд бе набинанд,
Устоди ман модари оддӣ аст,
Кӯдаки ширин, харгӯшони азиз,
Бачаам мегуям, месузам.
Шоир: Қаймоқи сухан ба саҳифа меравад,
Ман метавонам бо намуна зиндагӣ кунам.
Коғаз, қалам як сӯ,
Кӯдаки ман ногаҳон гиря мекунад.
Дилам пур аз дард,
Ман шоирам аммо модарам.
Орзу дорам сулҳ дар кишвар,
Бачаам мегуям, месузам.
Чевар: Ман гулпарвари моҳир ҳастам.
Ман бо муҳаббати худ кор мекунам.
Мардумро аз тахти дил дуст медорам,
Ман бо тамоми дилу чон хизмат мекунам.
Чашмонам пур аз шодй,
Ман модари хушбахтам, ки сахт механдад.
Ин ҳунар ӯро машҳур кард,
Бачаам мегуям, месузам.
Зани соҳибкор: зани соҳибкор,
Кишвар имруз, фардои дурахшон.
Нагӯед, ки нақшаҳоят орзуҳои хушканд,
Сармутахассиси корхона.
Ман имкониятро рад намекунам
Ман соҳибкор ва модарам.
Мансаб, шуҳрат беарзиш аст зинҳор,
Фарзандам, ман месузам.
Зардӯз: Риштаҳои ман аз тилло ҳастанд,
Офтоб дар зебу зинат акс ёфтааст.
Момомерос аслан аз Худост,
Агар сӯзан дошта бошам, онҳо рақс мекунанд.
Зардуштӣ ҳунар аст, на ҳунар.
Касби ман ифтихори ман аст, вале ман модарам.
Шафқат давлати бузурги бепоён аст,
Бачаам мегуям, месузам.
Олима: Пас аз заҳмат шабҳои бехоби,
Ман ба сирри муаммоҳо расидам.
Ва пас аз он ки ман ба ақиб баргаштам, бехабар аз он,
Ба асири қалъаи дониш.
Ман олими маъруфи бузург ҳастам,
Аввало рахмат модарам.
Як сухан дар забон, дар дил,
Бачаам мегуям, месузам.
/ Дар охири шеър чавонписару дух-тарони пешцадам баромад ва хамаи касбу хунархое, ки шеър мегуфтанд.
мон бо дасти росташон ба суи онхо ишора карда, шеър мехонад.
Б.Ҷавон: Дар кадом касб, дар кадом вазифа?
Кор накун, ин зан модар аст!
Аз насли поку наҷиб,
Ба фарзандатон барори кор.
Б.Духтар: Далерона аз замин убур,
Ибо, хоксорй ба хаёл рох намедихад.
Дили ту танҳо як шодӣ дорад,
Фарзандам мегӯяд, ки дар дунё зан аст.
Бачахо суруди «Кизалак»-ро месароянд.
Баъд ракси «Доппи тикдим»-ро ичро мекунанд.
Б.Мураббӣ: Дар миллати мо қадри миллате, ки занро эҳтиром мекунад, баланд аст.
чунин сухане ҳаст Дар тахти рохбарии Президент Ислом Каримов занон
дастгирии духтарон яке аз самтҳои асосии кишвари мост
як шуд. Давлат ба номи Зулфия, ки онро президенти кишварамон бунёд кардааст
мукофот барои муайян кардан ва дастгирй кардани духтарони боистеъдоди мамлакатамон
ташвиқ кардан, рӯҳбаланд кардан, дар ҳар соҳа ба сӯи ҳадафҳои нав пухта шудан
Барои спорти мо замина ба вучуд меоварад
Шаъну шарафи Ватанамонро дар сатхи чахонй хифз кунем
дар мисол мебинем. Илова бар ин, илми онҳо -
илм, маориф, нигахдории тандурустй, истехсолот, санъат, адабиёт ва
шохиди сахми онхо дар сохахои дигар
миз.
B. Гуй: Акнун писарони мо Г'. «Ба модарам»-и Гулом
шеъри уро тухфаи идона мехонанд.
Кӯдак: меҳрубонӣ офтоб аст,
Ҳар як сухан як китоб буд.
Равған, қаймоқ, мураббо,
Моҳ табассум, табассуми ширин,
Дунё бе модарам аст.
Писар: Ситораро буред
Ман рӯзро тартиб медиҳам.
Охир, Ватан
Рузу шаби мо
Биҳишт бе ту аст.
Фарзанд: Дили ту ба фазо баробар аст,
Инчунин парвоз карданро ёд гиред
Ба мисли кишвари ман азиз,
Шумо ба ман роҳ нишон медиҳед
Мисли барк дар кабуд парвоз мекунад.
Б.Духтар: Ба чашни имруза духтарони мо хам шоир Рауфанд
Шеъри Толиб «Ой-ойчон» хонда мешавад. сипос
духтарон
Писар: Оҳ, агар ман гул мебудам,
Оё шумо духтари худро дӯст медоред?
Кушодам сухтам,
Мехостам чашмони туро шод кунам.
Писар: Оҳ, ман шамол ҳастам,
Аз ту осоре намемондам.
Ман мӯи туро тоза мекардам
Ман аз рӯи ту мебӯсам.
Писар: Агар ман офтоб мебудам?
Аз он гузашт кунед.
Ҳатто шабҳое, ки арақ мехӯрдам,
Ман туро тарк намекардам.
Писар: Эй кош парранда мебудам,
Ман саҳар роҳ мерафтам.
Вақти худро лаззат баред
Ман инро мехоҳам, ман инро мехоҳам.
Духтарон дар зери суруди «Гулпарй».
Б.Мураббӣ: Бахти башариятро офаридӣ,
Ту дар ин дунёи пурташвиш зани зебо ҳастӣ.
Рухи миллат, ту рамзи Ватан,
Ту Ҳавво, нури хомӯшнашавандаи кишвар.
Модар муқаддас аст, модар шахсияти азизу гиромӣ. Хаёти модар
фаввора Махз аз хамин сарчашма онхо ташнаи фарзандони худро мешикананд.
дод мезанад. Фикру хикмати хирадмандон дар бораи модар садсолахо аст
нигоҳ дошта мешавад. Акнун фарзандони мо инро худашон ёд гирифтанд
аз хирад мисолхо меоваранд.