Хамсоя — Ватан ва Ватан аст

БО ДӮСТОН мубодила кунед:

Хамсоя — Ватан ва Ватан аст

Оила агар чашм кушода бошад, маҳалла Ватан дар дохили Ватан аст. Аллакай, маҳалла аз оилаҳо иборат аст. Тавре ки фарзандон дар оила ба воя мерасанд, оила низ дар маҳалла обод мешавад ва барои ояндаи дурахшон талош мекунад. Чунин маҳалла наздиктарин машваратчии оила, такягоҳи кӯҳистон аст...
Дар рузхои хурсандй ва дар дигар мавридхо хамдардй кардан ба хамдигар хислати мухимми мардуми мост. Маҳалла ҳамин гуна ваҳдату ваҳдати байни мардум аст.
хамчун воситаи мухим хизмат мекунад
Маҳалла чунин макони муқаддасест, ки дар он мардум бародару хоҳару падар, дӯсту дӯст буда, ба шодию ғами хеш шариканд, дар тарбияи фарзандон масъуланд ва ҳам дастоварду ҳам камбудӣ бо сокинони маҳалла баробар аст. меафтад Аз ин чост, ки маколи «Падарат — хамсоя, модар — хамсоя» бехуда нест.
Хусусан андешаҳои Президент Ислом Каримов дар бораи маҳалла қобили таваҷҷӯҳ аст:
“Маълум аст, ки дар тӯли асрҳо дар маҳаллаҳо мушкилоти зиёди зиндагӣ ҳал шудааст. На тӯйҳо ва на ҷашни Иди Қурбон бе мардуми маҳалла анҷом намеёбад. Дар махаллахо оид ба масъалахои сиёсй, иктисодй ва гайра афкори чамъиятй ташаккул меёбад. Чунин аст тарзи зиндагии мардуми мо, тафаккури аз ниёгони мо мерос монда. Аз ин ру, худи хаёт обод кардани махаллахо ва дастгирии онхоро талаб мекунад. Дар айни замон, ки дар мамлакати мо ислоҳоти гуногунҷанба ба роҳ монда шуда истодааст, маҳалла бояд такягоҳи боэътимод ва нерӯи таъсиргузори ҷомеа бошад.
Воқеан ҳам маҳалла узбекест, ки таърихан ташаккул ёфта, бо ҳадафи ягона кору зиндагӣ мекунад, хусусияти хоси тарзи зиндагӣ, тафаккур, ҳаёти иҷтимоӣ, анъанаҳои миллӣ, расму оин, арзишҳои ахлоқию маънавии мардумро инъикос мекунад. аз насл ба насл гузаштааст.